16.12.2006 : TT Moen (door de Bikedevils)

Rustig weekend wat betreft verslagen doordat het zaterdag onze eigenste TT was. Efkes gesnuistert op mountainbike.be en een verslagske gevonden van de Bikedevils uit Pittem geschreven door Pompier :

Een van onze clubmakkers stuurt ons iedere week een nieuwsbrief met zijn verslag. Ik laat jullie even meegenieten.

Aanwezig: Don Cortisoni (Davy Cortvriendt) - Koenego (Koen Teetaert) - Ignacev (Ignace Vandewiele) - Wost (Willem Van Simaeys) - Snellen Eddy (Eddy Truyaert) - Bertolli (Bert De Maré) - Kurt Downhill (pompier).

Chauvinistisch zoals we als Pittemnaars zijn, noemen we onze Zottentocht dankzij de klei de zwaarste van het mountain bike circuit. Maar ere wie ere toekomt: de heuvelachtige baggerstreek van de Steenbakkers, één van die nog onontgonnen stukjes West-Vlaanderen, krijgt van ons de titel van "Helleklassieker van het Jaar".

Wie wil uitblinken op dit parcours moet van alle markten thuis zijn: op de kracht door de ploeter baggeren, ballerinagewijs naar beneden schaatsen en als een vlinder naar boven fladderen, alle kwaliteiten waren nodig. Een echte mountain biker voelt zich hier als een varken die voor eerste keer de wei in huppelt en zicht in de modder wentelt. Dit dan nog eens in combinatie met regen en (beetje) wind: fantastisch en zo heeft een mountain biker zo zijn eigen definitie van wat mooi weer is. Ons materiaal daarentegen...

Het zou dus een verbeten strijd worden in modder, kerkwegels, bergop en bergaf waar iedereen top zou moeten zijn. Dat gold alvast niet voor Don Cortisoni die al na een vijftal kilometer af te rekenen kreeg met Duvel-oprispingen en de rest moest laten gaan. De kerkwegels zouden dan ook niet in zijn voordeel spelen en wat verder zou hij, voor het oog van de camera, ook nog zwaar ten val komen. Beelden hiervan kunt u terugvinden op deze link: http://tignon.andre.free.fr/report.php?id=507 (foto 25-2).

Na een tiental kilometer moest Wost de strijd staken in deze Hel met kapotte remmen. Hij zou de remmen ook in het cafetaria niet meer terugvinden, wat resulteerde in een overdaad aan verbruik van Leffe en aankoop van drankbonnen.

In de kop van de wedstrijd dan een tactisch belangrijke gebeurtenis, iets voor de eerste bevoorrading. Snellen Eddy reed lek en moest in paniek op zoek naar zijn mecanicien, maar die bleek niet aanwezig te zijn. Dan maar band en materiaal geleend van Koenego, waarbij hij natuurlijk wel als luxeknecht in dienst van Koenego moest rijden.

De rest van de rit ging hard maar gedoseerd, waarbij vooral Bertolli zich in zijn sas voelde en een paar keer serieus de forcing voerde. De kopgroep bleef samen tot het einde waardoor we een gedeelde zege mogen rekenen voor Snellen Eddy, Koenego, Ignacev, Kurt Downhill en Bertolli. Iedereen kwam moe, nat maar meer dan voldaan terug.

Chapeau aan de Steenbakkers en volgend jaar allen daarheen!!

Read more...

10.12.2006 : TT Zedelgem

"Het weer is meestal zonnig behalve in het zuiden en het oosten van het land waar het nog nevelig met vrij veel lage bewolking is. Over het westen van het land hangt er ook wat hoge en middelhoge bewolking. De temperaturen schommelen tussen 2 graden op de Ardense hoogten, 5 graden in het centrum van het land en 6 graden langs de kust. De wind waait zwak tot matig uit zuidwest"

Zo luidde het weerbericht deze morgen om 7u. Het enigste wat we nog nodig hadden om deze voormiddag perfect te maken is een leuke VTT om te rijden. En die had ik vandaag te pakken.
De 9de BossenVTT ging door in de Sporthal, De Groene Meersen te Zedelgem.

