16.12.2006 : TT Moen (door de Bikedevils)

Rustig weekend wat betreft verslagen doordat het zaterdag onze eigenste TT was. Efkes gesnuistert op mountainbike.be en een verslagske gevonden van de Bikedevils uit Pittem geschreven door Pompier :

Een van onze clubmakkers stuurt ons iedere week een nieuwsbrief met zijn verslag. Ik laat jullie even meegenieten.

Aanwezig: Don Cortisoni (Davy Cortvriendt) - Koenego (Koen Teetaert) - Ignacev (Ignace Vandewiele) - Wost (Willem Van Simaeys) - Snellen Eddy (Eddy Truyaert) - Bertolli (Bert De Maré) - Kurt Downhill (pompier).

Chauvinistisch zoals we als Pittemnaars zijn, noemen we onze Zottentocht dankzij de klei de zwaarste van het mountain bike circuit. Maar ere wie ere toekomt: de heuvelachtige baggerstreek van de Steenbakkers, één van die nog onontgonnen stukjes West-Vlaanderen, krijgt van ons de titel van "Helleklassieker van het Jaar".

Wie wil uitblinken op dit parcours moet van alle markten thuis zijn: op de kracht door de ploeter baggeren, ballerinagewijs naar beneden schaatsen en als een vlinder naar boven fladderen, alle kwaliteiten waren nodig. Een echte mountain biker voelt zich hier als een varken die voor eerste keer de wei in huppelt en zicht in de modder wentelt. Dit dan nog eens in combinatie met regen en (beetje) wind: fantastisch en zo heeft een mountain biker zo zijn eigen definitie van wat mooi weer is. Ons materiaal daarentegen...

Het zou dus een verbeten strijd worden in modder, kerkwegels, bergop en bergaf waar iedereen top zou moeten zijn. Dat gold alvast niet voor Don Cortisoni die al na een vijftal kilometer af te rekenen kreeg met Duvel-oprispingen en de rest moest laten gaan. De kerkwegels zouden dan ook niet in zijn voordeel spelen en wat verder zou hij, voor het oog van de camera, ook nog zwaar ten val komen. Beelden hiervan kunt u terugvinden op deze link: http://tignon.andre.free.fr/report.php?id=507 (foto 25-2).

Na een tiental kilometer moest Wost de strijd staken in deze Hel met kapotte remmen. Hij zou de remmen ook in het cafetaria niet meer terugvinden, wat resulteerde in een overdaad aan verbruik van Leffe en aankoop van drankbonnen.

In de kop van de wedstrijd dan een tactisch belangrijke gebeurtenis, iets voor de eerste bevoorrading. Snellen Eddy reed lek en moest in paniek op zoek naar zijn mecanicien, maar die bleek niet aanwezig te zijn. Dan maar band en materiaal geleend van Koenego, waarbij hij natuurlijk wel als luxeknecht in dienst van Koenego moest rijden.

De rest van de rit ging hard maar gedoseerd, waarbij vooral Bertolli zich in zijn sas voelde en een paar keer serieus de forcing voerde. De kopgroep bleef samen tot het einde waardoor we een gedeelde zege mogen rekenen voor Snellen Eddy, Koenego, Ignacev, Kurt Downhill en Bertolli. Iedereen kwam moe, nat maar meer dan voldaan terug.

Chapeau aan de Steenbakkers en volgend jaar allen daarheen!!

Read more...

10.12.2006 : TT Zedelgem

"Het weer is meestal zonnig behalve in het zuiden en het oosten van het land waar het nog nevelig met vrij veel lage bewolking is. Over het westen van het land hangt er ook wat hoge en middelhoge bewolking. De temperaturen schommelen tussen 2 graden op de Ardense hoogten, 5 graden in het centrum van het land en 6 graden langs de kust. De wind waait zwak tot matig uit zuidwest"

Zo luidde het weerbericht deze morgen om 7u. Het enigste wat we nog nodig hadden om deze voormiddag perfect te maken is een leuke VTT om te rijden. En die had ik vandaag te pakken.
De 9de BossenVTT ging door in de Sporthal, De Groene Meersen te Zedelgem.

Als één van de eersten kwam ik me inschrijven, tegelijk ook mijn laatste flyers van onze 8ste SteenbakkersVTT op tafel gelegd.Toen ik me begaf richting de start zag ik mijn altijd-symptathieke-forumbiker/buurman Joost aka Jodelaietie. Dus besloten we als echte Ruienaars met goede voornemens deze tocht samen af te haspelen. Ik werd al door de VTT's van Sint-Andries en Bekegem geïntroduceert met deze bosrijke omgeving, voor Joost daarentegen was dit de eerste keer.
Maar zeker en vast de laatste niet denk ik.

Vanuit de sporthal startten we via Zedelgem, waar na een kleine 3km al een singletrack in het bos op ons lag te wachten, kwijlen maar! Zo sloegen we ons roer richting stuurboord waar we een gemeente met prachtige aardewegen en bossen op ons lag te wachten: Sint Andries! Wat kon je zoal verwachten? Het Vloethemveld, Beisbroek, Tudor,...

Op een gegeven moment kwamen we in een provinciaal domein terecht die me heel bekend voorkwam, waar we zoals kindjes in een speeltuin mochten volle pulle geven. Want dat was het wel, een snel parcours zowel over het hele terrein! Maar soit, toen zag ik het aan de bevoorrading, we waren verzeild geraakt in het provinciaal domein in Tillegem! De bevorrading was mooi uitgebreid, een gratis consumatie van Aquarius, Grany koekjes, water en voor de lekkerbekken een smakelijk taske soep!

Na een babbeltje besloten Joost en ikzelf om dan maar es opnieuw op onze alu-ros te springen en de laatste helft van de toertocht af te werken. Na het domein uit te rijden reden we richting Loppem waar we langs de spoorweg over een aardeweg moesten rijden met hier en daar uitstekende steentjes, alsook werd het een strook met levende hindernissen. Blijkbaar was er een wandeltocht aan de gang waardoor we tal van wandelaars op bepaalde stroken moesten ontwijken.

Algauw kwam de Lac te Loppem aan beurt waar we naar hartelust konden racen a la Sven Nys! Een zalige plek vind ik althans! Eens we uit de Lac kwamen, sloegen we aan de splitsing rechtsaf waar we ons laatste bos tegemoet reden, namelijk het Merkenveldbos, daar besloten 2 veldrijers plots de pausgroet te doen middenin de bosgrond... Tja,... Iedereen heeft zo zijn manier van bosverkenning ;)

Zo dachtten we ook dat de adrenaline nu langzaam ons lichaam mocht uitsijpelen, maar niets was minder waar! Op weg naar Zedelgem sloegen we langs een huisje linksaf waar we plotseling met een lange rij stonden aan te schuiven, voor sommigen was dit kleine technische stukje net iets te zwaar. Dus aanschuiven maar! En inderdaad het 2de deel van de strook was veel te diep om te kunnen rijden.

Een 4-tal km voor de aankomst kregen we ons laatste technische stukje die ons via een aardeweg richting een woonwijk vlakbij de Groene Meersen bracht.Eens aangekomen gaven we onze fiets een douchebeurt en daarna onszelf!

Na een fris drankje besloten we om richting het goede oude Kluisbergen terug te keren!Beste DVV-Trappers jullie hebben de streek van Zedelgem alle eer aangedaan!Een prachtige streek + een prachtige organisatie= 10/10 voor deze VTT!

Tot volgend jaar beste DVV Trappers!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 46,52km
Duur: 2u 05min
AVG: 23,1km/u

Read more...

09.12.2006 : uitpijlen TT Moen

Zoals Andy in zijn eigenste verslagske zei, niet te veel lossen voor zaterdag. Alleen dat het overal goed berijdbaar is !!

En wat meer is ... een aantal nieuwe stroken hebben hun vuurproef doorstaan !
En wat zelfs nog meer is ... een aantal "oude" stroken die vorige jaren de waterproef niet doorstonden wegens "niet te doen", zijn nu wel te doen !!
En wat een heel klein beetje minder is ... één strook die waarschijnlijk echt "niet te doen" zal zijn zaterdag, bij het uitpijlen zag het er toch zo uit, want geen enkel van de uitpijlers kon hier op zijne bike blijven ...

Nog een dankwoordje aan de vele Steenbakkers die zaterdag hielpen bij het uitpijlen :
Jeffrey, Andy, Wouter, Pascal1, Steven, Nico, John, Koen, Pascal2, Steven, Steve, Dirk, Yourik en Nick die de verschillende parcours afbolden met de bike
Berre en Andy die rondsjiesden met de Jeep ...
broeder Tony die zijn terras een uurke uitleende om de frieten te verorberen ...
en cafébaas Dirk die ons nog ene trakteerde na het uitpijlen ...

door : John

Read more...

03.12.2006 : TT Pittem

Deze morgen werd normaal Thoricourt gepland, maar aangezien forumbiker Veeteeteetje een mooie affiche had meegekregen van de Brigandbikers besloot ik gisteravond om eens af te spreken met de West-Vlaamse forumbikers en hun o'zo bekende forumtrein.

Toen ik aankwam trof ik aan de ronde tafel Veeteeteetje, Hanzi, Cowboy en de altijd goedgeluimde Katrien20 aan. Iets later kwam Lichterveldenaarke aan, die besloot wat vroeger te vertrekken.

Rond 8u20 besloten we om te vertrekken (Vtt'tje, Hanzi en Cowboy Peter). Algauw na een 5-tal km besloot ik het rustig aan te doen want dat tijdbommeke begonnen steeds sneller te tikken. Dus de 3 musketiers liet ik verder pulle geven.

De start begon al met een mooi lusje rond het voetbalveld van Pittem die ons zo langs een technische stukje bracht.

Na een kleine 10 km sloeg het noodlot voor vtt'tje toe; pedaal afgebroken. Voor onze enthousiaste biker was het jammer genoeg afgelopen.

Zo werden we gelanceerd en geintroduceerd met Pittem en de omliggende streken. Naast de veldwegjes, besmeurde stapsteentjes en onverharde wandelpaadjes kregen we heel wat mooie stukjes singletrack voorgeschoteld, oa langs de boomgaard en het kasteel van Pittem(?) mochten we ons van harte uitleven.

Meteen een paar kilometers voor de eerste bevoorrading kwam de streek me heel bekend voor... En inderdaad er werden een paar stukjes gebruikt in deze VTT van de Skobiatocht van Ardooie die ik samen met Steenbakker Pascal reed.

Net zoals het bos die voetgangers van de bikers scheidde reden we zo via Koolskamp. Ik dacht ook meteen aan het cyclossparcours die we in Ardooie op het laatste kregen. We reden het voetbalveld van Ardooie in en mijn gedachten werden werkelijkheid! Het parcours zat er ook tussen! Mooi zo, met de laatste 10 km in m'n gedachten besloot ik maar volle gas te geven op dat parcours. Natuurlijk met alle gevolgen vandien, de wind begon me een beetje leeg te zuigen. Een 2de bevoorrading op dat moment had ik wel nodig...

Via stapsteentjes, wijkpaadjes,enz,... reden we richting de 2de bevoorrading waar ik een mueslireep naar binnen kapte. En zo reden we dan naar de climax van de rit.... De Kleiputten!

Er werden 3 parcours gemaakt in de kleiputten: 1. Geen kleiputten 2. Voor iedereen en 3. Specialisten.Met mijn laatste sap in mijn benen perstte ik me door het specialisten parcours. Die door ferme afdalingen en hellingen ferm zwaar werden. Daarbovenop kregen we een harde regenbui over onze helm. Aan de overkant van het parcours zag ik dan Katrien20 met een pokerface de afdalingen nemen a la Gunn Rita Dahle. Het laatste stuk sloeg ik over want ik voelde dat ik op reserves reed. De laatste 3 km ging dan opnieuw snel waar ik Hanzi en Cowboy Peter tegenkwam. Ook onze Cowboy kreeg te maken met pech in de kleiputten, zijn achterderralieur had het begeven waar door hij besloot de hele boel te demonteren en door te rijden met zonder.

Aankomst in zicht! De fiets even afspuiten, daarna zag ik Katrien20 toekomen, dus nog snel even een klappeke gedaan, fiets op het rek en baan maken richting de stomende douches!

Na een gezellige apres met de forumbikers, keerde ik naar huis toe.

Aan de Brigandbikers wil ik nog een speciaal woordje van dank uitbrengen voor de prachtige affiche!
Aan Vtt'tje wil ik ook een woordje van dank uitbrengen om te zorgen dat de affiche richting mij kwam!
Aan de overige forumbikers: Aangenaam kennis te maken en hopelijk kunnen we dit nog es overdoen!Pompier en de andere Bikedevils: Chapeau voor de mooie organisatie en de tocht! Ondanks het weer is dit een VTT geworden met heel wat deelnemers!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 44,40km
Duur: 2u 24min
AVG: 18,4km/u

Read more...

02.12.2006 : TT Avelgem

Vandaag was het weer zover. De tocht in Avelgem stond op het programma. Mijn broer en ik gaan er een jaarlijkse gewoonte van maken om die samen te rijden en daarna te gaan eten bij mijn ouders in Avelgem. Daar zitten de kinderen dan allemaal ook, met hun sinterklaas van oma en opa... Leuk, zo'n makkelijke planning...

Elsegem en Avelgem liggen helemaal nie tver van elkaar, dus werd het met de fiets richting Avelgem... De eerste 10 km zaten er dus al op tegen dat ik daar moest starten. Toen ik in het college toekwam was ik aangenaam verrast met de gratis bewaakte fietsparking... Leuk en zeer handig zoiets!

