donderdag 28 juni 2007

24.06.2007 : TT Ingelmunster

4 steenbakkers waren aan de start, Moonrider, Rhumboy, Bruno en Ricardo.

Heel goede organisatie, doch enig minpunt was de splitsing tussen de 50 en de 70 Km reeds van bij de start.

Moonrider en Rhumboy kozen voor de 70, Bruno en mezelf voor de 50, dus we hebben niet samen kunnen rijden. Jammer !

De 70 bleken er bijna 80 te zijn, de 50 bijna 60, maar ja, dat worden we zo stilaan gewoon. Alleen het thuisfront dat dit nog altijd niet wil geloven. Dus vele getuigen hieromtrent gevraagd op de barbecue bij Nick.

Aan koffie geen gebrek gehad, deze stond reeds klaar bij Bruno en ook aan de start was er gratis koffie.

Ook een ganse harem forumbikers waren van de partij.

Het weer was constant in die zin dat het de ganse tijd werd afgewisseld door regen en geen regen, maar dit kon de pret niet bederven.

Zeer veel off road gekregen en eigenlijk zelfs een winterparcours.

Heel veel afwisseling, zware stukjes door de bossen, soms konden we niet anders dan afstappen, hier en daar lag er een biker in de ravijn.

De bevoorradingen waren perfect, vraag blijft hoe ze er financieel aan uit geraken met een inschrijvingsprijs van 1,75 euro.

Onze fysique stond op ok, ja we konden zowaar het tempo aan van Heidi en Monique.

Over het tempo van “the fast” en konsoorten zullen we het hier maar wijselijk niet hebben.

Het was de tweede zomerrit van de brigandbikers, en zeker en vast een grote pluim voor de organisatie.

Voor hun derde rit volgend jaar moeten we toch volgens mij het aantal deelnemende clubleden minstens verdubbelen.

En het moet gezegd worden, ook al stond hij misschien niet fris genoeg, een brigand kan smaken.

Brigandbikers, tot volgend jaar.

door Rik (Ricardo)

Read more...

maandag 25 juni 2007

24.06.2007 : TT Sellewie Beneden

Zaterdag afgezakt naar Sellewie... De weersverwachtingen waren niet echt denderend, regen stond in het verschiet... De afgelopen dagen hadden de hemelsluizen ook al enkele keren hun deuren geopend, dus het parcours zou er echt niet droog bij liggen. Dus nog vlug een Michelin XCR Mud band op den bike gegooid en we zouden wel zien wat het gaf. Deze week ook mijn patte vervangen na twee weken met een schuin pad op stap te gaan.
7u30 afgesproken om Yoerik op te halen bij hem thuis. Na een potje koffie doorgereden naar Sellewie. Daar stonden Kurt, Nico en Q-Bix ons al op te wachten. John had blijkbaar pijnlijke knieën en zag het totaal niet zitten om te biken... Oorzaak, mij totaal onbekend op dat moment, maar eerste reactie was "Weer gevallen? :-))
Soit, na de inschrijving wij dus op weg...
Ik wist van vorig jaar dat dit een tochtje kon worden dat nogal redelijk zwaar is... Vorig jaar was het schitterend weer, dit jaar echter, dus het zou oppassen worden voor de man met de hamer... De toer leek nogal gauw vooral het omgekeerde van vorig jaar te zijn. Het banhoutbos, dat vorig jaar mijn einde betekende, was nu het begin. Na het veld en de Wulfsberg werd het dus het bos. Daar eens goed de gaskraan opengezet en gekeken wat het gaf. De benen zaten goed, dat was direct duidelijk. Q-bix had direct wat achterstand, maar chapeau zunne, als ge direct zo'n tochtje rijdt. Het is hier toch zeker niet van de poes! Yoerik bleek een pechdag te hebben. Nen goeden ouderwetsen chainsuck stak de kop op... Nico startte op zijn eigen tempo want lag al enkele maanden stil. Kurt had het niet zo makkelijk, want in Brugge rijden is toch wel hetzelfde niet als hier... Plat bij mooi heuvelachtig...
Voor betekenden de problemen het einde na het Banhoutbos. Ondertussen was Petanker ons komen vervoegen, zonder Vommie die het blijkbaar niet zag zitten vandaag. Uiteindelijk dan verder onze weg vervolgd. Geleidelijk aan kwamen we dichter en dichter bij beter gekend gebied. Kooigem, Bellegem, Sint Denijs,... Het kwam dichterbij. Na de afdaling van een singletrack die wij in onze eigenste Steenbakkerstocht als klim gebruiken, ging het richting Mortagnebos. Dat ligt er altijd smerig, dus wou ik wel effen zonder voorliggers zitten om goed te zien waar ik moest rijden. Dat was echter buiten Grachtcrosser Peter gerekend die ik niet meer kon passeren. Hij zag de modder en het spoor en koos gelukkig ook de juiste kant en geraakte er door zonder vallen. Hier zullen er zeker wel een paar tegen de vlakte gegaan zijn...
Na Mortagnebos werd het draaien en keren in Sint Denijs. Na enkele stapsteentjes en wat singletracks gingen we even langs bij John. Bleek dat die verbrande en geschaafde knieën had van het gieten van stabilisé... Petanker en ikzelf lastten daar een extra bevoorrading in. Ondertussen zouden Nico en Kurt ons wel bijgehaald hebben.
Dan eens wat uit de kas gehaald om ze bij te halen. Na de immers smerige klim rond het watervoorzieningsstation, er nog eens een lap op gegeven. In de modderstrook was ik ondertussen ook Petanker kwijtgeraakt. Wat volgde was ook puur genieten. Een klimmeke, jammergenoeg langs de grote baan om later af te slaan richting Kooigembos. Ook Argendaalbos kwam aan de beurt. Daarna kreeg ik Nico en Kurt in het vizier. Dan maar nog eens de gashendel volledig opengedraaid en de achtervolging ingezet. Net na de singletrack na het Grandvalbos haalde ik hen bij. Was dat dan effen puffen.

