22.10.2006 : TT Oostrozebeke
Vandaag samen met Pascal, Berre en Yoerik afgesproken om naar Oostrozebeke te gaan.
Yoerik is een kerel hier uit onze gebuurten en ging voor de eerste keer mee met ons. Toen ik vroeg hoe lang hij al aan het mountainbiken geslagen was, vertelde hij dat het toch al een heel aantal jaren was, maar dat het de laatste tijd op een laag pitje was door de kinderen...
Al gauw bleek dat hij nogal wel techniek had en dat de kracht in de benen ook niet van het minste was...
Toen we toekwamen in Oostrozebeke bleek het daar al redelijk druk te zijn... De forummachinisten stonden al klaar om de trein op gang te trekken. We lieten ze bewust gaan zonder ons... Toen we goed en wel ingeschreven waren, kwam ook Berre toe. Na een gratis koffietje (waar sommigen mee gooiden...) gingen we dan ook op weg. Ik hoopte echt dat de tocht niet zou ontgoochelen want er was op voorhand enorm veel mee geboft en soms is dat wel gevaarlijk...
Nu, vol goede moed op weg dus. Al vlug bleek het een tocht te worden waar we niet veel weg zouden zien en die ons op ongeziene plaatsen zou brengen. Om te beginnen werd het een lusje rond de plaatselijk voetbalterreinen waar de organisatie al gauw liet zien dat ze alles uit de streek zouden halen. Van in het begin werden we ook al voorbij gevlamd door een boel laagvliegers, die we dan verder wel weer zouden oprapen. Zo heel vlug starten was vandaag zeker niet aan mij besteed. Heel traag gingen we niet van start, maar toch wel trager dan anders... Ik merkte nogal gauw dat ik vandaag mijn superdagje niet zou hebben. Het aanleggen van ons grasperk achteraan zou misschien toch wel zijn tol eisen? We zouden wel zien na een aantal kilometer.
Ondertussen nam Berre het commando en keek Yoerik de kat uit de boom. Ondertussen leek Pascal ook niet veel last te hebben van zijn zogezegde zware benen...
Het parcours was gewoonweg schitterend. Van de voetbalpleinen ging het al draaien en keren naar de gekende leiestrook. Veel van die stroken en de bossen errond zitten normaal op het eind van een tocht, maar nu kregen we het in het begin van een tocht voor de wielen geschoven. Eens leuk om zo'n stukken aan te snijden als je nog fris bent... Wel soms jammer dat je hier en daar moest stoppen omwille van opstoppingen, maar ja, ook de minder technisch begaafden en beginners moeten kunnen biken hé...
Het werd onderhand ook wel duidelijk dat de wind soms parten zou spelen. Hier en daar sneed hij toch fameus...
Na veel draaien en keren staken we dan uiteindelijk het water over om verder te gaan aan de andere kant. Halverwege de tocht werden we getrakteerd op een bevoorrading. Het was dus immens druk... Het was echt de moeite. Gelukkig wou Berre voor mij iets meebrengen, zodat ik de bikes kon in de gaten houden.
Na de bevoorrading konden we richting het plaatselijk speelpleintje gaan... Schitterend draaien en keren. Black Knight Jr. deed hier ook zijn best, terwijl mama bleef toekijken aan de zijlijn.
Na dit stukje ging het weer verder langs het water, waar je dan kon kiezen tussen makkelijk en moeilijk. Uiteraard kozen wij voor de technische kant. Bij de eerste keer moesten we toch afstappen op een kleine 20 cm van boven... De tweede ging in één keer...
Op het einde van dit stuk kwamen we aan een strook waar de bosmaaier van VTT'tje duidelijk zijn best gedaan had. Draaien, keren en nog eens draaien... Er kwam geen eind aan.
Via de Muizelmolen en Klein Harelbeke gingen we dan richting Ooigembos... Ondertussen had ik mijn beste poer verschoten en moest ik soms echt wel doortrappen om te kunnen volgen... Ik begon ook last te krijgen van mijn onderrug... Het ooigembos was niettemin schitterend! Draaien, keren, tussen bomen, in de struiken,... niet te doen... Ook hier haalden ze weer het maximum uit!!! Chapeau voor dees mannen!
Van hieruit ging het geleidelijk aan naar het ondertussen gekende crossparcours! Eindelijk! Ik hou enorm van dit stuk! Het hier weg en weer rijden is toch wel magnifiek... Eén stukje was voor velen moeilijk en weinigen raakten boven, het was het zeer steile stukje in het mulle zand... Berre haalde het net niet, ook Yoerik kwam enkele centimeters te kort... Pascal geraakte juist boven en ook ik kon in zijn zog net de top halen! Daarna weer draaien, keren en doen...
In de laatste kilometers moest ik dan toch nog Berre, Yoerik en Pascal laten gaan...Ik heb mij schitterend geamuseerd in deze magnifieke tocht! Ook het gezelschap was weer goed en wie weet hebben we er met Yoerik een regelmatige MTB-compagnon bij?
GEGEVENS
Duur 2:30:05
Energieverbruik 2914 kcal Aantal
Minimale hartslag 84 HF/min.
Gemiddelde hartslag 179 HF/min.
Maximale hartslag 201 HF/min.