Gisterenavond tijdens de vergadering van de Steenbakkers afgesproken. Deze morgen zouden Brian, Wesley, Steve, Bart, John, Jeffrey, Kurt, Filip en ikzelf samen starten. Om 9u waren er dan nog Koen en Andy... Brian wist mij te vertellen dat hij zich deze morgen geen 100% voelde... Dat werd dus afwachten...
Eenmaal iedereen er was konden we vertrekken voor wat vorig jaar alleszins een redelijk zware tocht was. Net zoals ieder jaar maken ze er bij de organisatie de gewoonte van om telkens een vernieuwd parcours aan te bieden. Leuk dus!

Het vertrekken ging richting Karekiet en van daaruit via een smalle singletrack naar de Schelde. Daar begon het al... Brian zijn ketting had rare kuren en kraakte en piepte ongeloofelijk... Na wat controle kon hij toch terug doorrijden... Niet zo erg dus... Leek erger dan het in feite maar was blijkbaar.

Langzamerhand kwam de Kluisberg dichter en dichter. Nogal gauw merkte ik van mezelf dat de benen redelijk goed zaten, het zou dus plezant worden vandaag. We reden de Kluisberg op langs de kanten van Escannafles nadat we de Turkenhoek gepasseerd waren en getrakteerd werden op een zeer korte, maar zeer steile afdaling aan de flanken van de rivier La Rhosnes. Daarna ging het echte werk dus beginnen... De Mont de L'Enclus... Nu en dan eens om op te vloeken, andere keren om te omarmen. Hij heeft vele gezichten deze Kluisberg...
Via een stukje dat ik mij nog herinner van de tocht in Amougies, omdat daar iemand zwaar viel tijdens de afdaling, begonnen wij aan de eerste echte klim. Jammergenoeg moest ik noodgedwongen voet aan grond zetten, omdat iemand voor mij zijn fiets plots dwars over de doorgang plaatste. Nu, iets verder dan weer op den bike gesprongen en tot boven gereden. Al gauw werd duidelijk dat Filip weer niet ging kunnen wachten, dat Kurt zijn voeling met onze streek verloren is na al dat vertoeven in het Brugse en dat we Brian hoogst waarschijnlijk niet meer zouden zien... Wesley, die iets voor ons gestart was met zijn vrouw, hadden we hier ook bijgehaald en kon dus meerijden met ons, vanaf het moment dat de vrouw de splitsing voor een kortere toer nam.
Na een klein afdaling, die voor sommigen blijkbaar de gelegenheid was om de remmen toe te gooien, reden we naar een welgekend stukje... Vanaf de Panorama gingen we naar een magnifiek stuk waar je eerst een afdalingske hebt op den tarmac om dan een korte helling te nemen offroad. Ik smeet hem op het groot mes en liet eerst de anderen gaan om dan naar beneden te vlammen en omhoog te schieten. John lachtte er eerst mee dat ik groot zat, maar dat leek geen enkel probleem te zijn om boven te geraken, in tegenstelling tot diegenen die klein zaten...

Dan omhoog via de weg tot aan het zwembad en via de parking naar een offroad beklimming tot aan den toren. Het begin was hier door het vele volk niet te doen... De greppel lag te hoog en omdat je weinig speelruimte had, kon je ook niet echt doen wat je wou... Tweede maal voet aan de grond dus...

Daarna was het tot aan den toren, efkes de mooie gekende afdaling achter de parking, naar beneden vlammen en dan een stuk van het gele blosoparcours om dan uiteindelijk aan de eerste bevoorrading te komen. Daar bleek Jeffrey ondertussen ook fameuse pech te hebben met zijn remmen. Die zagen we dus ook niet meer nadat hij de pechdienst opbelde... Two down, seven to go... Filip ging vanaf hier alleen op pad, dus nog met zes op baan...
Nu nog effen klimmen tot aan de vierschaar en dan de Pensemont naar beneden vlammen... Vlammen was het echt wel zunne... Heb hier mijn maximum van 53,6 km/h neergezet voor vandaag... Na de Pensemont kondigde de Kwaremont zich aan... Daar even gewacht op de rest om dan aan dit mooi stukje te kunnen beginnen. Via de baan omhoog, offroad weer direct naar beneden om hem dan via enkele offroad stukken weer te bereiken en helemaal tot boven te rijden. Daar stonden enkele van mijn coopman collega's die ook aan het biken waren ter ere van de Sint Elooifeesten... Ze reden de Blosoroutes van aan de Panorama.

Na de Kwaremont lieten we de Patersberg, in tegenstelling tot vorig jaar, jammergenoeg links liggen... We trokken naar den Tiegemberg. Via Berchem, daarna een stukske via de Schelde en de Varent naderden we Tiegem nogal redelijk rap. Ondertussen had ik de anderen iets achter gelaten en was ik op mijn eigen tempo beginnen doorrijden, ik zou wel wachten aan de bevoorrading. Ik zat weer met zo nen toffen in het wiel die al geen kanten wou overnemen en ik maar het werk doen... Ik bleef goed buzze geven tot aan Tiegemberg... Daar kregen we net voor de gekende stapsteentjes met nen draai van 90° onze bevoorrading met nen goeien pudding... Na een paar minuten kwam ook Steve toe en beetje per beetje de rest ook... Blijkbaar was er nogal een redelijk gat geslagen. Ook Koen en Andy waren er plots...

Na de bevoorrading ging ik verder zoals voor de tussenstop, op mijn eigen tempo. Den Tiegemberg op met Wesley in mijn zog, maar na een bepaald moment zat ik weer alleen. Ondertussen was er meer en meer wind en begon het ook lastiger te worden... De Tsjampenstraat, verlengde van de Hellestraat, den Boomgaard,... Allemaal gekende, maar leuke stukken. Na het kruisen van de grote baan ging het in gestrekte draf naar Waarmaarde, waar er even twijfel was over een gedraaid pijltje... Gelukkig wist ik de weg omdat ik daar 's morgens ook passeerde. We gingen dus op weg naar de school van Waarmaarde waar de "stute met eiers en spek" op ons lag te wachten...

Na die bevoorrading nog een paar kilometers die in een ijl tempo afgelegd werden door Steve en ikzelf... Het was weer vlammen... Eenmaal in Avelgem nog mijn verrassingspakket gaan halen en samen met John richting onze ouders...

Het parcours was iets minder uitdagend dan vorig jaar, maar toch leuk. Het is aangenaam om zien dat ze ieder jaar op zoek gaan naar een vernieuwd parcours. De bepijling was zeer goed, duidelijk en precies. De bevoorradingen vond ik persoonlijk ook voldoende!De bewaakte fietsenstalling is natuurlijk ook een pluspunt!Kortom, weer een geslaagde voormiddag!

Door Nick

Read more...

25.11.2006 : MTB-weekend Mol

Yep, gisteren avond toegekomen in Mol met een hoop andere Steenbakkers om deel te nemen aan het Sunparks MTB Weekend. Na geïnstalleerd te zijn, nog even gaan kennismaken in de grote zaal met een hoop andere MTB'ers. Natuurlijk kwamen we Leffingenoartje en de P tegen... We dronken er een paar en gingen dan weer richting ons huisje. Nogal redelijk vlug in bed gekropen, we moesten immers fris zijn voor deze morgen hé...

Net voor we gingen vertrekken kwam men ons melden dat we onze wagen moesten verplaatsen, anders zouden ze die wegtakelen. Dus vlug de parking gaan opzoeken... Daarna op zoek naar de inschrijvingen. Blijkbaar was da nie zo simpel. Een paar rondekes gereden en dan uiteindelijk gevonden. Alles verliep vrij vlot en wij dan maar op weg... Johan was ondertussen al een tijdje vertrokken...

Vandaag stond er 70 km op het programma op een heel vlak parcours. Zowel Steven als Kurt waren ziek geweest en waren niet 100%. Het zou er dus eentje worden op het gemak... Het bleek al snel dat het een mooi tochtje zou worden met veel singletracks en minder modder dan verwacht. De bossen in de streek zouden ongetwijfeld optimaal benut worden.

Om te starten was het zo van dat weer waarbij je niet wist welke kledij je moest aantrekken. Alle anderen kozen voor de trui met de lange mouwen of de windtex. Ik koos echter voor de gewone koerstrui met mouwstukken. Daaronder wel een onderhemd en een dun truitje met lange mouwen aan. Na een aantal kilometer stopte ik om de banden wat bij te pompen en profiteerde ik ervan om het truitje met lange mouwen uit te spelen. Het was echt warm... Helemaal nog geen winterweer!

Ondertussen hadden we zo al een heleboel boereslagen gehad... Het parcours zou ons vandaag geen parten spelen, maar de wind zou daarentegen nogal eens lelijk kunnen huishouden. Het was duidelijk dat Pascal weer de goede benen had vandaag. In een heleboel singletracks kon hij zich niet bedwingen en reed hij een stuk voor... Hij liet zich dan wel gewillig inlopen door ons op de weinige stukken verhard.

Tijdens de rit viel het op hoeveel singletracks er hier langs het water liggen. Telkens een smal spoor langs enkele smalle rivierkes! Schitterend gewoon!

De bossen deden ons genieten van de ochtendgeur op een mooie herfstdag! Het was puur genieten.

Aan de splitsing tussen de 50 en de 70 kozen Steven en Kurt, die nog niet helemaal gerecupereerd waren van de ziekte, voor de 50 km. Bert, Pascal en ikzelf kozen voor de 70. Iets verder kwamen wij aan onze tweede bevoorrading. Onderweg hadden we ondertussen het gezelschap gekregen van twee bikers in een grijs tenuetje. Die bleven constant in het wiel hangen en namen geen enkele keer over. Aan de tweede bevoorrading kwamen we dan ook een otis-collega van Pascal tegen, die samen onderweg was met een vriend die nogal redelijk veel mee had van Peter Vanpeteghem. Na de bevoorrading kregen we een schitterend stuk bos voorgeschoteld waar ik het voortouw nam... Ik gaf er een lap op en aan het draaien en keren kwam echt geen einde... Het waren waarschijnlijk 4 km onafgebroken door hetzelfde bos op het scherp van de snee! Schitterend! Ik hoorde ze achter mij nu en dan puffen... Ik moest ook echt wel puffen... Daarna was het weer effen bekomen op een stukje verhard. Nog steeds weigerden de twee grijze muizen over te nemen... Ondertussen waren we ook Maarten, de Otisman, kwijt. Hij kon niet volgen en had gezegd tegen zijn compagnon dat die gerust mocht meerijden. Op een bepaald moment verdwenen de grijze muizen van bij ons. We hadden ons na een zeer technisch stuk aangesloten bij een groepje anderen, maar die reden ietske te vlug. We lieten ze gaan en de twee grijze mannen sloten dan bij die anderen aan, ook in het wiel, zoals wij ze al 30 km in het wiel gehad hadden... Vanaf de laatste bevoorrading hadden we nogal regelmatig de wind tegen en ik liet Pascal in de laatste 7 km dan ook wijselijk gaan met een groepje anderen. Berre probeerde nog aan te pikken, maar alleen inbeuken tegen de wind is ook niet alle hé. Uiteindelijk dan nog even moeten stoppen aan rode lichten en het achtervolgen was dan helemaal gedaan... Nog enkele kilometers op de tanden bijten en we waren terug aan het vakantiepark.

Na een leuke tocht, met schitterende stukken, leuk gezelschap, goed weer (laatste 3 km wel regen...) en goede bevoorradingen terecht gekomen aan de afspuitstand. Daar aangeschoven en den bike afgespoten, want morgen moet die weer dienst doen.

Dan weer richting ons huisje, om daar lekker te genieten van de hesperolletjes die de vrouwen ondertussen hadden klaargemaakt voor Pascal en ikzelf. De dochters gingen beiden nog even slapen en daarna zouden we met alle steenbakkers en hun gezinnen gaan zwemmen.
Na het dutje van de dochters dan inderdaad richting zwembad. Daar leuke momenten beleefd, met zowel de eigen dochter als de andere kinderen. Het is ook eens leuk om je clubgenoten op zo'n ontspannende momenten eens anders te leren kennen.

Om 18u30 werden we verwacht in de grote zaal om deel te nemen aan het pastabuffet. Pascal, Melanie, Luna, Helena, Nora en ikzelf gingen rechtstreeks naar de zaal. Het was even aanschuiven, maar we zijn er dan toch nog in geslaagd om een tafel vrij te houden voor gans de groep. Blijkbaar zat Johan ondertussen al ergens anders met zijn gezin... Hij was er dus niet in geslaagd om plaats te houden...

Ondertussen had ik ook al de bikes op het podium zien staan. Net zoals vele vele anderen ging ik ervan uit dat dat de tombolaprijzen waren. Het ging om een Scott Spark 10 van maar liefst 5599€ en een koerstfiets van Scott van ongeveer 7000€. Het zag er ongeloofwaardig uit, maar anders stond er nog niets van prijzen en Scott was nu eenmaal hoofdsponsor... Wij dus vlug de bonnekes ingevuld en in bij het buitengaan in de doos gegooid. We hadden tegen dan ook al kunnen genieten van het schitterende buffet! Lekker, lekker... Ook de rijsttaartjes waren zeer lekker en dat zal Nora ook zeker beamen. Toen we gevraagd werden om de zaal te verlaten, omdat de tweede shift moest komen eten, nog effen staan kwijlen naar die bike... Amaai zunne... Dan maar met gans de groep naar huis. Effen nog binnen geweest in ons eigen huis, want de dochters en vrouwen waren ondertussen al een tijdje weg. Nora en Luna zaten al in hun bed. Daarna nog enen gaan drinken bij Steven en dan maar verder mijmeren over wat er precies kon gebeuren als we den tombola wonnen... Om 21u45 vertrokken richting zaal voor de trekking van de prijzen. Amaai, er was een heleboel volk dat ook wou winnen precies... Om stipt 22u begonnen ze eraan... Hopelijk zaten we niet tussen de eerste, want dan hadden we kleine prijzen... Geleidelijk aan kwamen ze bij de belangrijke prijzen, maar het zag er niet naar uit dat wij iets zouden meenemen naar huis. Blijkbaar zaten alle huisjes met kleine nummers meer naar boven... Wij hadden huisje 1900, 1901 en 1902.
En dan... de derde prijs voor Nick Valcke uit huisje 1901! Een prijs ter waarde van 400€... Sram X0 Shifters en een X0 achterderailleur. Beiden verpakt in een mooi metalen kistje... Niet te doen, ik was immens content. Ik ben dus weer een tijdje gespaard van dergelijke kosten en het is daarbij nog heel degelijk materiaal ook! Ik was toch van plan om in de toekomst over te schakelen naar Sram, nu doe ik het zeker...Na de tombola tevreden weer naar de huisjes, nog effen de prijs goed bekeken, nog enen gedronken en dan gaan slapen. Morgen is er immers weer een bike-day hé...

