04.11.2006 : TT Bekegem
Zo, net gedaan met de fiets af te stellen voor morgen de zware maar mooie tocht in Amougies ! Toch tijdens het waxen van mijn kader, dacht ik met veel voldoening terug aan de mooie tocht van deze morgen!
Samen met mijn vader die vanaf 2007 ook officiëel Steenbakker mag genoemd worden, Kurt (met wie ik voor het eerst heb gebiked vandaag, nogmaals aangename kennismaking! Bij deze hoop ik nog vele tochten met u te mogen afhaspelen!) En natuurlijk onzen Berre de Beest, althans zo heb ik hem vandaag genoemd, ik kom er later wel op terug.
Vanmorgen na een klein uurtje rijden kwamen we toe in Bekegem, een gemeentje die in de omgeving van Jabbeke ligt, een mooie ruime parking was voorzien op een weide, waar ik al meteen in de koeieshit trapte, ik dacht meteen al dat dit een ongeluksdag ging worden.
Al snel kwam ook Steenbakker Kurt aangereden, bij deze snel even me gaan voorstellen. Dan kwam Berre eraan, zo zijn ze wel die super-bikers, altijd als laatste maar toch met een grootse entrée!
Startend vanuit zaal De Kouter reden we via de dorpskern ons eerst landwegje uit, om zo richting het bos te gaan waar een enorme leuke single-track op ons lag te wachten. Mijn vader besloot bij de start alvast de kleine tocht mee te rijden, op z'n eigen tempo. Die singletrack was mijn vader niet goed bekomen want hij raakte vast met zijn voorwiel waardoor hij een "dok" op zijn velg kreeg, met alle gevolgen vandien, maar toch nog uitgereden!
Verderop reden wij vanuit het bos richting het militair domein in Zedelgem. Via een prachtig onverhard deel waar een oude spoorweg lag reden we zo het bos in van Beisbroek om dan zo onze eerste bevoorrading te nemen. Samen met Berre en Kurt een praatje maken wat begon over de prestaties van Sven Nys op de Koppenberg tot het effect op een man die plast tegen een schrikdraad...
Terug op de fiets kwamen we de lieve, sympathieke Katrien tegen vanop het forum! Waarmee we na de tocht nog een leuke babbel hebben gehad. Vanuit de bevoorrading reden we richting Loppem bos, waar er een hele resem aan single tracks op ons lagen te wachten, alsook paadjes, en verharde spoorweg-banen zoals in Sint Denijs de Trimoarzoate. Het begon te kriebelen bij me om opnieuw een tandje bij te leggen en het tempo op te voeren maar ik was vergeten dat er nog een goede getrainde biker in ons midden zat namelijk Berre! Die nam de leiding in Jabbeke bos waar we van daaruit langs een zandwegje zo via de autosnelweg reden. Het ging goed snel! We zaten in het wiel van een paar cyclocrosserkes te boren zodat we uit de wind zaten. Al snel kwamen we op de asphalt terecht waar we over een brug heen moesten om dan zo richting Veldegem reden.
Daarna kwam de 2de bevoorrading, even praten opnieuw een hapje, een drankje en samen met z'n driëen opnieuw het bos uit om naar het hoogtepunt van de VTT te rijden, 't Klein Strand in Jabbeke.
Nadat we uit de laatste bosstrook kwamen, voelde ik me goed genoeg om es dat tempo de lucht in te duwen, een tandje meer, een omwenteling minder en weg waren we, een kleine demarrage ofzoals Kurt het zei: "Zie onze Sven Nys op zijn kousevoeten rijden sie!"
En ik sloeg het op een demarreren, waar ik een paar bikers overstook, bij het inrijden van de eerste singletrack in Jabbeke weer dik opgehouden door een biker die even pech had aan zijn versnellingsapparaat, snel even gevraagd of alles oke was. Hij knikte dat alles ging. Zo reden we op een verhoogde strook die ons zo langs de bosstrook van het voetbalplein van Jabbeke bracht, van daaruit reden we via de industriezone richting Zerkegem, ondertussen reed ik toch al een goeie 6 km alleen, geen spoor van een Steenbakker te vinden. Toen ik de autoweg overstak richting Zerkegem zag ik in de verte een zwart geklede biker met een grijze "Radon" waarbij ik prompt bij mezelf dachtte van: "What the hell???" Daar was hij onze glorierijke Berre De Beer!
Hij kwam achter me aan gerend met nog een biker achter zich, die samen een goed en snel tempo reden, van zover nog dat gat toerijden, wie doet het hem na?
Dus samen maar met de andere biker richting de aankomst gereden waar we mijn vader opnieuw tegenkwamen om dan samen een glaasje te drinken en bij te praten!
Er moeten geen hellingen zijn om een tocht hard en mooi te maken, want zo'n tochten in Bekegem zijn de moeite waard om mee te doen! De Laurentiustrappers mogen mij alvast volgend jaar alvast opnieuw verwachten! Proficiat!