Gemiddelde snelheid 20,5 km/u
Maximale snelheid 35,1 km/u
Afstand 45,6 km
Stijging 60 m Daling 51 m
auteur : Nick
Yoerik is een kerel hier uit onze gebuurten en ging voor de eerste keer mee met ons. Toen ik vroeg hoe lang hij al aan het mountainbiken geslagen was, vertelde hij dat het toch al een heel aantal jaren was, maar dat het de laatste tijd op een laag pitje was door de kinderen...
Al gauw bleek dat hij nogal wel techniek had en dat de kracht in de benen ook niet van het minste was...
Toen we toekwamen in Oostrozebeke bleek het daar al redelijk druk te zijn... De forummachinisten stonden al klaar om de trein op gang te trekken. We lieten ze bewust gaan zonder ons... Toen we goed en wel ingeschreven waren, kwam ook Berre toe. Na een gratis koffietje (waar sommigen mee gooiden...) gingen we dan ook op weg. Ik hoopte echt dat de tocht niet zou ontgoochelen want er was op voorhand enorm veel mee geboft en soms is dat wel gevaarlijk...
Nu, vol goede moed op weg dus. Al vlug bleek het een tocht te worden waar we niet veel weg zouden zien en die ons op ongeziene plaatsen zou brengen. Om te beginnen werd het een lusje rond de plaatselijk voetbalterreinen waar de organisatie al gauw liet zien dat ze alles uit de streek zouden halen. Van in het begin werden we ook al voorbij gevlamd door een boel laagvliegers, die we dan verder wel weer zouden oprapen. Zo heel vlug starten was vandaag zeker niet aan mij besteed. Heel traag gingen we niet van start, maar toch wel trager dan anders... Ik merkte nogal gauw dat ik vandaag mijn superdagje niet zou hebben. Het aanleggen van ons grasperk achteraan zou misschien toch wel zijn tol eisen? We zouden wel zien na een aantal kilometer.
Ondertussen nam Berre het commando en keek Yoerik de kat uit de boom. Ondertussen leek Pascal ook niet veel last te hebben van zijn zogezegde zware benen...
Het parcours was gewoonweg schitterend. Van de voetbalpleinen ging het al draaien en keren naar de gekende leiestrook. Veel van die stroken en de bossen errond zitten normaal op het eind van een tocht, maar nu kregen we het in het begin van een tocht voor de wielen geschoven. Eens leuk om zo'n stukken aan te snijden als je nog fris bent... Wel soms jammer dat je hier en daar moest stoppen omwille van opstoppingen, maar ja, ook de minder technisch begaafden en beginners moeten kunnen biken hé...
Het werd onderhand ook wel duidelijk dat de wind soms parten zou spelen. Hier en daar sneed hij toch fameus...
Na veel draaien en keren staken we dan uiteindelijk het water over om verder te gaan aan de andere kant. Halverwege de tocht werden we getrakteerd op een bevoorrading. Het was dus immens druk... Het was echt de moeite. Gelukkig wou Berre voor mij iets meebrengen, zodat ik de bikes kon in de gaten houden.
Na de bevoorrading konden we richting het plaatselijk speelpleintje gaan... Schitterend draaien en keren. Black Knight Jr. deed hier ook zijn best, terwijl mama bleef toekijken aan de zijlijn.
Na dit stukje ging het weer verder langs het water, waar je dan kon kiezen tussen makkelijk en moeilijk. Uiteraard kozen wij voor de technische kant. Bij de eerste keer moesten we toch afstappen op een kleine 20 cm van boven... De tweede ging in één keer...
Op het einde van dit stuk kwamen we aan een strook waar de bosmaaier van VTT'tje duidelijk zijn best gedaan had. Draaien, keren en nog eens draaien... Er kwam geen eind aan.
Via de Muizelmolen en Klein Harelbeke gingen we dan richting Ooigembos... Ondertussen had ik mijn beste poer verschoten en moest ik soms echt wel doortrappen om te kunnen volgen... Ik begon ook last te krijgen van mijn onderrug... Het ooigembos was niettemin schitterend! Draaien, keren, tussen bomen, in de struiken,... niet te doen... Ook hier haalden ze weer het maximum uit!!! Chapeau voor dees mannen!
Van hieruit ging het geleidelijk aan naar het ondertussen gekende crossparcours! Eindelijk! Ik hou enorm van dit stuk! Het hier weg en weer rijden is toch wel magnifiek... Eén stukje was voor velen moeilijk en weinigen raakten boven, het was het zeer steile stukje in het mulle zand... Berre haalde het net niet, ook Yoerik kwam enkele centimeters te kort... Pascal geraakte juist boven en ook ik kon in zijn zog net de top halen! Daarna weer draaien, keren en doen...
In de laatste kilometers moest ik dan toch nog Berre, Yoerik en Pascal laten gaan...Ik heb mij schitterend geamuseerd in deze magnifieke tocht! Ook het gezelschap was weer goed en wie weet hebben we er met Yoerik een regelmatige MTB-compagnon bij?
GEGEVENS
Duur 2:30:05
Energieverbruik 2914 kcal Aantal
Minimale hartslag 84 HF/min.
Gemiddelde hartslag 179 HF/min.
Maximale hartslag 201 HF/min.
Gemiddelde snelheid 20,5 km/u
Maximale snelheid 35,1 km/u
Afstand 45,6 km
Stijging 60 m Daling 51 m
auteur : Nick
0 reacties:
Een reactie posten