Read more...

26.11.2006 : TT St.-Baafs-Vijve

Een hele hoop Steenbakkers op weekend in Sunparks Mol, Jeffrey die gisteravond afbelde (zijn broer had iets naar de kl**en geholpen aan zijn bike), het forum dat gisteravond weer plat lag, ... allemaal redenen dat ik op voorhand niet wist met wie er zou samen gebiked worden.

Net na de inschrijving gezien dat er toch nog ne Steenbakker aanwezig was, Filip was affiches aan het uithangen en flyerkes op de tafels aan het leggen. De forumtafel (o.a. de ganse familie veeteetee, Katrien20, de familie Platteau, ...) "gegroet", kort efkes met Filip gesproken, en nog iets gaan halen in de auto vooraleer te vertrekken. Terug in de zaal was er echter geen Filip, of andere Steenbakkers, meer te zien, dus maar alleen aangezet.

Op het forum werd aangegeven dat het parcours in de omgekeerde richting dan vorig jaar zou gereden worden, en het was ook zo !

Voor de eerste bevoorrading (ergens in Nokere) kregen we al heel wat privéstukken voorgeschoteld. Het eerste al in Waregem, een toerke in het domein van de Karmel. Van hieruit ging het richting de bossen tussen Waregem, Anzegem en Wortegem waar we al heel wat mooie stroken kregen voorgeschoteld. Het bleek hier al snel dat het een vrij lastige tocht zou worden door het zware (doorweekte) parcours.

Via via (vraag met niet langswaar want kan het voor de moment niet controleren op de topokaart) kwamen we aan de eerste bevoorrading in Nokere. Eentje met eten en drinken (wat anders ...) om weer op krachten te komen.

Na de bevoorrading kwamen een aantal vrij lastige stroken rond Nokereberg. Eerst een klein stukske bos gevolgd door een strook door een weiland om bijna helemaal boven Nokereberg te komen. Hier draaiden we links af om Nokereberg off-road naar beneden te rijden. Gelukkig was het niet in omgekeerde richtig, want denk dat de meesten hier te voet zouden gestaan hebben.

Na deze glibberige afdaling volgde de onroad beklimming van Nokereberg, waar een paar bikers uit het Brugse zichzelf compleet zot aan het verklaren waren ... "Waarom zijn we zo vroeg opgestaan ? Waarom zijn we niet afgeslagen voor de 40 km?" Ja, we zaten ondertussen op het parcours van de 50 km ...

Na Nokere ging het richting Ooike om zo via een paar off-road stoken terug richting Anzegem te rijden. Het werd er ondertussen niet makkelijker op met een ferme tegenwind en een parcours dat nooit vlak was. Het was op één van deze stroken dat een "wielertoerist" ons overvloog ... of neen, het was een profwielrenner, Nico Eeckhout ...

Na een korte passage langs de Spitaalsbossen (de fameuze strook waar broeder Nick een paar jaar geleden op de TT van Anzegem bijna van zijne "sies" draaide) ging het richting tweede bevoorrading.En nu begonnen de bosstroken echt. Een paar km draaien en keren, omhoog rijden, afdalen, modder ploeteren, ... in de Spitaalsbossen ! Het was hier wel een beetje file rijden, aangezien er hier plots veel meer bikers op het parcours zaten. De andere afstanden (30, 35 en 40 km) waren ondertussen nl. allemaal terug samen gekomen.

Na de Spitaalsbossen ging het in gestrekte draf terug richting Waregem en St.-Eloois-Vijve. Aan de brug over de Leie in St.-Eloois-Vijve mochten we nog een luske rijden langs de berm van de expressweg richting Wielsbeke. En hier waren er velen die hun "peren" zagen ...

Na deze strook nog een stukske off-road langs een oude Leie-arm, nog een km'tje road, en we waren terug in St.-Baafs-Vijve.Ondertussen al regelmatig een TT in deze streek gereden, en St.-Baafs-Vijve is met voorsprong de schoonste uit de streek en is stilaan een klassieker aan het worden. Beter dan de TT's van Ingooigem en Anzegem die grotendeels dezelfde streek aandoen, maar waar er niet zoveel privéstroken inzitten, de zones die wel het verschil maken !!

Volgende week staat ook zo een klassieker op het programma : Avelgem !

Door : John

Read more...

25.11.2006 : TT Eeklo

Oef, een dagje van jewelste! Om 7u opgestaan met een suizend lawaai tussen de rolluikens wat staat voor wind, maar nergens regen... Met een aangename temperatuur vertrok ik samen met Steenbakker Koen richting Eeklo voor aan de 17de DEPA-trofee deel te nemen.

De inschrijving ging door in Cafe Sparrenhof, waar we daarna al snel "vulle spjete" gaven want het sop in de benen lag goed te koken! Dus al gauw reden we langs de grote baan om zo via een grasstrook richting het Schipdonk Kanaal te rijden, met wind op de kop of beter gezegd helm reden we zo richting Waarschoot waar we de mooie achterzijde van het Provinciaal Domein 't Leen indoken.

Na Waarschot reden we richting Zomergem om via het kanaal linksaf te slaan zodanig dat we over de Daalmenbrug reden, ondertussen begon de wind goed op te steken en kreeg mijn goeie vriend McBeast het een klein beetje lastig. In de verte zagen we een mtb'er met een MTB.be-tenueke rijden, algauw trapte Beast richting de biker en stelden we ons allemaal eens voor het ging om Doorbijterke en Bieste, zeker geen onbekenden op het forum, dus geregeld kwamen wij deze mensen tegen, maar tot aan de bevoorrading reden we allevier samen.

En omdat wij, Steenbakkers een goede ingesteldheid hebben, hebben wij een man die problemen had met zijn grasmachine, het voorstel gedaan om naar Touring te bellen, alsook een boer die problemen had met zijn banden hebben we hem uitgebreid toegeroepen dat hij voor Michelin XCR Mud moest kiezen... Ja, zo zijn wij nu eenmaal he!

De bevoorrading zag er uiteraard ook mooi uit, een stand van Gatorade, koekjes, cakejes, drankjes,... Alles erop en eraan! Algauw kregen we na het induiken van de Drongengoed mochten we meteen ook de vlaag van regenb en wind trotseren... Gelukkig van korte duur!

Na het minderen van regen en wind trokken we opnieuw es aan de gashendel om zo koers te zetten richting Maldegem Kleit, waar we door het Booneveld reden, vandaaruit kregen we ook een stukje van de gemeente Adegem voorgeschoteld met toch het mooiste stuk van het parcours (volgens mij toch) namelijk het Boombos! Zalig ritje via daar ondertussen begon The Beast en metamorfose te ondergaan naar The Nigger. Die gast kan verdomd goed in het wiel blijven!!!

De laatste 5 kilometers werden alvast ingezet dus nog es het tempo omhoog drijven langs het kanaal om dan zo de Raverschootbrug over te steken. Op mijn kilometertellerke stond het magische getal "46" te blinken.

Een mooie rit! Een snel parcours dat is het alvast! Maar zeker de moeite waard! Tot volgend jaar en een dikke pluim aan de organisatie!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 46,09km
Duur: 2u 10min
AVG: 21,1km/u

Read more...

19.11.2006 : TT Orchies (Fr.)

Toen ik deze morgen de rolluiken optrok, zag het er allesbehalve aangenaam bike-weer uit... Regen, regen en nog eens regen. Rond 7u05 kreeg ik een sms'ke van John om na te gaan of ik nog een extra regenjas had, hij vond de zijne niet meer terug. Gelukkig had ik er noge ene op voorraad...Om 7u20 had ik afgesproken met Pascal aan zijn voordeur. Pascal kwam tot bij mij. Het regende nogal redelijk en zou kan hij tot bij mij... Soit, we gingen dus op weg om wat een hels tochtje beloofde te worden.
Gelukkig was het nogal redelijk warm voor de tijd van het jaar en bleef de wind achterwege. Voor de rest was alles wat een Flandrien wil aanwezig, regen, modder, kasseien en een terril... De hel van het noorden kwam er aan voor ons...

Eenmaal in Orchies, zat de Lok36000 ons al op te wachten... Hij was daar al aan het wachten op de Steenbakkers die volgens hem een bende tolerante bikers zijn...
Een tiental minuten later kwamen ook Berre, Steven, John, Wouter, Jeffrey en de not(yet)steenbakker Steven toe. We konden dus op weg...
Vanuit Orchies ging het richting Montagne De Douai. Nogal redelijk rap bleek het een tochtje te worden waardoor we enorm smerig gingen worden. Het vuil spatte langs alle kanten op, het was zoeken naar het evenwicht, glijden van links naar rechts,... Door een paar tragere bikers die blijkbaar iets minder technisch waren, kon onze groep niet lang samenblijven. Omwille van het feit dat het ging over een splitsing van twee groepjes, gingen we gewoon door op ons elan. Het was pompen en pompen om soms bij de anderen te blijven, maar het lukte. Via een heel aantal vettige stroken, kasseien die soms niet meer zichtbaar waren, kwamen we aan de terril... Na een klim via een zeer brede zandstrook, kwamen we aan een meer technische strook. Het deed me effen denken aan Bruyelle, maar daar was het dan weer veel imposanter... Na draaien en keren tussen de bomen en struiken, kwamen we aan de bevoorrading. Ondertussen had ik Lok, Jefke, Berre, Pascal en Wouter (die ons met een mooie demarrage bijhaalde) moeten laten gaan. Door enkele tragere voorgangers en door duidelijk minder kracht, kon ik hen niet meer bijhouden... Aan de bevoorrading echter, lieten we alles weer mooi samen komen en konden we na, na de innerlijke mens versterkt te hebben, weer op weg. Tussen de geweerschoten van de jagers gingen we dus weer gaan wroeten. Hier en daar was het echt wel de moeite: immense plassen, zoeken naar het goede spoor, slalommen tussen andere bikers, kasseien die glibberig waren,... Soit, alles wat het biken leuk maakt! Ondanks de regen was het een zeer leuke tocht! Hij was lastig door de staat van het parcours, moest je deze tijdens een droge periode in het jaar doen, dan zou het al heeeeeel wat anders zijn...
Na de bevoorrading reden we jammergenoeg langs een immens bos, ik had er liever dwars door gegaan, maar ja, misschien privé? Soit, het Forêt Dom. De Marciennes was niet voor ons bestemd...
De eerste kilometers na de ravito bleven we met de steenbakkers ook mooi samen... tot jeffrey zijn duivels ontbond en ging zoals geen ander... Enkel Pascal kon (of wou) volgen. De rest bleef achter... De modder, het weer en de kasseien hadden ondertussen hun tol geëist en sommigen onder ons, waaronder ik, zaten op het tandvlees... Ik moest een paar steenbakkers laten gaan, een paar moesten mij ook laten gaan... allez, verbrokkeling alom... De laatste kilometers was het rijden op karakter en "op souplesse"... Pompen tot aan den arrivée met andere woorden...
Eenmaal aan de aankomst nog den bike laten afspuiten, inderdaad, we moesten het niet zelf doen... Onze verse kledij aangetrokken in de kou... Vlug ons gezicht een beke toonbaar gemaakt en hop naar den bar. Daar konden we nog ons gratis 1/2 stokbrood en drank afhalen. Dit nog soldaat gemaakt en dan weer naar huis...

Deze schitterende, zware, maar weer onvergetelijk Franse tocht staat voor volgend jaar zeker weer op het programma!
Het was een schitterende organisatie, idem dito parcours met heeeeeeel weinig verhard en goede bepijling, wat moet een mens nog meer op zondagochtend?
Inderdaad... het gezelschap en dat was er ook...

Te downloaden GPS, NGI en andere parcoursinfo

Gegevens
Energieverbruik 3165 kcal
Gemiddelde hartslag 158 HF/min.
Maximale hartslag 191 HF/min.
Gemiddelde snelheid 19,1 km/u
Maximale snelheid 29,1 km/u
Afstand 51,0 km
Stijging 75 m

Read more...

18.11.2006 : TT Deerlijk

Zaterdag hadden Bart, Pascal (Rhumboy) en ikzelf afgesproken om 13 uur aan de start in Deerlijk. Zo gezegd, zo gedaan. Om 13 uur ons vlug gaan inschrijven en dan samen vetrokken voor de 50 km. Voor mij meteen de eerste tocht met mijne nieuwe bike.

Het eerste deel van de tocht liep over redelijk wa road en met grind bezaaide binnenwegen. Hier en daar ook een tegelpaadje een een aantal krieren. Zo reden we van Deerlijk naar Vichte en zo door naar Ijvegem. Bart had wat problemen omdat de benen niet echt goed mee wilden. Normaal geeft hij altijd vol gas in de krieren, maar dat lukte hem vandaag niet.