Als één van de eersten kwam ik me inschrijven, tegelijk ook mijn laatste flyers van onze 8ste SteenbakkersVTT op tafel gelegd.Toen ik me begaf richting de start zag ik mijn altijd-symptathieke-forumbiker/buurman Joost aka Jodelaietie. Dus besloten we als echte Ruienaars met goede voornemens deze tocht samen af te haspelen. Ik werd al door de VTT's van Sint-Andries en Bekegem geïntroduceert met deze bosrijke omgeving, voor Joost daarentegen was dit de eerste keer.
Maar zeker en vast de laatste niet denk ik.

Vanuit de sporthal startten we via Zedelgem, waar na een kleine 3km al een singletrack in het bos op ons lag te wachten, kwijlen maar! Zo sloegen we ons roer richting stuurboord waar we een gemeente met prachtige aardewegen en bossen op ons lag te wachten: Sint Andries! Wat kon je zoal verwachten? Het Vloethemveld, Beisbroek, Tudor,...

Op een gegeven moment kwamen we in een provinciaal domein terecht die me heel bekend voorkwam, waar we zoals kindjes in een speeltuin mochten volle pulle geven. Want dat was het wel, een snel parcours zowel over het hele terrein! Maar soit, toen zag ik het aan de bevoorrading, we waren verzeild geraakt in het provinciaal domein in Tillegem! De bevorrading was mooi uitgebreid, een gratis consumatie van Aquarius, Grany koekjes, water en voor de lekkerbekken een smakelijk taske soep!

Na een babbeltje besloten Joost en ikzelf om dan maar es opnieuw op onze alu-ros te springen en de laatste helft van de toertocht af te werken. Na het domein uit te rijden reden we richting Loppem waar we langs de spoorweg over een aardeweg moesten rijden met hier en daar uitstekende steentjes, alsook werd het een strook met levende hindernissen. Blijkbaar was er een wandeltocht aan de gang waardoor we tal van wandelaars op bepaalde stroken moesten ontwijken.

Algauw kwam de Lac te Loppem aan beurt waar we naar hartelust konden racen a la Sven Nys! Een zalige plek vind ik althans! Eens we uit de Lac kwamen, sloegen we aan de splitsing rechtsaf waar we ons laatste bos tegemoet reden, namelijk het Merkenveldbos, daar besloten 2 veldrijers plots de pausgroet te doen middenin de bosgrond... Tja,... Iedereen heeft zo zijn manier van bosverkenning ;)

Zo dachtten we ook dat de adrenaline nu langzaam ons lichaam mocht uitsijpelen, maar niets was minder waar! Op weg naar Zedelgem sloegen we langs een huisje linksaf waar we plotseling met een lange rij stonden aan te schuiven, voor sommigen was dit kleine technische stukje net iets te zwaar. Dus aanschuiven maar! En inderdaad het 2de deel van de strook was veel te diep om te kunnen rijden.

Een 4-tal km voor de aankomst kregen we ons laatste technische stukje die ons via een aardeweg richting een woonwijk vlakbij de Groene Meersen bracht.Eens aangekomen gaven we onze fiets een douchebeurt en daarna onszelf!

Na een fris drankje besloten we om richting het goede oude Kluisbergen terug te keren!Beste DVV-Trappers jullie hebben de streek van Zedelgem alle eer aangedaan!Een prachtige streek + een prachtige organisatie= 10/10 voor deze VTT!

Tot volgend jaar beste DVV Trappers!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 46,52km
Duur: 2u 05min
AVG: 23,1km/u

Read more...

09.12.2006 : uitpijlen TT Moen

Zoals Andy in zijn eigenste verslagske zei, niet te veel lossen voor zaterdag. Alleen dat het overal goed berijdbaar is !!

En wat meer is ... een aantal nieuwe stroken hebben hun vuurproef doorstaan !
En wat zelfs nog meer is ... een aantal "oude" stroken die vorige jaren de waterproef niet doorstonden wegens "niet te doen", zijn nu wel te doen !!
En wat een heel klein beetje minder is ... één strook die waarschijnlijk echt "niet te doen" zal zijn zaterdag, bij het uitpijlen zag het er toch zo uit, want geen enkel van de uitpijlers kon hier op zijne bike blijven ...

