zondag 19 oktober 2008 : TT Oostrozebeke

Voor de 3e keer alweer een schitterende rit gereden , deze blijft voor mij nog steeds een topper !!
Verschoten dat we toch met 10 Steenbakkers present waren , weliswaar een beetje verspreid .
Het ging heel goed na een afwezigheid van 2maand half , maar de laatste 5km's deden de benen wel wat pijn en zo de gebroeders Mylle ( trouwens beiden in supervorm !!! ) toch een kleine voorsprong moeten laten tot de finish .
Op de aprés veel bekende gezichten , redelijk blijven hangen en zo nen heel leuke voormiddag gehad !!!!!!!!
Gasten tot de volgende !

Door Moonrider


Ewel zunne nog maar weinig zulke organisatie meegemaakt
Proficiat aan vtttje en pepeetje en hun ploeg voor al het werk.
De veradelijke gladde boomwortels in ooigembos ook witgespijt om die tijdig te ontwijken.
Volgend jaar zeker terug
Ik deze morgen 15 MIN later vertrokken door missinge met mijne gps en zat off-road met mijne fiat
Al verdeeld in tijd toch veel steenbakkers gezien
berre,steven,pascal,crusader mij voorbijgestoken,aircoboy en op den aprés ook beast,wouter,siegfried,en rumboy gezien
Was dik in orde diene tocht

door zenit

De technische stukjes waren weeral om duimen en vingers bij af te likken. Vooral de extreme downhill tracks mét matrasbescherming waren subliem. En vooral, geen kat die in mijne weg reed. De flow en adrenaline waren dus ongeëvenaard.
Dit is op en top technisch rijden. Zelfs tochten in de Ardennen kunnen hier een puntje aan zuigen. We mogen hier zeker een voorbeeld aan nemen.
Enjoy!

door Wouter

Ik had eerlijk gezegd voordien wat gevreesd voor deze tocht. Was al een tijdje een van mijn favorieten in W-Vl, maar door de aangekondigde vernieuwingen, vnl. op technisch vlak, toch een beetje bang dat het erover zou zijn.

Niets bleek minder waar, deze tocht werd verder geperfectioneerd, toch zeker voor de liefhebbers van dit genre tochten met veel draaiwerk. Door de hervorming van het parcours met drie afstanden waarbij de kleinste afstand zoveel mogelijk uit de technische stukken gehaald werd en ook op de andere afstanden moeilijkere technische stukken konden vermeden worden, werd het fileprobleem van voorbije edities ingeperkt.

Door onze (Rhumboy, Gelmir en ikzelf) late start maar weinig bikers tegengekomen en één kat op een oranje velo met oranje helm die me heel bekend voor kwam. Het fantastische weer zorgde voor een grotendeels droog en vlot berijdbaar parcours wat deze tocht extra aangenaam maakte. Wouter beschikte duidelijk over de beste benen en de hoogste technische vaardigheden. Pascal en ikzelf deden de meeste technische stukken, maar een drietal lieten we toch over. De rest was goed te doen. (en als ik dat al zeg) Op het laatste begon het wel wat te wegen, maar dat lag vooral aan een veel te korte nachtrust na onze TOF-avondsmulwandeling en de opkuis van de voormiddag.

Nog een korte après (allé toch voor Pascal en Wouter - zelf tien keer klaar gestaan om te vertrekken, maar pas een beetje voor 22u vertrokken en zo een aangenaam weekend voltooid waarin ik met moeite mijn kot gezien heb, laat staan mijn bed. 't Waren kleine oogjes deze morgen in de archiefleeszaal

door Siegfried

Read more...

zaterdag 04 oktober 2008 : TT Beveren Leie

Eerder een uitzondering, maar vandaag gestart om 13u30 en dan nog op een zaterdag. Morgen Open Bedrijvendag, dus vandaag gaan biken en morgen op bedrijvenbezoek...