Na Ijvegem kwamen we in Tiegem aan. Daar werden alle gekende stroken aangedaan. De vele tegelpaadjes alsook het klimmetje tussen de fruitbomen. Een lastig stukje wel door al de modder die er was. Intussen had Bart besloten om op zijn eigen tempo verder te rijden. Rhumboy en ik zeiden dat we gingen wachten aan de bevoorrading.

Na 27 km van de tocht gedaan te hebben, kwamen wij twee aan de bevoorrading. Geen buffet zoals we op veel tt gewoon zijn, maar het nodige was aanwezig. Den Bart kwam maar niet opdagen aan de bevoorrading. We dachten dat hij doorgereden was om de kleine toer verder te doen. Na 15 minuten zijn Rhumboy en ik terug aangezet. Kort na de bevoorrading eventjes onder nen boom gescholen voor een vlaag met hagelstenen erin.

Na de vlaag reden we verder richting Otegem. Daar kregen we ook enkele gekende stroken voorgeschoteld. Die lagen intussen serieus modderig door de regen. Dan nog vlug eens een ommetje gemaakt in Sint-Lodewijk-Deerlijk, om zo terug richting Deerlijk te fietsen. Op het einde hadden we er 47 km opzitten.

Toen Rhumboy en ik nog enen gingen drinken, kwamen we Bart tegen. Die was al gewassen en al. Hij had het bord van de bevoorrading niet gezien. Hij was gewoon in zijn eentje doorgereden voor de grote toer. Zo had hij wel een minuut of 20 voorsprong gekregen, omdat wij stonden te wachten op hem.

Al bij al een redelijk tochtje. Alhoewel er een stuk meer uit te halen valt in de streek. Vooral de streek rond Tiegem maakte veel goed.

En mijnen bike, die is met glans geslaagd! Tis een goei machien!

Bedankt aan mijn mede-steenbakkers Bart en Pascal voor de aangename namiddag!

Groeten, Steenbakker Steve

Afstand: 47,32km
Duur: 2u13 min
Avg: 21,2 km/u

Read more...

18.11.2006 : TT St.-Andries

Opnieuw weekend! Na een trainingsritje van donderdag, stond ik al met genoeg jus in mijn benen om te starten in Sint-Andries, een gemeente die omringd ligt van bosgebieden, zo werdt het me tenminste verteld...

's Morgens om 7u15 met Steenbakker Koen afgesproken, om samen aan de start te komen waar we afgesproken hadden met Steenbakker Kurt, die in het Brugse woont, ook niet te vergeten was den Lucky Luc, die besloot om met ons samen te rijden, na een 200 m na de start kreeg ik al pech te verwerken, mijn boutje van mijn zadelpen was doormidden geknakt. Snel een fietsenwinkel zoeken, die we uiteindelijk gevonden hadden, dus snel een klemmetje erop en voila! Ready 2 Go!

Onze eerste stukken waren via een domein die ons zo richting ons eerste bosje bracht, op het eerste zicht een klein lapke grond, tot we opeens met onze neus op de feiten werden gedrukt...
Het was een single-track! Die in het begin oneindig lang bleek te zijn! Via grasstroken en andere onverharde en soms wel asfalt stroken (die tot het minimum werden herleid) gingen we van het ene bos naar het andere, Ik werd al met de VTT in Bekegem bekend geraakt met de streek maar hier reden we dan via Zedelgem, Varsenare, Snellegem, Jabbeke. Met prachtige lussen in bossen, velden, privedomeinen werd deze VTT in m'n ogen een pracht van een rit!

Het tempo lag meteen ook een pak hoger omdat het plat was, alhoewel omdat het plat is, wilt het niet zeggen dat het daarvoor makkelijker gaat! Want er zaten enorm veel taaie stukken tussen, stukken waarvan je dacht ik vlieg erover maar uiteindelijk werd je vastgezogen aan de grond.
Onze Koen was enorm sterk (Choco Pops?), de Kurt had een iets mindere dag, wat hem vaneigens niet belette om van deze tocht te kunnen genieten natuurlijk!

Een al wat hoger gemiddelde dan anders had ik want op een 15-tal km van de aankomst, kreeg ik een kriebeling in m'n benen, dus meteen ook gebruik maken en het tempo wat omhoog drijven, zo ben ik alleen via de prachtige stroken en bossen van dit landschap aan de aankomst gekomen. Met de gedachte in m'n hoofd dat dit een echte klassieker is voor de VTT's in Brugge druipte ik af richting Kluisbergen, om aan het kuisritueel van de fiets te beginnen.

Aan de Brugse Bikers: Tot volgend jaar en een pauwenpluim welverdiend!!!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 57,78 km
Duur: 2u 47min
AVG: 20,9 km/u

Read more...

12.11.2006 : TT Bruyelle

Vandaag afgezakt naar Bruyelle samen met de kersverse Steenbakker Yoerik. Enkele Steenbakkers gingen naar Wervik om onze eer te verdedigen. Wij deden dat dus bij onze Franstalige vrienden.
Ik keek echt uit naar wat die "carriere" eigenlijk zou zijn. Ik had al vele commentaren gehoord en nen hoop foto's gezien, maar ik wou het toch eens zelf meemaken ook.
Vanaf de start bleek het direct dat het een vettige bedoening zou worden. Na enkele gravé-stroken, waar het duidelijk te merken was dat we in een gebied van steengroeves zaten, gingen we nogal vlug over naar een aantal vettige landwegelkes. Yoerik bleek nu en dan een ketting-blokkage te hebben. Redelijk ambetant dus...
Hier en daar werd het laveren tussen de technisch minder sterke bikers... Een jong baasken bleef ons dan constant inhalen op de weg, maar moest toch effen langs de katnen gaan, want hij gleed uit op een vettige strook...

Uiteindelijk kwamen we aan in het crossparcours aan St Druon! Schitterend! Kijk maar op de fotopagina van mijn blog. Hier en daar was het fameus glijden en slijden. Het parcours lag er immens vettig bij, maar het bleef berijdbaar, al stonden velen toch te voet. Eenmaal er enen voor je stilvalt, is het natuurlijk moeilijk om weer te starten... Na dit schitterend baggerwerk, leek het alsof we al een pak kilometers op de teller hadden, maar het bleken er maar een 13 tal te zijn...
Na deze mooie strook, waar het puur genieten was, ging het richting de carriere. We waren al schoon met modder bezet, maar het zou er zeker niet op gaan beteren.

De carriere binnenrijden maakte mij zo nerveus als een kind die zijn eerste schoolreis mocht maken! Het zicht was uitmuntend! Je voelt je direct wreed klein als je zoiets ziet!
Aan het begin van de "Carriere Cimescaut" bleek mijn achterrem om zeep te zijn. Ik probeerde ze zo goeg mogelijk te herstellen, maar gene moyen... Ik zat volledig blok, ik kon geen remkracht meer ontwikkelen. Het zou dus voor de rest van de tocht op het gemak worden. We hadden nog een goede 20 km te doen! Ondertussen was het zichtbaar dat Yoerik zich hier echt in zijn element voelde. Het probleem met de ketting hield hem niet meer tegen...
Eenmaal beneden aan de machines, werd het pas duidelijk hoe immens die waren! Genieten was het! Puur genieten! De vuile ondergrond maakte dat we er op den duur allemaal gingen uitzien als negerkes... Amaai zunne...
De beklimming naar helemaal boven deed ik niet, omwille van de remmen. De afdaling zag ik helemaal niet zitten. Ik reed dus door naar de bevoorrading, terwijl Yoerik de klim voor zijn rekening nam. Aan de bevoorrading kregen we de kans om de bike te reinigen en opnieuw te oliën. Iedereen maakte daar gretig gebruik van... Aan de bevoorrading kwamen we ook Steenbakker Rik D. en Stefaan tegen...
Later kwam ook de forumtrein daar toe die voor een maal een tram was... Grote Plateau, VTT'tje, Traxer, Lok36000, Hanzi, Moustache,... Amaai, we waren weer goed vertegenwoordigd. Uiteindelijk kwam ook Yoerik terug. Na wat te eten en te drinken gingen we weer op weg. Na weer een boel krieren en wat afdalingskes en klimmekes, kwamen we de forumguys weer tegen die pech onderweg hadden...
We reden op ons gemaksken door. Iets verder kwamen we dan ook Rik tegen met pech. We hielpen hem zijn band vervangen... Toen we bezig waren, kwam er een madammeke koffie inschenken voor ons... Amaai, zo'n vriendelijk mens! Da komt ge in Vlaanderen toch nie tegen zunne...

Nadat we weer op weg gingen, kwamen we nogal gauw aan de volgende bevoorrading. Vanaf hier waren de zware en meest vuile stukken gepasseerd en werd het het parcours iets meer doorsnee!
Aan den arrivée werd onzen bike afgespoten door vriendelijke brandweermannen...

Na een schitterende TT door een schitterrende organisatie gingen we weer voldaan naar huis...
Volgend jaar ben ik zeker terug...

door Nick

Read more...

11.11.2006 : TT Wervik (2)

Vandaag hadden we afgesproken met de andere Steenbakkers rond 7:30u aan het standbeeld, maar toen rond 6:30u mijn wekkerke afging, dacht ik: "Ola, da ga ier geen waar zijn ze". Ik zag het niet zo zitten om in die regen te gaan rijden en terug ziek te worden. Gelukkig dacht Andy er ook zo over. We besloten wijselijk om de weergoden de kans te geven om hun fout goed te maken en ja wie plooit er niet voor onze charmes, want als we vertrokken rond 10:30u in Wervik kregen we zon om deze tocht af te werken.

Maar het was niet allemaal zonneschijn op deze tocht. Het begon wel met een mooie singletrack van een 3km. Andy, nog onder de indruk van de verschijning van zijn idool Meirhaeghe, vloog er nogal stevig in op deze strook. Ik moest mijn laatste ziektekiemen nog beetje verwerken ze man . Maar geen nood, ik kwam er wel door. Maar na deze mooie strook was het voor de rest vooral stoempen door de modder. Wat waren we blij dat we onze winterbanden hadden opgelegd. Andy was een tracktor waar ge best niet achter reed of ge werd bedolven door de opvliegende aarde en gras. Feit was wel dat er vele minder getalenteerde bikers zich serieus zullen pijn gedaan hebben. Het was echt smerig op bepaalde plaatsen. Andy was wel in goeden doen vandaag, voor zijn derde rit op drie dagen. Al was die lange brede strook door het slijk net 10meter te lang, of lag er tak in de weg..?

De 2 bevoorradingen waren zeker in orde, al kan zo'n soyadrankske serieus op je maag liggen ze. Niet doen dus op onze tocht! Na de 2e bevoorrading mochten we een rondje draaien op een autocircuit, leuk alternatief en tijd om voor de eerste keer van de dag ons buitenblad eens te testen natuurlijk. Maar op de volgende modderstrook mochten we terugschakelen, geen ontkomen aan. Vanaf dan lag het wel al beter bereidbaar, wel nog veel plassen, maar ohja, we waren al vuil, daar kwam het niet meer op aan.We kregen nog een paar mooie stroken door bos op het einde. Er zat wel nog een serieus lange singletrack in op het einde, die zelfs begon te vervelen, vond ook Andy die zich op bepaalde momenten serieus kwaad maakte op zijn weerspannige ketting.

Maar al bij al hebben we er een goede tocht opzitten. Net iets meer dan 18km/u gemiddeld op deze 53km, aanvaardbaar! De afspuitplaats en de douches mochten er ook wezen, een goede organisatie! Het weer moet je natuurlijk nog altijd afwachten.

door Jefke

Read more...

11.11.2006 : TT Wervik

De Steenbakkers hebben zich mooi verdeeld vandaag. Een delegatie van ne man of 5 naar Bruyelle, en voorzien om met 5 man naar Wervik te gaan. Je leest het goed ... voorzien ...
Aan het (ondertussen bekende) "standbeeld" in Moen bleek rond 7u30 dat de twee jongelingen die mee zouden gaan, deze voormiddag de softie gingen uithangen, het regende en ze zouden niet vertrekken ... 's Morgens toch niet, want blijkbaar zijn ze toch in de middag naar Wervik vertrokken. Uiteindelijk vertrokken met de gebroeders Mijle.

Deze week getwijfeld of ik naar Bruyelle zou gaan of naar Wervik. Bruyelle deed ik vorig jaar al, en is zeker de moeite om nog eens te doen, maar Wervik ? Nog nooit gereden, positieve commentaren, ... dus werd het Wervik. En heb het me helemaal niet beklaagd !!

Heel veel off-road. Het begon al heel goed met onverharde stroken in de Belgische "enclave" aan de Franse kant van de Leie ter hoogte van de Briekemolen ! En ook voor de rest van de TT zou het zo blijven. Het waren dan voral stroken langs de Leie (La Lys) en andere waterwegskes (La Deûle ?), maar deze mochten er meer dan zijn. Hier en daar wel redelijk "gletsig" maar nooit zo erg dat we constant van de fiets moesten. Maar een tweetal keer van de bike gemoeten en dan nog maximaal om een tiental meter te lopen. Wel veel moeten stoempen ... het hardst langst die paar 100 m langs de spoorweg Hollebeke-Houthem, waar toch bleek dat er redelijk wat onervaren modderbikers (wielertoeristen ?) rond reden.

Het weer had er dus voor gezorgd dat het parcours technisch werd op bepaalde stukken. Want dat zou het niet geweest zijn in droge omstandigheden. Veel hoogtemeters vielen er hier ook niet te rapen, tenzij je de bruggen meerekend die we namen ... Alhoewel echt vlak was het op bepaalde momenten ook niet, zo van die glooiende stroken, constant vals plat ... dat was vooral in het eerste deel van de TT, in de stroken tussen Wervik, Zandvoorde en Komen.