Nog een dankwoordje aan de vele Steenbakkers die zaterdag hielpen bij het uitpijlen :
Jeffrey, Andy, Wouter, Pascal1, Steven, Nico, John, Koen, Pascal2, Steven, Steve, Dirk, Yourik en Nick die de verschillende parcours afbolden met de bike
Berre en Andy die rondsjiesden met de Jeep ...
broeder Tony die zijn terras een uurke uitleende om de frieten te verorberen ...
en cafébaas Dirk die ons nog ene trakteerde na het uitpijlen ...

door : John

Read more...

03.12.2006 : TT Pittem

Deze morgen werd normaal Thoricourt gepland, maar aangezien forumbiker Veeteeteetje een mooie affiche had meegekregen van de Brigandbikers besloot ik gisteravond om eens af te spreken met de West-Vlaamse forumbikers en hun o'zo bekende forumtrein.

Toen ik aankwam trof ik aan de ronde tafel Veeteeteetje, Hanzi, Cowboy en de altijd goedgeluimde Katrien20 aan. Iets later kwam Lichterveldenaarke aan, die besloot wat vroeger te vertrekken.

Rond 8u20 besloten we om te vertrekken (Vtt'tje, Hanzi en Cowboy Peter). Algauw na een 5-tal km besloot ik het rustig aan te doen want dat tijdbommeke begonnen steeds sneller te tikken. Dus de 3 musketiers liet ik verder pulle geven.

De start begon al met een mooi lusje rond het voetbalveld van Pittem die ons zo langs een technische stukje bracht.

Na een kleine 10 km sloeg het noodlot voor vtt'tje toe; pedaal afgebroken. Voor onze enthousiaste biker was het jammer genoeg afgelopen.

Zo werden we gelanceerd en geintroduceerd met Pittem en de omliggende streken. Naast de veldwegjes, besmeurde stapsteentjes en onverharde wandelpaadjes kregen we heel wat mooie stukjes singletrack voorgeschoteld, oa langs de boomgaard en het kasteel van Pittem(?) mochten we ons van harte uitleven.

Meteen een paar kilometers voor de eerste bevoorrading kwam de streek me heel bekend voor... En inderdaad er werden een paar stukjes gebruikt in deze VTT van de Skobiatocht van Ardooie die ik samen met Steenbakker Pascal reed.

Net zoals het bos die voetgangers van de bikers scheidde reden we zo via Koolskamp. Ik dacht ook meteen aan het cyclossparcours die we in Ardooie op het laatste kregen. We reden het voetbalveld van Ardooie in en mijn gedachten werden werkelijkheid! Het parcours zat er ook tussen! Mooi zo, met de laatste 10 km in m'n gedachten besloot ik maar volle gas te geven op dat parcours. Natuurlijk met alle gevolgen vandien, de wind begon me een beetje leeg te zuigen. Een 2de bevoorrading op dat moment had ik wel nodig...

Via stapsteentjes, wijkpaadjes,enz,... reden we richting de 2de bevoorrading waar ik een mueslireep naar binnen kapte. En zo reden we dan naar de climax van de rit.... De Kleiputten!

Er werden 3 parcours gemaakt in de kleiputten: 1. Geen kleiputten 2. Voor iedereen en 3. Specialisten.Met mijn laatste sap in mijn benen perstte ik me door het specialisten parcours. Die door ferme afdalingen en hellingen ferm zwaar werden. Daarbovenop kregen we een harde regenbui over onze helm. Aan de overkant van het parcours zag ik dan Katrien20 met een pokerface de afdalingen nemen a la Gunn Rita Dahle. Het laatste stuk sloeg ik over want ik voelde dat ik op reserves reed. De laatste 3 km ging dan opnieuw snel waar ik Hanzi en Cowboy Peter tegenkwam. Ook onze Cowboy kreeg te maken met pech in de kleiputten, zijn achterderralieur had het begeven waar door hij besloot de hele boel te demonteren en door te rijden met zonder.

Aankomst in zicht! De fiets even afspuiten, daarna zag ik Katrien20 toekomen, dus nog snel even een klappeke gedaan, fiets op het rek en baan maken richting de stomende douches!