"Steenbakker Andy"
Afstand: 51,56 km
Duur: 2u 36min
AVG: 22,7 km/u
Samen met mijn vader die vanaf 2007 ook officiëel Steenbakker mag genoemd worden, Kurt (met wie ik voor het eerst heb gebiked vandaag, nogmaals aangename kennismaking! Bij deze hoop ik nog vele tochten met u te mogen afhaspelen!) En natuurlijk onzen Berre de Beest, althans zo heb ik hem vandaag genoemd, ik kom er later wel op terug.
Vanmorgen na een klein uurtje rijden kwamen we toe in Bekegem, een gemeentje die in de omgeving van Jabbeke ligt, een mooie ruime parking was voorzien op een weide, waar ik al meteen in de koeieshit trapte, ik dacht meteen al dat dit een ongeluksdag ging worden.
Al snel kwam ook Steenbakker Kurt aangereden, bij deze snel even me gaan voorstellen. Dan kwam Berre eraan, zo zijn ze wel die super-bikers, altijd als laatste maar toch met een grootse entrée!
Startend vanuit zaal De Kouter reden we via de dorpskern ons eerst landwegje uit, om zo richting het bos te gaan waar een enorme leuke single-track op ons lag te wachten. Mijn vader besloot bij de start alvast de kleine tocht mee te rijden, op z'n eigen tempo. Die singletrack was mijn vader niet goed bekomen want hij raakte vast met zijn voorwiel waardoor hij een "dok" op zijn velg kreeg, met alle gevolgen vandien, maar toch nog uitgereden!
Verderop reden wij vanuit het bos richting het militair domein in Zedelgem. Via een prachtig onverhard deel waar een oude spoorweg lag reden we zo het bos in van Beisbroek om dan zo onze eerste bevoorrading te nemen. Samen met Berre en Kurt een praatje maken wat begon over de prestaties van Sven Nys op de Koppenberg tot het effect op een man die plast tegen een schrikdraad...
Terug op de fiets kwamen we de lieve, sympathieke Katrien tegen vanop het forum! Waarmee we na de tocht nog een leuke babbel hebben gehad. Vanuit de bevoorrading reden we richting Loppem bos, waar er een hele resem aan single tracks op ons lagen te wachten, alsook paadjes, en verharde spoorweg-banen zoals in Sint Denijs de Trimoarzoate. Het begon te kriebelen bij me om opnieuw een tandje bij te leggen en het tempo op te voeren maar ik was vergeten dat er nog een goede getrainde biker in ons midden zat namelijk Berre! Die nam de leiding in Jabbeke bos waar we van daaruit langs een zandwegje zo via de autosnelweg reden. Het ging goed snel! We zaten in het wiel van een paar cyclocrosserkes te boren zodat we uit de wind zaten. Al snel kwamen we op de asphalt terecht waar we over een brug heen moesten om dan zo richting Veldegem reden.
Daarna kwam de 2de bevoorrading, even praten opnieuw een hapje, een drankje en samen met z'n driëen opnieuw het bos uit om naar het hoogtepunt van de VTT te rijden, 't Klein Strand in Jabbeke.
Nadat we uit de laatste bosstrook kwamen, voelde ik me goed genoeg om es dat tempo de lucht in te duwen, een tandje meer, een omwenteling minder en weg waren we, een kleine demarrage ofzoals Kurt het zei: "Zie onze Sven Nys op zijn kousevoeten rijden sie!"
En ik sloeg het op een demarreren, waar ik een paar bikers overstook, bij het inrijden van de eerste singletrack in Jabbeke weer dik opgehouden door een biker die even pech had aan zijn versnellingsapparaat, snel even gevraagd of alles oke was. Hij knikte dat alles ging. Zo reden we op een verhoogde strook die ons zo langs de bosstrook van het voetbalplein van Jabbeke bracht, van daaruit reden we via de industriezone richting Zerkegem, ondertussen reed ik toch al een goeie 6 km alleen, geen spoor van een Steenbakker te vinden. Toen ik de autoweg overstak richting Zerkegem zag ik in de verte een zwart geklede biker met een grijze "Radon" waarbij ik prompt bij mezelf dachtte van: "What the hell???" Daar was hij onze glorierijke Berre De Beer!
Hij kwam achter me aan gerend met nog een biker achter zich, die samen een goed en snel tempo reden, van zover nog dat gat toerijden, wie doet het hem na?
Dus samen maar met de andere biker richting de aankomst gereden waar we mijn vader opnieuw tegenkwamen om dan samen een glaasje te drinken en bij te praten!
Er moeten geen hellingen zijn om een tocht hard en mooi te maken, want zo'n tochten in Bekegem zijn de moeite waard om mee te doen! De Laurentiustrappers mogen mij alvast volgend jaar alvast opnieuw verwachten! Proficiat!
"Steenbakker Andy"
Afstand: 51,56 km
Duur: 2u 36min
AVG: 22,7 km/u
0 reacties:
Een reactie posten