De bevoorradingen waren tip-top in orde ! Zo uitgebreid dat het moeilijk werd om een keuze te maken uit al die soorten koekskes ... De eerste (in Zandvoorde) was aan het plaatselijke cross-parcours, de tweede bevoorrading (Warneton) aan FC Warneton en de (weeral) plaatselijke speedway, waar we trouwens nog efkes mochten overrijden ! Kwestie van eens het gevoel gehad te hebben van snel gereden te hebben vandaag ... Ze zijn in dat lokaalke van de tweede bevoorrading voor de moment waarschijnlijk nog aan het kuisen ... Ze waren toch constant bezig tijdens de TT om het water dat van de bikers droop naar buiten te "trekken".

Want nat waren we zeker ... Niet dat het veel geregend heeft tijdens de TT zelf, tenslotte maar een paar km echt in de regen gereden. Maar plassen die we doorploeterd hebben, niet te doen. En eenmaal dat ge nat zijn, kunt ge er even goed doorrijden in plaats van er rond te rijden en miserie te gaan zoeken ... En van te zweten waren we ook nat natuurlijk ...
Vooral de laatste km's die er een beetje te veel aan waren. De eerste echte modder-ploeter-TT had duidelijk zijn tol ge-eist ... Gelukkig hadden mijn medebikers Casper en Berre op het einde een beetje mededogen en wachten ze me na iedere onverharde zone op. Thx !!

Kan maar besluiten dat het een TT is die meer dan de moeite is om te rijden ! Maar aangezien deze samenvalt met Bruyelle zal het waarschijnlijk ieder jaar afwisselen worden tussen deze twee TT's.

Op naar de volgende ! Volgende week zondag gaan we ons beste Frans uithalen om te gaan dokkeren in Orchies (Frankrijk dus) !!

door John

Read more...

01.11.2006 : TT Ieper

Deze morgen om 7.30 afgesproken bij mij thuis om samen met Annelies, Berre, Jeffrey en Andy naar Ieper te gaan biken !
Terwijl we van de koffie genoten, belde Fredje om te zeggen dat hij ook present zou zijn. Om 8.30 kwamen we aan en idd onze Fred zat al aan de …… koffie !!

We schreven ons in en we vetrokken allemaal samen. Dat zou niet lang duren, want Annelies koos voor de 33 km en Andy en Jeffrey zouden de 68 km doen. Met z’n drieën zouden we dan de 54 km doen.

De eerste Km bolden vlot, ook een eerste technisch stukje langs Dikkebus-vijver. Na de splitsing kregen we direkt wat stevig klimwerk voorgeschoteld, en de eerste bevoorrading diende zich al aan, met de Scherpeberg in het zicht !!

Al dat klimwerk was er voor Fredje al teveel aan en hij besloot dan maar om zijn ‘parcourskennis’ te gebruiken om terug op het 33Km traject te komen.

Dan begon het echte werk zoals we dat in het West-Vlaamse heuvelland willen : klimmen en dalen, technische stukken, trappen, ... allemaal op en rond de Rode berg, en met als afsluiter van het echte werk : de beklimming van de Kemmelberg langs de steile kant, eerst off-road tot aan het militair kerkhof en dan de kasseien op à 23% !!! Dat kan tellen, in de regen nog wel. Ondertussen was de jeugd al doorgereden voor de 68 km !!

In Voormezele city was de tweede bevoorrading en via de Palingbeek en Zillebeke-vijver bereikten we terug de startplaats. Daar waren Annelies en Freddy al bezig met het nuttigen van de plaatselijke Leffe !!

Alweer een toffe tocht ginder, en ook de jeugd had zich 68 km goed geamuseerd!! Mijn vrouw was niet zo te spreken over de 33 km, maar ‘Dirk’ van de organiserende club ‘ De Frontbikers’ wist ons te vertellen dat ze om vanuit Ieper het Heuvelland te bereiken niet beter konden. Dan maar volgend jaar de 54 km ook zeker voor Annelies ???

door Steven

Read more...

05.11.2006 : TT Amougies

Gisteren een redelijk zware avond met nen hoop leffes en dat liet zich deze morgen wel voelen. Ik geraakte zeer moeilijk uit mijn bed... Het beloofde dus een lastige voormiddag te worden...

Zoals beloofd stond Yoerik om 7u45 aan de deur. Ik was juist bezig met den bike uit te halen. Na het inladen van de fietsen ging het dan richting Amougies. Daar aangekomen was John ook juist toegekomen. Aan de ingang kwam Andy juist toe en in de zaal bleek Brian al te wachten op ons. Na de inschrijvingen nog vlug ne koffie en dan weg...

Na een strook van een paar boereslagen, ging het richting de eerste klim van vandaag... Den Trieu... Voor diegenen die hem niet kennen is het er eentje die uitnodigt om van in het begin te vlammen, maar het venijn zit em in de staart. Na een draaike naar rechts volgt een schoon steil stukje... Hier bleek al gauw dat ik helemaal geen goede benen had en dat den alcool van gisteren duidelijk zijn tol eiste... Tja, ik wist het op voorhand hé, maar dat hield mij niet tegen. Opgeven staat niet in mijn woordenboek!

Na den Trieu gingen we dan via Heinsdal, Langveld richting de Klijte die we dan passeerden om langzamerhand bij de beklimming van den Hotond te komen. Daar was het weer sterven voor mij. Ik zag een hele tijd Steven (aka Beulie) en Frederick voor mij rijden, maar ik geraakte er niet meer bij. Ondertussen had ik de rest van de steenbakkers wel moeten laten gaan. De enigste die achter kwam was Yoerik, maar dat had te maken met een platte tube... Die had hij opgelopen ergens achter den Trieu en hij zei ons door te rijden...

Boven aan den Hotond zag ik Steven en Fré lachen... Ik kan mij voorstellen dat ik op dat moment lachwekkend was... Ik was er de leffes van gisteren aan het afwerken...
Na de Hotond kwam de eerste, zeer welgekomen, bevoorrading. Ik had echt wel nood aan een beetje recuperatie...

Na de bevoorrading was het geleidelijk aan richting de Patersberg. Die reden we zelf niet omhoog, maar het was wel wat draaien en keren en flirten met de flanken ervan... Deze flanken brachten ons dichter en dichter bij de Kwaremont. Ondertussen bleek ook John niet zijn beste dag te hebben. Na de eerste twee beklimmingen goed verteerd te hebben bleek hij moeite te krijgen met wat volgde. Een verstopte neus bleek daar de oorzaak van te zijn ...

Tijdens de beklimming van de Kwaremont bleek ik er weer door te komen. Ik had het nog altijd redelijk moeilijk, maar de benen werden duidelijk beter en beter. Na de Kwaremont kregen we de keuze tussen een splitsing voor de lange tocht (53 en 40) of de kleindere tochten. John en ik kozen voor de lange afstand. Ook de eerste steenbakkers deden dit... Yoerik, die nog steeds op achtervolgen aangewezen was, koos ook voor de lange afstand...

De organisatie zorgde voor nog een mooie extra lus met nog een klimmeke erbij en bracht ons zo naar het gezamelijke parcours voor alle deelnemers... In die extra lus was het effen slikken toen een hond zijn tanden eens mooi toonde... Gelukkig bleef het bij tonen...

Nadat we de grote weg hadden overgestoken, kregen we eerst nog een mooi stukje privé van een paar tientallen meters om dan via de gekende weg aan de afzink te beginnen richting voet van de Pensemont. Juist voor die voet kregen we de volgende bevoorrading... Hier kwam ook Nonkie aangereden, samen met nog een paar andere bikers. Na een tijdje kwam ook Yoerik aan, die ons eindelijk had te pakken.

Na deze tussenstop kregen we dus de mooie, maar redelijk lastige Pensemont voor de wielen geschoven. Hier bleken de benen eindelijk weer goed mee te willen... Ik slaagde erin om Andy en Nico te volgen. Brian kwam iets verder en John bleek meer en meer last te krijgen van kortademigheid.

Het steilste stuk van deze beklimming zit voor ne keer niet in de staart, maar in de start. Het stuk op den tarmac is het lastigste... Daarna kom je in het bos en is het genieten met volle teugen!
Hier en daar zat er een biker tussen die wat minder krachten overhad, of die technisch iets minder begaafd was... Tot daar, ofwel kalmkes erachter blijven, ofwel mooi inhalen waar mogelijk.
Velen puften hier echt wel en zaten op hun tandvlees... Ondertussen waren we aan de vierschaar beland. Het klassieke traject leek het te worden, maar plots moesten we van de "weg" af en tussen de bomen... Leuk, wreed leuk! Aan den Toren was het dan dalen geblazen en het gele blosotraject volgen! Schitterend stuk toch.

Wat dan volgde, waren ontelbare beklimmingen van de Kluisberg... Horlitin, Enclus du Haut met alle passende afdalingen en beklimmingen, Enclus du Bas...
Toen we uiteindelijk aan de laatste bevoorrading kwamen aan den Toren dachten we, da was ondertussen nog ikzelf, Andy, John en Yoerik, dat het zou gedaan zijn met de beklimmingen, maar neen hoor...

Eerst afdalen tot aan de parking, een steil maar schitterend stukje dalen en dan weer via de baan omhoog... Uiteindelijk moest er hier toch een eind aan komen... Op de top van de Kluisberg gingen we echter naar links om dan weer een fameus stuk te dalen en weer aan den achterkant van de Kluis te klimmen via "Le Bouquet"... Eenmaal boven naar links en dan waren we er bijna.
Nog een korte neep en het was gedaan met klimmen. Ondertussen had John wat achterstand door een platte band. Wij deden het lusje extra en tegen dat we terug waren, was hij er ook en konden we samen onze weg vervolgen.

Achter mij hoorde ik tijdens een afdaling iemand fameus vloeken... Iemand die er in geslaagd was om in de prikkeldraad te gaan... Omdat er een heel aantal direct bij waren, reed ik op 't gemak door. Ik zou John niet meer zien... Hij bleek ook nog gevallen te zijn, hopelijk zonder veel erg...
Ik kon dus alleen aan de "vuile strook" beginnen. Of Brian weer gaan zwemmen is, zullen we nooit weten, want hij heeft waarschijnlijk iets vroeger afgeslagen en de korte afstand gedaan, zodat hij alleen kon beginnen aan wat zijn "zwart beest" blijkt te zijn...

Hier en daar was het in deze oude spoorwegberm toch echt wel glibberig, maar zeer leuk! Echt wel content dat ik mij helm aan had, want tijdens het uitwijken voor een immense plas, bokte ik met mijn hoofd tegen een overhangende boomstronk.
Na wat glijden en doen, aangekomen bij het vliegveld waar ik dan ietwat temporiseerde om Yoerik en Andy tot bij mij te laten komen. Toen ik John niet zag, vroeg ik er naar aan Andy die mij duidelijk maakte dat hij viel, maar dat we mochten doorrijden.
Eenmaal aan den arrivee direct den bike gaan afspoelen en dan afgegeven aan de gratis bikewatch...

Nog nen icetea of twee naar binnen gekapt, nen vettigen hamburger gegeten en dan naar huis met Yoerik.

Moe maar voldaan teruggekomen van deze schitterende, niet te onderschatten tocht! 990 HM zijn niet niets hé!

Volgend jaar ben ik zeker weer van de partij! Merci Tower Bikers!

GegevensDuur 3:57:40
Energieverbruik 4230 kcal
Aantal hartslagen 39704 slagen
Minimale hartslag 100 HF/min. Gemiddelde hartslag 167 HF/min.
Maximale hartslag 193 HF/min.
Gemiddelde snelheid 17,1 km/u
Maximale snelheid 54,5 km/u
Afstand 57,2 km
Stijging 990 m

door Nick

Read more...

04.11.2006 : TT Bekegem

Zo, net gedaan met de fiets af te stellen voor morgen de zware maar mooie tocht in Amougies ! Toch tijdens het waxen van mijn kader, dacht ik met veel voldoening terug aan de mooie tocht van deze morgen!

Samen met mijn vader die vanaf 2007 ook officiëel Steenbakker mag genoemd worden, Kurt (met wie ik voor het eerst heb gebiked vandaag, nogmaals aangename kennismaking! Bij deze hoop ik nog vele tochten met u te mogen afhaspelen!) En natuurlijk onzen Berre de Beest, althans zo heb ik hem vandaag genoemd, ik kom er later wel op terug.

Vanmorgen na een klein uurtje rijden kwamen we toe in Bekegem, een gemeentje die in de omgeving van Jabbeke ligt, een mooie ruime parking was voorzien op een weide, waar ik al meteen in de koeieshit trapte, ik dacht meteen al dat dit een ongeluksdag ging worden.

Al snel kwam ook Steenbakker Kurt aangereden, bij deze snel even me gaan voorstellen. Dan kwam Berre eraan, zo zijn ze wel die super-bikers, altijd als laatste maar toch met een grootse entrée!

Startend vanuit zaal De Kouter reden we via de dorpskern ons eerst landwegje uit, om zo richting het bos te gaan waar een enorme leuke single-track op ons lag te wachten. Mijn vader besloot bij de start alvast de kleine tocht mee te rijden, op z'n eigen tempo. Die singletrack was mijn vader niet goed bekomen want hij raakte vast met zijn voorwiel waardoor hij een "dok" op zijn velg kreeg, met alle gevolgen vandien, maar toch nog uitgereden!