Beveren Leie stond op het programma, mijn nieuwe werkplaats, ik verander dinsdag immers van werk en ben helemaal klaar voor de nieuwe uitdaging, maar dit ter zijde...

Samen met Rudy, Siegfried en Fred VDB vertrokken voor de 50 km. Het werd al direct duidelijk dat het een redelijk tempo zou worden op een redelijk vettig parcours. Niet echt heel vuil, maar toch wel weer efkes wennen na de zomer. Het zou de eerste "modder"tocht worden.
Na enkele 100-den meters kwamen we al direct in een dreefke richting een boerderij. Aan de boerderij stond een plakkaatje "modder" met een gevarendriehoek... Ietske te laat? De modder was juist gepasseerd...

Net na de boerderij haalden we alweer Bruno en zijn moedige dochter bij. Chapeau voor da meisken, 15 km voor de eerste keer op een mtb tocht en dan nog in zo'n weer!
De gavers kwamen beetje per beetje dichter. Siegfried kwam hier en daar effen achter, maar dat was natuurlijk normaal voor zijnen diesel...

Beetje per beetje bleek het toch wel goed te zijn dat de winterbanden er weer op lagen! Na het vele draaien en keren waren we bijna halverwege de Gavers toen ik eens besloot om mijn fiets toch wel loodrecht op de grond te plaatsen... 't is te zeggen, ik sprong over een boomstam, maar had nooit den tweeden zien liggen er direct na. Voorwiel tussen de twee en hop achterwiel de hoogte in... Efkes was acrobatische toeren om op den bike te blijven en achterwiel weer naar beneden (met dank aan de zwaartekracht...).
Dan maar weer weg...

Na de Gavers weer richting Beveren Leie waar we dan de eerste bevoorrading kregen. Daarna gingen we al gauw weer op baan richting Wielsbeke en Ooigem (waar Frederik om de één of andere reden al gepasseerd was met de auto????).
Hier werden het vooral de gekende stukken van enkele andere tochten zoals Brigandbikers en zo... Daarom wel niet minder leuk, helemaal niet!

Dit is natuurlijk het risico door de wildgroei aan allerhande organisaties die tochten organiseren. Gelijk waar je naartoe trekt, veel bikers krijgen op den duur een dèjà vu gevoel. Ik vond dit echter helemaal niet erg vandaag...

Het crossparcours in Ooigem... Gekend door velen natuurlijk... Draaien, keren, op en neer,... Overal mooi te doen, maar toch wel ergens precies bruine zeep. Ik geraakte juist niet boven en begon naar beneden te glijden tot ik viel en met mijn klieken en mijn klakken in de netels terecht kwam. Voor de tweede keer vandaag zorgde ik voor de animatie van de anderen... Na het crossparcours ging de snelheid weer de hoogte in.

Geleidelijk aan voelde ik dat ik zou mogen pompen op het einde om mee te kunnen... De wind speelde mij toch wel parten... Het is ook weer wennen aan de modder, want dat is toch ook al een tijdje geleden.

Soit, geen excuses, vandaag waren de benen de beste niet... Toen Rudy en Frederik langs het kanaal gingen inbeuken tegen de wind, moest ik ze laten gaan. Ik en tegen de wind in beuken, da zijn nu ne keer twee dingen die niet samen gaan!
Bewust niet echt doorgeduwd, want met mijn knieprobleem wil ik ook nog niet tot het uiterste gaan!

Geleidelijk aan zag ik ook Siegfried een gaatje laten vallen en dan uiteindelijk zelfs wachten op mij, waarvoor dank...

Naar het einde toe kregen we nog enkele veld-doorsteken, die voor mij echt den dooddoender waren. De laatste anderhalve kilometer ging ook Siegfried nog wat versnellen omdat hij dacht Bucky gezien te hebben, maar het bleek iemand anders te zijn...

Soit, mij toch wel goed geamuseerd! Leuke tocht die zeker voor herhaling vatbaar is!


Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo

Read more...