Na een gezellige apres met de forumbikers, keerde ik naar huis toe.

Aan de Brigandbikers wil ik nog een speciaal woordje van dank uitbrengen voor de prachtige affiche!
Aan Vtt'tje wil ik ook een woordje van dank uitbrengen om te zorgen dat de affiche richting mij kwam!
Aan de overige forumbikers: Aangenaam kennis te maken en hopelijk kunnen we dit nog es overdoen!Pompier en de andere Bikedevils: Chapeau voor de mooie organisatie en de tocht! Ondanks het weer is dit een VTT geworden met heel wat deelnemers!

"Steenbakker Andy"

Afstand: 44,40km
Duur: 2u 24min
AVG: 18,4km/u

Read more...

02.12.2006 : TT Avelgem

Vandaag was het weer zover. De tocht in Avelgem stond op het programma. Mijn broer en ik gaan er een jaarlijkse gewoonte van maken om die samen te rijden en daarna te gaan eten bij mijn ouders in Avelgem. Daar zitten de kinderen dan allemaal ook, met hun sinterklaas van oma en opa... Leuk, zo'n makkelijke planning...

Elsegem en Avelgem liggen helemaal nie tver van elkaar, dus werd het met de fiets richting Avelgem... De eerste 10 km zaten er dus al op tegen dat ik daar moest starten. Toen ik in het college toekwam was ik aangenaam verrast met de gratis bewaakte fietsparking... Leuk en zeer handig zoiets!

Gisterenavond tijdens de vergadering van de Steenbakkers afgesproken. Deze morgen zouden Brian, Wesley, Steve, Bart, John, Jeffrey, Kurt, Filip en ikzelf samen starten. Om 9u waren er dan nog Koen en Andy... Brian wist mij te vertellen dat hij zich deze morgen geen 100% voelde... Dat werd dus afwachten...
Eenmaal iedereen er was konden we vertrekken voor wat vorig jaar alleszins een redelijk zware tocht was. Net zoals ieder jaar maken ze er bij de organisatie de gewoonte van om telkens een vernieuwd parcours aan te bieden. Leuk dus!

Het vertrekken ging richting Karekiet en van daaruit via een smalle singletrack naar de Schelde. Daar begon het al... Brian zijn ketting had rare kuren en kraakte en piepte ongeloofelijk... Na wat controle kon hij toch terug doorrijden... Niet zo erg dus... Leek erger dan het in feite maar was blijkbaar.

Langzamerhand kwam de Kluisberg dichter en dichter. Nogal gauw merkte ik van mezelf dat de benen redelijk goed zaten, het zou dus plezant worden vandaag. We reden de Kluisberg op langs de kanten van Escannafles nadat we de Turkenhoek gepasseerd waren en getrakteerd werden op een zeer korte, maar zeer steile afdaling aan de flanken van de rivier La Rhosnes. Daarna ging het echte werk dus beginnen... De Mont de L'Enclus... Nu en dan eens om op te vloeken, andere keren om te omarmen. Hij heeft vele gezichten deze Kluisberg...
Via een stukje dat ik mij nog herinner van de tocht in Amougies, omdat daar iemand zwaar viel tijdens de afdaling, begonnen wij aan de eerste echte klim. Jammergenoeg moest ik noodgedwongen voet aan grond zetten, omdat iemand voor mij zijn fiets plots dwars over de doorgang plaatste. Nu, iets verder dan weer op den bike gesprongen en tot boven gereden. Al gauw werd duidelijk dat Filip weer niet ging kunnen wachten, dat Kurt zijn voeling met onze streek verloren is na al dat vertoeven in het Brugse en dat we Brian hoogst waarschijnlijk niet meer zouden zien... Wesley, die iets voor ons gestart was met zijn vrouw, hadden we hier ook bijgehaald en kon dus meerijden met ons, vanaf het moment dat de vrouw de splitsing voor een kortere toer nam.
Na een klein afdaling, die voor sommigen blijkbaar de gelegenheid was om de remmen toe te gooien, reden we naar een welgekend stukje... Vanaf de Panorama gingen we naar een magnifiek stuk waar je eerst een afdalingske hebt op den tarmac om dan een korte helling te nemen offroad. Ik smeet hem op het groot mes en liet eerst de anderen gaan om dan naar beneden te vlammen en omhoog te schieten. John lachtte er eerst mee dat ik groot zat, maar dat leek geen enkel probleem te zijn om boven te geraken, in tegenstelling tot diegenen die klein zaten...