Verderop reden wij vanuit het bos richting het militair domein in Zedelgem. Via een prachtig onverhard deel waar een oude spoorweg lag reden we zo het bos in van Beisbroek om dan zo onze eerste bevoorrading te nemen. Samen met Berre en Kurt een praatje maken wat begon over de prestaties van Sven Nys op de Koppenberg tot het effect op een man die plast tegen een schrikdraad...

Terug op de fiets kwamen we de lieve, sympathieke Katrien tegen vanop het forum! Waarmee we na de tocht nog een leuke babbel hebben gehad. Vanuit de bevoorrading reden we richting Loppem bos, waar er een hele resem aan single tracks op ons lagen te wachten, alsook paadjes, en verharde spoorweg-banen zoals in Sint Denijs de Trimoarzoate. Het begon te kriebelen bij me om opnieuw een tandje bij te leggen en het tempo op te voeren maar ik was vergeten dat er nog een goede getrainde biker in ons midden zat namelijk Berre! Die nam de leiding in Jabbeke bos waar we van daaruit langs een zandwegje zo via de autosnelweg reden. Het ging goed snel! We zaten in het wiel van een paar cyclocrosserkes te boren zodat we uit de wind zaten. Al snel kwamen we op de asphalt terecht waar we over een brug heen moesten om dan zo richting Veldegem reden.

Daarna kwam de 2de bevoorrading, even praten opnieuw een hapje, een drankje en samen met z'n driëen opnieuw het bos uit om naar het hoogtepunt van de VTT te rijden, 't Klein Strand in Jabbeke.

Nadat we uit de laatste bosstrook kwamen, voelde ik me goed genoeg om es dat tempo de lucht in te duwen, een tandje meer, een omwenteling minder en weg waren we, een kleine demarrage ofzoals Kurt het zei: "Zie onze Sven Nys op zijn kousevoeten rijden sie!"

En ik sloeg het op een demarreren, waar ik een paar bikers overstook, bij het inrijden van de eerste singletrack in Jabbeke weer dik opgehouden door een biker die even pech had aan zijn versnellingsapparaat, snel even gevraagd of alles oke was. Hij knikte dat alles ging. Zo reden we op een verhoogde strook die ons zo langs de bosstrook van het voetbalplein van Jabbeke bracht, van daaruit reden we via de industriezone richting Zerkegem, ondertussen reed ik toch al een goeie 6 km alleen, geen spoor van een Steenbakker te vinden. Toen ik de autoweg overstak richting Zerkegem zag ik in de verte een zwart geklede biker met een grijze "Radon" waarbij ik prompt bij mezelf dachtte van: "What the hell???" Daar was hij onze glorierijke Berre De Beer!

Hij kwam achter me aan gerend met nog een biker achter zich, die samen een goed en snel tempo reden, van zover nog dat gat toerijden, wie doet het hem na?

Dus samen maar met de andere biker richting de aankomst gereden waar we mijn vader opnieuw tegenkwamen om dan samen een glaasje te drinken en bij te praten!

Er moeten geen hellingen zijn om een tocht hard en mooi te maken, want zo'n tochten in Bekegem zijn de moeite waard om mee te doen! De Laurentiustrappers mogen mij alvast volgend jaar alvast opnieuw verwachten! Proficiat!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 51,56 km
Duur: 2u 36min
AVG: 22,7 km/u

Read more...

29.10.2006 : TT Warchin

Na een nachtje ferm regenen, zat ik klaar om één van de mooiste ritten in het Waalse te rijden. Maar deze keer met een al even jonge mud-devil; Steenbakker Jeffrey aka DerJef. Ook Jeffrey zat te popelen vol ongeduld aangezien hij al rondjes zat te rijden op zijn oprit met zijn hele mooie bike die nog maar een goeie 3x modder heeft mogen slikken.

Na een poosje te kwijlen op die witte pracht besloten we om richting Warchin te rijden waar de 19de Jubaru Bikers VTT van start ging, eens aangekomen gingen we ons eerst inschrijven in de sporthal.

De VTT was gesponsord door Cycles Clément, tevens ook mijn fietsenmaker, waar precies iedereen hetzelfde kostuumpke gelijk ik droeg. Of zoals Jeffrey zei: "Veel ploegmaats van u hier te bespeuren".

Zo! Tijd om te starten, ook zoals in Erwetegem was het deels op de baan en de rest met pijltjes te doen, een groen mtb bloso-icoontje op de baan en een geel "Audax-Tournai" pijltje aan de palen en bomen, al snel doken we een boomgaard binnen waar de fun echt begon, ja zo kennen we die Walen en hun offroadstukken, subliem!

Richting die boomgaard reden we al snel langs de typische aardewegen die bezaaid lag met steengeruis, ik was vergeten hoeveel offroad er in Warchin lag, beseffend dat we maar reeds 3 locaties passeerden op het traject van 50 km nl; Warchin, Mont Saint Aubert en Kain.

Vanuit Warchin lag de zon mooi te schijnen op de Mont Saint Aubert... Een mooi zicht, eentje om bij stil te staan en te genieten met langs de linkerkant de cementfabriek van Doornik. Voor we de berg offroad beklommen moesten we eerst nog een natte kasseistrook berijden om dan zo de baan over te steken richting het onverharde Mont Saint Aubert-gedeelte. We hadden er al heel wat overstoken, we hoeven daar niet om te stoeven, maar we zaten goed in ons vel, nietwaar Jefke? ;)

Net voor we de berg opreden kon je splitsen het "Cool" parcour, die je de berg deed beklimmen via asphalt en dan het "Hard" parcour waarbij je genadeloos het onverhard op moest. Hard it was! We reden deze aan een goed gezapig tempo omhoog waar we vervolgens op de eilanden van de berg kwamen, meteen rechtsaf daalden we af zo richting de bevoorrading. Nog een lekker "grenadine sopke" en een koekske geknabbeld, fietsen gekeurd en weg zijn we opnieuw de Mont Saint Aubert via de wandelpaden omhoog met glibberige bladeren als ondergrond... Lekker!!!Daarna een verkwikkende afdaling met kiezelsteentjes waarna Jefke wou stoppen wegens raar lawaai. Ja hoor een takske tussen de velgen gevlochten, snel op de fiets en op weg naar de volgende veldweg die ons zo langs de grote baan van Pottes-Kain bracht. Wat verderop moesten we inslaan waar we langs de flanken van de berg reed in... Zandgrond! al zo diep als het maar kon die dan oversloeg in een krierke met veel putten en losse stenen, daarna reden we langs een "Ardennen-achtig tafereeltje, met ook een kriere die in het midden een grote geule had waar er immens gevaarlijke stenen lag, daar opnieuw sloeg het voor Jeffrey een beetje tegen, namelijk een wiel dat loskwam, waarschijnlijk niet vast genoeg gezet, een klein voorvalletje die evensnel opgelost werd!

Al snel keerden we richting Warchin terug via afgereden maïsakkers, grasstroken en eentje die voor velen een waar MTB-orgasme was een strook langs het voetbal veld die boordevol glibberige boomwortels zat, niet te vergeten dat 15 cm verder een 5m diepe beek lag... in het beton! dus oppassen aan 2 kanten! via de spoorweg reden we dan richting aankomst. Waar we na het ophangen van onze fietsen een leuke babbel maakten met de nodige vloeistof om de suikerspiegel op te krikken!Een leuke tocht, een leuke bikebuddy, goede sfeer, veel fun: kortom een geslaagde VTT, voor de maand oktober af te ronden!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 50km
Duur: 2u 15min
AVG: 22,9 km/u

Read more...

29.10.2006 : TT Middelkerke (Choufkes)

Een weekendje aan zee voor de verjaardag van de jongste en juist ne TT op een 10-tal km van waar (Oostduinkerke) we zaten. De moment dus om deze TT eens te rijden. Rudy had er vorig jaar enorm mee geboft, dus deze moesten we eens gereden hebben. Rond 7u30 vertrokken richting Nieuwpoort om eerst Steven (die ook op weekend aan zee zat) op te pikken en dan door te rijden naar Middelkerke. Na de inschrijving nog efkes gewacht tot ook Nick en Pascal eraan kwamen en we waren klaar om onze toer te starten !

Het deel voor de eerste bevoorrading was vooral een grote lus richting Oostende om door de duinen terug te keren naar Middelkerke, waar het constant draaien en keren was op verharde wegskes door de duinen. Na een toerke over het plaatselijke crossparcours ging het recht naar het kanaal. Er volgde een strook"ske" van een 5 km onverhard... met de wind jammer genoeg niet in het gat, maar zo schuin tegen ... De slechte richting om hier te rijden, maar de goeie (dachten we toen nog) om straks met wind over het strand te rijden. Hier nogmaals gemerkt dat Pascal toch over een heel goeie fysiek beschikt, Nick een klein beetje meer fysiek heeft dan mij, zo een heel klein beetje om net 20 m voor te gaan rijden ... En Steven ? Zou het niet weten, hij zat "geblokkeerd" in mijn wiel ... Net na deze zone tegenwind kwamen we al aan de eerste bevoorrading, eentje met alles erop en eraan !

Na een klein beetje overleg, besloten we unaniem om niet voor de 60 km, maar wel voor 45 km te gaan.

Na de bevoorrading volgden er een paar technische stukken. Bij het eerste was er opstopping, niet onlogisch gezien de vrij smalle "gletsige" doorgang net naast een beekje ... Het stukje erna bolde beter, maar weer was Pascal daar te snel.

Na deze technische stukken volgden er een paar stroken met ferme tegenwind. Steven placeerde hem in het wiel van een groepke bikers voor ons, samen met Pascal, recht naar Sunparks. Maar in het midden van deze weg sloegen we een kriere in, pal tegenwind. Efkes geschuild achter de (brede) rug van een tragere biker om te recuperen, en de andere weg te laten rijden. Helemaal op het einde een korte tussensprint geplaatst, en op het einde van deze wel lange onverharde strook tegenwind, zat ik praktisch weer in het wiel van Steven, Pascal en Nick. Het moet blijkbaar nogal indrukwekkend geweest zijn ... De rest besloot om me op te wachten, maar ze stonden nog niet goed stil of ik passeerde hen al ...

En toen moest het mooiste nog komen ! Tussen de haven in Nieuwpoort en de tweede bevoorrading volgde een praktisch stukje onverhard. Een singletrack dwars door de duinen, constant draaien en keren, op en af, door het zand, tussen de struiken ! Eentje om door te vlammen ... tot er een paar tragere bikers voor ons neus reden en het tijd was om terug op adem te komen en bij de bevoorrading in de legerkazerne van Lombardsijde aan te komen.

Iets gedronken, kennis gemaakt met een aantal forumbikesters (VTTFietje, Konichiwa) en een forumkid (Petitremi) en we waren klaar voor de finale van deze TT.

Nog een kort stukske singletrack, een doortocht door de duinen (waar enkel Nick kon blijven doorrijden) en we zaten aan het strand voor de laatste 7 km. Maar de wind was blijkbaar gedraaid ... in plaats van de 80% kans dat het met wind in het gat was, werd het de 20% kans dat het beuken tegen de wind was. Een klein beetje geluk erbij, was dat het "maar" schuin tegen wind was ... maar lastig was het alleszins.
Met een kleine achterstand begonnen op Steven, Pascal en Nick, maar hen toch niet meer kunnen bijhalen. Op Nick, die het tempo van Steven en Pascal blijkbaar niet kon volgen, scheelde het op een bepaald moment maar een 20-tal m, maar blijkbaar had hij het geroken, want hij kroop efkes in het wiel van een andere biker, en die 20 m werden er algauw veel meer ...

Uiteindelijk na 53 km biken terug gearriveerd in Middelkerke !

door John

Read more...

28.10.2006 : TT Erwetegem

Vanmorgen tijdens mijn Choco Pops ontbijt-ritueel, hoorde ik iets kletteren op onze veranda... Mijn vader die eveneens meereed kwam vanuit de living met een gezicht van: "'t Is nie meugelijk e!" ik kijk terug van "Hell yeah, hoe vettiger, hoe prettiger!"Mijn vader wist niet wat hij ging doen, ik was vastberaden... Opnieuw liet ik mijn bodylanguage richting mijn vader uitstralen: "Thuisblijven bij regen is voor pussies". En ja hoor, hij ging mee.

Tijdens de rit ginds kregen we veel regen te zien, dus dat beloofd! We kwamen aan, we waren bij de eerste 20 van de inschrijvingen dus snel even mijn flyers voor onze VTT uitnemen en uitleggen op tafels alsook op presentatiepanelen, zodanig dat de toestromende massa(?) de nodige lectuur had.

Zo startten we met de 48 km in ons hoofd, meteen langs de grote baan Erwetegem - St. Maria Oudenhove, al snel doken we bij rechts inslaan onze eerste offroad binnen langs een wandelpaadje die een smurriepaadje werd bij de regenval van deze morgen. Tijdens dat berijden ook de nodige boomwortels ontwijken die enorm lelijk lagen en glad!

Na mij volgde mijn vader waarop hij zei: "Tes afzien zulle, rij gij mo want kzie dat weer kietelt bij gij". Dus nog even langs de zijde van mijn vader gereden tot aan de eerste splitsing, die zich in Zegelsem bevond. Mijn vader besloot toch maar de 28 km te doen, aangezien hij niet echt nog in vorm is. Dus de enige Balcaen-soldaat trok ten velde op zijn stalen ros! In deze VTT krijg je een andere stukje van de Vlaamse Ardennen te zien die alsook heel mooi maar ook heuvelachtig is, maar bij slecht weer ook even moeilijk kan zijn! Zo reden we namelijk langs de streek van Michelbeke, Zegelsem, Brakel, Flobecq (Vloesberg) en Zottegem. De bevoorrading na 22 km bevondt zich in een boerderijschuurtje waar een Aquarius consumptie verkregen kon worden, lekker! Snel op de fiets gesprongen en op richting... De Berendries! voor we die beklommen kregen we eerst nog een paar offroad stukjes te verduren.eens geklommen reden we dwars door een afgereden maïsveld die er best wel zwaar bij lag!

Al snel naderden we eens van mijn lievelingsbossen namelijk Forêt de Flobecq, waar de militaire sattelieten staan, daar hadden de goede mensen van de Emycotrappers een enorm leuk singletrack-parcours gemaakt met linten met mooie afdalingen en klimmetjes! (Chapeau mannen!) daar kon je naar hartelust de ziel uit je lijf rijden! Prachtig gewoon! Na een lang stuk afdalen in het bos reden we via fietswegjes richting Brakel en dan om beurt naar Michelbeke.

Al snel naderden we de aankomst in de sporthal te Erwetegem, waar we een voetbalveld inreden om dan zo via een landwegje de grote baan op te rijden, daar vormde ik een treintje met nog 2 anderen waar we aan een tempo van 37km/u de laatste 2 km aflegden.

Mijn vader stond me op te wachten met een blij, voldaan gezicht! Hij kwam bij me en zei: "Awel te mij nie gespeten dak meegereden heb!" Afspuiten, opbergen en nog snel een drankske en huiswaarts.

Mensen van de Emycotrappers, Afspraak volgend jaar!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 46,60 km
Duur: 2u 22minAVG: 19,6 km/u

Read more...

28.10.2006 : TT Waregem (Grachtcrossers)

Vandaag naar den TT zoals vorig jaar afgesproken met Rudy. Jammergenoeg kon Rudy er niet bij zijn omwille van de valpartij van een veertiental dagen geleden. Het was dus zonder hem te doen... In plaats van met Rudy was het dan met Jeffrey (alias Jefke) te doen. Het bleek al gauw een fameuze biker te zijn... Zijn jaren ervaring in het koersmilieu hadden dus sporen nagelaten.
's Morgens bij het opstaan bleek het al gauw niet het mooiste weer te zijn, integendeel. Het water viel nogal redelijk goed uit de lucht, niet met bakken, maar toch... Veel te veel om goed te zijn. Tegen dat ik goed en wel in Waregem (Nieuwenhove) was, regende het niet echt meer.

Ons gauw ingeschreven, een koffieke gedronken en dan op weg...Van Nieuwenhove ging het via heel wat boerwegels en meer naar den Engelenhoek om dan richting Ingooigem te gaan via het Hulstbos en Landergem. Na een tiental kilometer kwamen we dan aan het Lijsternest. De beklimming van het Tiegembos begon te naderen... Het was een kalme aanloop, maar we konden ons nog aan een lastige tocht verwachten. De streek is niet direct die met de steilste beklimmingen, maar is er zeker wel één waar van recuperatie niet veel sprake is.

Na de gekende stroken achter het Lijsternest en de Tsjampenstraat, ging het dan via de krieren naar den boomgaard. Altijd een leuk stuk om doen! Na de boomgaard draaiden we links af richting Tiegemberg. In plaats van dan het eerste stapsteentje naar links te nemen, reden we door via de baan.
Eerst namen we een stapsteentje in volle vlucht als afdaling. Het was opletten geblazen om erop te vlammen omdat er daar een steen iets hoger ligt. Die achter ons wist dat duidelijk niet en sloeg ook onze raad in de wind... De haag passen was daar een logisch gevolg van...
Daarna was het afdraaien en het padje dat er evenwijdig mee lag weer naar boven helemaal tot op het einde, waar we iets verder onze eerste bevoorrading kregen. Na een natje en een droogje gingen we weer op weg. Hier begon het toch wel weer een beke te regenen...

Het was direct weer klimmen via het stapsteentje dat uitkomt op de grote baan tussen Anzegem en Tiegem. Daarna ging het via de steenslag aan de Tsjampenstraat naar rechts om dan de Sterhoek te naderen. Uiteindelijk kwamen we dan via een paar omwegen voorbij de plaats waar het vorig jaar de laatste bevoorrading was en waar we onzen Watou kregen. Daarna reden we jammergenoeg grotendeels langs Hemsrode en er niet door... Maar soit, we naderden Gijselbrechtegem alias Grijsloke en daar is het zeker ook niet plat... Hier reden we als het ware in mijnen achtertuin. We passeerden efkes letterlijk aan ons achterdeur. Na de Weredries, Korteberg, Blaarhoek en dergelijke meer ging het naar de tweede bevoorrading aan Bouvelo Bouverie. Daar kwamen we Nonkie tegen, aangename kennismaking trouwens...

Na de bevoorrading kregen we direct het klimmeke naar Bouvelobos voor de wielen geschoven. Gelukkig lag het mooi droog! In het tweede deel van het bos, zagen we er enen die ons voorbij stak, net zoals diegenen voor ons. Ietwat verder dook hij nogal redelijk onstuimig in een draai met alle gevolgen van dien. Een natte tak zorgde voor een valpartij, zonder veel erg.Na Bouvelobos gingen we dan via "De Lustige Boer" en den Biesvijver richting Wortegem. Daar wat plaatselijke klimmekes gaan opzoeken en heel wat stapsteentjes. Plots was er niet veel volk meer op baan... We zaten dan ook op het parcours voor de 60 km en blijkbaar waren er ofwel veel achter ofwel veel voor...

We hadden toch heel wat mannen bijgehaald die ons in het begin waren voorbijgevlogen... Tja, de rand van de Vlaamse Ardennen kan ook redelijk lastig zijn...
Na een deugddoende derde bevoorrading met een Watou en wat salami, gingen we dan via de Haantjeshoek richting Spitaalbossen, waar we een zeer mooi stuk mochten doen. Wel jammer dat al die bossen in de streek normaal gezien privé zijn...

In de Spitaelbossen (ook gekend als de Wortegemse bossen) moest ik Jeffrey toch wel laten gaan... Hij heeft duidelijk nog altijd die kracht in de benen van vroeger...
Daarna kregen we nog een mooi stukje te doen langs de autostrade en dwars door een veld. Uiteindelijk kwamen we terug toe in Nieuwenhove. Het werd een mooi tochtje met alles erop en eraan! Leuk om doen en zeker voor herhaling vatbaar.
Volgend jaar zijn we er terug bij! Hopelijk dan ook nog eens met Rudy.
Na een redelijke après gingen we dan weer richting huis. Vlug den bike gaan kuisen voor den tocht in Middelkerke morgen...

Gegevens
Energieverbruik 3763 kcal
Minimale hartslag 75 HF/min.
Gemiddelde hartslag 168 HF/min.
Maximale hartslag 196 HF/min.
Gemiddelde snelheid 21,3 km/u
Maximale snelheid 46,6 km/u
Afstand 61,4 km
Stijging 600 m

auteur : Nick

Read more...

21.10.2006 : TT Oostkamp

Samen met Steven afgesproken om deze toertocht te rijden. Aangezien het voor ons beiden beter uitkwam om in de namiddag te rijden, hadden we om kwart voor twee in Ooskamp afgesproken. Ik was een wel een beetje te vroeg en heb zo nog een klein kwartiertje moeten wachten tot Steven ook kwam aangereden. Dan ons vlug gaan inschrijven. Bij Steven ging da vlug met een kleverke. Ik moet het voorlopig nog stellen met ne stylo en dat duurt toch net iets langer.

Dan vertrokken voor de 45 km. Na een kilometer of twee kwamen we al direct terecht op een mooie singletrack langs de vaart. Dit stuk hebben we op een héél rustig tempo gereden aan de staart van een treintje van ne man of tien. Het kon eigenlijk geen kwaad, want zo waren we rustig opgewarmd aan het eind van deze lange strook. Dan wat meer gas gegeven en van de ene grindweg naar de andere gevlogen. Nu en dan wel met een sterke tegenwind.

Na 17 km kwamen we aan de eerste bevoorrading. Veel was er niet meer te verkrijgen aangezien we laat waren gestart, maar we hadden iets om te drinken en te eten. Meer hoeft dat eigenlijk niet te zijn.

Na de bevoorrading reden we verder op een verhard pad langs het water. Terwijl er naast ons aan de oever een mooie singletrack liep die voortdurend op en af ging. Spijtig dat ze ons daar niet langs stuurden. Ik ben dan achterna via het forum op mountainbike.be te weten gekomen dat deze route niet meer gebruikt mag worden.

Na een paar kilometer road kregen we een aantal bosstroken voorgeschoteld. Met hier en daar serieus lange stukken waar we dan ook mooie snelheden haalden na eens goed op de trappers te gaan. Tussendoor nog vlug een tweede bevoorrading meegepikt.

Maar dan ..., op tien kilometer van het einde begon het ineens water te gieten. En daar hadden we niet echt op gerekend. Het parcours veranderde in tien minuten van een harde droge ondergrond naar een natte vettige brij. Steven vertelde nog bij het begin van de tocht dat hij verlangde om weer eens in de modder te kunnen rijden. Ewel, hij heeft zijne modder gekregen. Na nog een aantal bosdreven kwamen we terug waar we gestart waren. Maar dan moesten wel eerst dwars over een afgereden maisveld.

Alvorens naar huis terug te keren toch nog vlug iets gedronken. Het was een mooie tocht met veel offroad en een goede bepijling. En niet te vergeten ne goeie compagnon!

Hopelijk tot de volgende keer.

auteur : Steve aka Pro Team

Read more...

22.10.2006 : TT Oostrozebeke

Vandaag samen met Pascal, Berre en Yoerik afgesproken om naar Oostrozebeke te gaan.
Yoerik is een kerel hier uit onze gebuurten en ging voor de eerste keer mee met ons. Toen ik vroeg hoe lang hij al aan het mountainbiken geslagen was, vertelde hij dat het toch al een heel aantal jaren was, maar dat het de laatste tijd op een laag pitje was door de kinderen...
Al gauw bleek dat hij nogal wel techniek had en dat de kracht in de benen ook niet van het minste was...

Toen we toekwamen in Oostrozebeke bleek het daar al redelijk druk te zijn... De forummachinisten stonden al klaar om de trein op gang te trekken. We lieten ze bewust gaan zonder ons... Toen we goed en wel ingeschreven waren, kwam ook Berre toe. Na een gratis koffietje (waar sommigen mee gooiden...) gingen we dan ook op weg. Ik hoopte echt dat de tocht niet zou ontgoochelen want er was op voorhand enorm veel mee geboft en soms is dat wel gevaarlijk...
Nu, vol goede moed op weg dus. Al vlug bleek het een tocht te worden waar we niet veel weg zouden zien en die ons op ongeziene plaatsen zou brengen. Om te beginnen werd het een lusje rond de plaatselijk voetbalterreinen waar de organisatie al gauw liet zien dat ze alles uit de streek zouden halen. Van in het begin werden we ook al voorbij gevlamd door een boel laagvliegers, die we dan verder wel weer zouden oprapen. Zo heel vlug starten was vandaag zeker niet aan mij besteed. Heel traag gingen we niet van start, maar toch wel trager dan anders... Ik merkte nogal gauw dat ik vandaag mijn superdagje niet zou hebben. Het aanleggen van ons grasperk achteraan zou misschien toch wel zijn tol eisen? We zouden wel zien na een aantal kilometer.
Ondertussen nam Berre het commando en keek Yoerik de kat uit de boom. Ondertussen leek Pascal ook niet veel last te hebben van zijn zogezegde zware benen...
Het parcours was gewoonweg schitterend. Van de voetbalpleinen ging het al draaien en keren naar de gekende leiestrook. Veel van die stroken en de bossen errond zitten normaal op het eind van een tocht, maar nu kregen we het in het begin van een tocht voor de wielen geschoven. Eens leuk om zo'n stukken aan te snijden als je nog fris bent... Wel soms jammer dat je hier en daar moest stoppen omwille van opstoppingen, maar ja, ook de minder technisch begaafden en beginners moeten kunnen biken hé...
Het werd onderhand ook wel duidelijk dat de wind soms parten zou spelen. Hier en daar sneed hij toch fameus...
Na veel draaien en keren staken we dan uiteindelijk het water over om verder te gaan aan de andere kant. Halverwege de tocht werden we getrakteerd op een bevoorrading. Het was dus immens druk... Het was echt de moeite. Gelukkig wou Berre voor mij iets meebrengen, zodat ik de bikes kon in de gaten houden.
Na de bevoorrading konden we richting het plaatselijk speelpleintje gaan... Schitterend draaien en keren. Black Knight Jr. deed hier ook zijn best, terwijl mama bleef toekijken aan de zijlijn.
Na dit stukje ging het weer verder langs het water, waar je dan kon kiezen tussen makkelijk en moeilijk. Uiteraard kozen wij voor de technische kant. Bij de eerste keer moesten we toch afstappen op een kleine 20 cm van boven... De tweede ging in één keer...
Op het einde van dit stuk kwamen we aan een strook waar de bosmaaier van VTT'tje duidelijk zijn best gedaan had. Draaien, keren en nog eens draaien... Er kwam geen eind aan.

Via de Muizelmolen en Klein Harelbeke gingen we dan richting Ooigembos... Ondertussen had ik mijn beste poer verschoten en moest ik soms echt wel doortrappen om te kunnen volgen... Ik begon ook last te krijgen van mijn onderrug... Het ooigembos was niettemin schitterend! Draaien, keren, tussen bomen, in de struiken,... niet te doen... Ook hier haalden ze weer het maximum uit!!! Chapeau voor dees mannen!
Van hieruit ging het geleidelijk aan naar het ondertussen gekende crossparcours! Eindelijk! Ik hou enorm van dit stuk! Het hier weg en weer rijden is toch wel magnifiek... Eén stukje was voor velen moeilijk en weinigen raakten boven, het was het zeer steile stukje in het mulle zand... Berre haalde het net niet, ook Yoerik kwam enkele centimeters te kort... Pascal geraakte juist boven en ook ik kon in zijn zog net de top halen! Daarna weer draaien, keren en doen...