Dan omhoog via de weg tot aan het zwembad en via de parking naar een offroad beklimming tot aan den toren. Het begin was hier door het vele volk niet te doen... De greppel lag te hoog en omdat je weinig speelruimte had, kon je ook niet echt doen wat je wou... Tweede maal voet aan de grond dus...

Daarna was het tot aan den toren, efkes de mooie gekende afdaling achter de parking, naar beneden vlammen en dan een stuk van het gele blosoparcours om dan uiteindelijk aan de eerste bevoorrading te komen. Daar bleek Jeffrey ondertussen ook fameuse pech te hebben met zijn remmen. Die zagen we dus ook niet meer nadat hij de pechdienst opbelde... Two down, seven to go... Filip ging vanaf hier alleen op pad, dus nog met zes op baan...
Nu nog effen klimmen tot aan de vierschaar en dan de Pensemont naar beneden vlammen... Vlammen was het echt wel zunne... Heb hier mijn maximum van 53,6 km/h neergezet voor vandaag... Na de Pensemont kondigde de Kwaremont zich aan... Daar even gewacht op de rest om dan aan dit mooi stukje te kunnen beginnen. Via de baan omhoog, offroad weer direct naar beneden om hem dan via enkele offroad stukken weer te bereiken en helemaal tot boven te rijden. Daar stonden enkele van mijn coopman collega's die ook aan het biken waren ter ere van de Sint Elooifeesten... Ze reden de Blosoroutes van aan de Panorama.

Na de Kwaremont lieten we de Patersberg, in tegenstelling tot vorig jaar, jammergenoeg links liggen... We trokken naar den Tiegemberg. Via Berchem, daarna een stukske via de Schelde en de Varent naderden we Tiegem nogal redelijk rap. Ondertussen had ik de anderen iets achter gelaten en was ik op mijn eigen tempo beginnen doorrijden, ik zou wel wachten aan de bevoorrading. Ik zat weer met zo nen toffen in het wiel die al geen kanten wou overnemen en ik maar het werk doen... Ik bleef goed buzze geven tot aan Tiegemberg... Daar kregen we net voor de gekende stapsteentjes met nen draai van 90° onze bevoorrading met nen goeien pudding... Na een paar minuten kwam ook Steve toe en beetje per beetje de rest ook... Blijkbaar was er nogal een redelijk gat geslagen. Ook Koen en Andy waren er plots...

Na de bevoorrading ging ik verder zoals voor de tussenstop, op mijn eigen tempo. Den Tiegemberg op met Wesley in mijn zog, maar na een bepaald moment zat ik weer alleen. Ondertussen was er meer en meer wind en begon het ook lastiger te worden... De Tsjampenstraat, verlengde van de Hellestraat, den Boomgaard,... Allemaal gekende, maar leuke stukken. Na het kruisen van de grote baan ging het in gestrekte draf naar Waarmaarde, waar er even twijfel was over een gedraaid pijltje... Gelukkig wist ik de weg omdat ik daar 's morgens ook passeerde. We gingen dus op weg naar de school van Waarmaarde waar de "stute met eiers en spek" op ons lag te wachten...

Na die bevoorrading nog een paar kilometers die in een ijl tempo afgelegd werden door Steve en ikzelf... Het was weer vlammen... Eenmaal in Avelgem nog mijn verrassingspakket gaan halen en samen met John richting onze ouders...

Het parcours was iets minder uitdagend dan vorig jaar, maar toch leuk. Het is aangenaam om zien dat ze ieder jaar op zoek gaan naar een vernieuwd parcours. De bepijling was zeer goed, duidelijk en precies. De bevoorradingen vond ik persoonlijk ook voldoende!De bewaakte fietsenstalling is natuurlijk ook een pluspunt!Kortom, weer een geslaagde voormiddag!

Door Nick

Read more...