In de laatste kilometers moest ik dan toch nog Berre, Yoerik en Pascal laten gaan...Ik heb mij schitterend geamuseerd in deze magnifieke tocht! Ook het gezelschap was weer goed en wie weet hebben we er met Yoerik een regelmatige MTB-compagnon bij?

GEGEVENS
Duur 2:30:05
Energieverbruik 2914 kcal Aantal
Minimale hartslag 84 HF/min.
Gemiddelde hartslag 179 HF/min.
Maximale hartslag 201 HF/min.
Gemiddelde snelheid 20,5 km/u
Maximale snelheid 35,1 km/u
Afstand 45,6 km
Stijging 60 m Daling 51 m

auteur : Nick

Read more...

21.10.2006 : TT Melden

En ja hoor na eindeloos aftellen tijdens de werkweek, staan we opnieuw voor een weekend met VTT's voor de deur. Aangezien dit mijn enige was dit weekend, wegens materiaalpech na deze tocht was ik toch ferm content dat ik deze niet gemist heb!

Rond 9u ging ik alvast richting Het Dorpshuis De Linde in Melden waar zich de start bevond om te gaan flyeren voor de Steenbakkers VTT.

Eens terug, met mijn mond vol kwijl snel klaargemaakt, een laatste checkup en ready to go!Samen met mijne bikebuddy, Steenbakker Koen aka The Beast afgesprok,en aan mijn deur omstreeks 10u20.

Rap een babbelke geslaan en per fiets richting Melden! Langs de baan zagen we al een paar bikers richting Kluisbos trekken waar ik prompt opnieuw sop in mijn mond kreeg. Zalig toch dat mountainbiken hé?

Eens toegekomen, een plakkerke uitgehaald, inschrijven en let's go!

Beginnend van een veldwegje richting koppenberg waardoor we dan langs een 2de veldwegje de grote baan overstaken, om zo langs de onverharde weg van de Schelde te rijden. het kleinste gemeentje in Kluisbergen, namelijk Meerse reden we binnen om dan zo richting het Kasteelbos binnen te rijden, via de grote baan in Zulzeke reden we naar het eerste krierke van Kwaremont, vanaf daar kwam de BLOSO route van Kluisbergen aan bod, maar in omgekeerde richting, voor sommigen werden de plezante afdaling, vermoeiende beklimmingen. Zo kregen we de Oude Kwaremont te verduren, de Kerkenbos, en last but not least de beklimming van de Pensemont tot helemaal aan de Vierschaar.

Vandaaruit sloegen we links af waar we de geule binnenreden van "Den Ouden Booker" om dan zo via de vogelzang richting de hoogweg te rijden, plotseling blokkeerde m'n achterwiel waardoor ik de neiging had van over mijn stuur te gaan. Ik keek richting dat wiel... En ja hoor!!! Voor de zoveelste keer mijn achterwiel losgeschoten. Natuurlijk had mijn remschijf een slag gehad. Snel een technische ondersteuning van mijne moat Koen! Nogmaals bedankt he bro! En Hop! Richting de Kluisbos, eens beklommen bevoorrading aan het Boswachterhuisje.

Na de bevoorrading wisten Koen en ik al dat we richting de Toren moesten, van daaruit reden we de eerste afdaling langs de parking van de Toren in om dan zo via Balmoral weg te rijden, via de Oude Keuken reden we opnieuw een gravelweg omhoog om dan zo via de hoofdweg in het Kluisbos naar de Kwaremont terug te keren, via het bedrijfje van Willequet reden we Ronse binnen, daar kregen we een heel mooi kado: namelijk "De Witten Tak" en de "Schapendries" eens beklommen, langs de veldwegjes en paadjes van de Fiertelmeers om dan zo richting Maarkedaal te rijden, vanuit Ronse richting Maarkedal kregen we heel wat road te verwerken, waardoor het parcours wel enorm snel ging! Eens opnieuw via de N60 reden we richting Melden, vanuit Ronse zat ik al in het wiel van ne andere biker te boren, die ik er beslist wou afrijden, maar ik wachtte op het juiste moment. Dan zag ikmijn ideale kans... In Melden stond bij het ingaan van het Meldenbos een stand van Redbull (De meiskes die ze uitdeelden waren ook alleszinds voorzien van de nodige vleugels), Toen zag ik dat hij grabbelde achter een blikje Redbull en ja hoor, toen sloeg ik een demarrage in het veldwegje waar ik een paar meters voorsprong had, zo reden we aan de andere kant van het bos richting hetgeen waar we voor kwamen: De Koppenberg!!! ik zag ook dat hij enorm klein kon draaien bij het klimmen, dus een ferme voorsprong was geen luxe, zo reed ik aan een goed gezapig tempo het wandelpadje in om dan links af te slaan naar de Koppenberg! Helaas tijdens de beklimming werd ik ingehaald. Volgende keer beter! Na de beklimming stormden we de fameuze afdaling van de BLOSO route Oudenaarde af om dan zo via de achterkant van de Koppenberg richting de aankomst te rijden.

Na een foto uit te kiezen die genomen werd, trakteerden Koen en ik onszelf op een goede hotdog en een cocatje! Toen liepen we Katrien20 tegen het lijf, voor wie deze laatste onbekend in de oren klinkt, de sympathieke vrouw van de mountainbike.be-forum.

En zo trokken we opnieuw richting Kluisbergen met een slepend remschijfke, die de dag erna op me stond te wachten om opnieuw af te stellen.Deze Toertocht was subliem, prachtig parcours, prachtige organisatie en prachtige sfeer! De organisatie verdient een ferme pluim en een woordje van dank om via dit parcours de mooiste plekjes van onze Vlaamse Ardennen te tonen! Bedankt en tot volgend jaar!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 49,99kmDuur: 2u 47 minAVG: 18,1 km/u

Read more...

14.10.2006 : TT Elsegem

Deze morgen met een frisse kop opgestaan om als enige de club te vertegenwoordigen en eens een TT 'tje te rijden op eigen grondgebied ' Elsegem ' . Om 8u aangezet met de bike , de bloemetjes van Nick moesten geen water hebben en aangezien de bak Leffe niet te speuren was dan maar gewoon doorgereden , richting start aan de firma van Willy Naessens op 1 km rijden. Het was eerst wat fris met de korte mouwkes maar het beloofde een mooie dag te worden waardoor de koude maar van korte duur was . Aangekomen aan de start eerst mijnen job ( flyers leggen en affiches van onzen eigen VTT uithangen ) dat ik gekregen heb van the big boss 'Steven' met plezier uitgeoefend . Daarna ingeschreven en tegen dan waren de forumbikers Nickske , Kluisken en Jodelaitje aangekomen met wie ik afgesproken had om samen te rijden . Na een babbeltje gingen we dan juist vertrekken tot Grote Plateau toekwam ( was alleen ) en zich bij ons aansloot . De eerste 2 km's waren nog op tgemakske maar het tempo ging al redelijk snel omhoog tot we na een km of 7 Nickske al achter ons kwijt waren na de eerste beklimming wegens het te hoge tempo die aangehouden bleef !

De tocht was echt prachtig , zeer veel off-road , mooie passages , toffe stukken in de bossen . Op de bevoorrading , dat trouwens dik in orde was , nog ongeveer 20 minuten gewacht op Nickske maar hij kwam maar niet af zodat we dan maar doorgerden zijn .Ook de technische stukken langs het Donkmeer Oudenaarde konden mij heel goed bekoren ! Alle 4 de korte helling van 18% zonder kleerscheuren opgeraakt . Iedereen was content . Op den aprés nog nen oude werkcollega tegengekomen , het gratis consumatie'tje en de braadworst binnengespeeld en na nog een kort navertellen over de rit op tijd naar huis gereden want daar wachtte mij het feestje van de eerste verjaardag van ons dochtertje Luna !

Besluit , zoals de meesten het erover eens waren , het zijn niet altijd de TT's die full on the picture staan die altijd de schoonste zijn , deze was er ene met weinig reclame en interesse maar twas wel de moeite ! Iedereen die deze gereden heeft kan dit beamen !
Organisatie en bepijling dik in orde , de gevaarlijke oversteekpunten mooi aangeduid !

Elsegem tot de volgende met hopelijk wat meer Steenbakkers en een langere aprés !

Ciao

door Pascal aka Moonrider

Read more...

15.10.2006 : Verkenning TT Moen

"Een mooie, aangename dag" zo klonk het in de radio vanmorgen... Het was frisjes dus een vest was aan te raden, vanuit Ruien met de fiets richting Moen. Na een klein kwartiertje rijden, kwam ik om 8u15 aan waar de mede-steenbakkers Berre, Rudy en Steve al stonden te wachten. Snel even groeten en een klapke slaan. Ondertussen toonde Rudy ons zijn geheim tot zijn succesvol bestaan als MTB'er, namelijk de dagelijkse inname van vitamines... Uit een banaan die reeds onder zijn banden had gelegen.

Al snel voegde nieuwbakken Steenbakker Jeffrey, Steven en Wouter zich bij ons kliekske.

Ik kan natuurlijk niet in detail gaan in dit verslag aangezien het voor jullie reeds en verrassing moet blijven tot de dag zelf... En verassing is het gepaste woord want onze gewaardeerde mensen van de organisatie hebben hun uiterste best gedaan, waardoor we enkele nieuwe stukken zullen lanceren! Een primeur waar jullie allemaal kunnen in deelnemen!

Waar sommige organisaties uit de streek van Avelgem - Zwevegem hun deelnemende bikers richting Kluisbergen sturen, blijven MBC de Steenbakkers hun eigen streek trouw! Waardoor onze VTT ingedeeld wordt in 4 secties.

Sectie 1 : Moen: Startend aan zaal T.A.P. Moen, zo richting de Wal, via de Trimmerzoate, zal men het onverharde stuk langs het Kanaal Kortrijk-Bossuit bestormen. Zo rijden we via een mooi, rustig landschap richting sectie 2.

Sectie2 : Sint Denijs: Via het Hoogstraatje en de Achterhoek smijten we onszelf richting het leuke Mortagnebos! Vandaaruit rijden we naar een mooi monument in Sint Denijs: Molen Ter Klare, wat Sint Denijs te bieden heeft is een heuvelachtig gebied die voor sommigen zwaar zal onderschat worden. Vanaf daar zal men tot richting Sectie 3 nu en dan es blazen en zweten, maar zolang het niet zwart wordt voor de ogen, hoef je niets te vrezen.

Sectie3 : Bellegem: mijn persoonlijke mening: het zwaartse gedeelte van de VTT, in deze streek hebben de Steenbakkers het maximum eruit gehaald! Wat kun je onderandere verwachten in Bellegem; de Kattenberg, De Katte, en de 2 alombekende bossen: Het Argendaal- en Bellegembos. Via De Baling en de Geitenberg rijden we richting sectie 4,... Of nee toch niet, we geven jullie nog een extraatje geserveerd op een winters temperatuurtje met kippevel op de kuiten, en dit alles afgewerkt met een lekker stuk offroad : een klim richting de Trontekapel om dan zo naar het Grandvalbos te klauteren, met modderige benen richting de Zwijnshoek naar Den Uil. Zin naar meer? Geen probleem, sectie 4 komt eraan!

Sectie 4 : Het einde in zicht, maar daarom is de strijd nog niet gestreden! Via Kooigem rijden we zo naar Sint Denijs, waar we de via De Kloef naar de Broekenhoek zullen rijden, vervolgens trekken we door richting Bavegemknok om dan zo richting de Ijshoeve te rijden, de laatste is een boerderij die zelfgemaakte roomijs verkoopt. Via de Bouvrie rijden we naar de Trimaarzoate richting het Kanaal Kortrijk-Bossuit. Daar zullen we de mannen van de jongens onderscheiden en de vrouwen van de meisjes! Wie daar nog wat extra kracht en lef over heeft kan zich uitleven op de Steenbakkers-downhill langs het Kanaal, vervolgens rijden we dan via het onverharde stuk langs het Kanaal richting het einde.

Deze rit is verschillend dan de andere ritten in de streek! Dit wordt aangegeven in de 3 volgende punten:

- De Steenbakkers leveren op alle gebieden prachtwerk, zowel op gebied van organisatie maar ook qua teamwork, goede afspraken, de juiste ingesteldheid alsook de goede reputatie!

- De Steenbakkers blijven trouw aan hun streek, wij zijn gestationeert in Moen, waardoor wij, jullie de kans geven om deze streek in en rond Moen op een leuke manier te ervaren zoals wij die al jarenlang ervaren.

- Met het aankomende winter-seizoen in het geheugen, zorgen de Steenbakkers ook dat het parcour volledig berijdbaar blijft, het is een veldtoerentocht, geen wandeltocht.

- De Steenbakkers bestaan al reeds vele jaren, de 8ste editie is een mix tussen oud en nieuw, voor velen onder ons zullen er vele bikers terugkomen om de typische stroken, velden en bossen te berijden, alsook zorgden de Steenbakkers voor vernieuwing; welke die zijn, Ik weet het! Maar ik laat het jullie zelf uitvinden, dus een reden te meer om te komen biken op zaterdag 16 december!

Namens het Bestuur en de 40 leden hopen wij jullie allemaal te mogen verwachten op de 8ste Steenbakkers VTT op zaterdag 16 cecember in Moen!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 47 km
Duur: 2u 25min
AVG: 18km/u

Read more...