Niet lang kunnen "uitrusten" want dan kregen we de klim naar de Tontekapel voor ons wielen. Na de klim ging het boven direct naar links om via het veld naar de Geiteberg te rijden. Amaai, da was plakken... Op het einde voet aan de grond moeten zetten en de bike fameus ontdoen van al die klijte grond... Ondertussen waren Nico en Kurt alweer vertrokken. Aan de bevoorrading kwamen we weer allemaal samen... Petanker vervoegde mij net na de modderstrook...

Na de bevoorrading was het direct het bosje aan den overkant binnen om daar toch effen te moeten puffen... Zuigen dat die grond deed! Amaai, niet te doen. Hier speelden Petanker en ikzelf Kurt en Nico weer kwijt. Dan reden we maar goed door. Na het strookje bos en de strook naar Baling bleek ik ook Petanker kwijt te zijn. Mij dan maar opgemaakt om de andere 30 km alleen af te maken. Ik moest naar niemand meer kijken en kon mijn eigen tempo rijden.

In Bellegembos zelf ging ik wel even tegen de vlakte met, de dag erna, een pijnlijke en blauwe knie tot gevolg. Toch werd het puur genieten. De stroken die we aandeden waren mij zeker niet onbekend, maar toch werd het puur genieten, Argendaalbos, Katteberg,... Ondertussen werd het constant lijken oprapen... Velen hadden het hier dus duidelijk onderschat.

Na een tijdje kwamen we op het hoogste punt van de tocht... Molen ter Klare werd ook aangedaan... Om even daarna weer de singletrack af te dalen richting Mortagnebos dat we nog eens moesten doen. Deze keer was ik wel alleen, maar toch lag die er nu anders bij. Het modderwater, was nu een dikke brij geworden met een spoor... Opletten dus, maar niet echt moeilijk als je het een beetje kent daar.

Nu werd het via den Broekenhoek naar de bevoorrading. Daar nog vlug wat gedronken en gegeten en mijn weg verder vervolgd. Uiteindelijk was het via het stapsteentje richting de keiberg. De keiberg beklimmen was nogal redelijk gevaarlijk om die baan te kruisen. De singletrack zelf naar het kapelleke vind ik zelf nog altijd schitterend. Iets verder werd het dan weer afdalen richting vaart... Weer de grote baan kruisen en dan een stukje afdalen via de trapkes richting vaart. Ze waren makkelijk te nemen al rijden, al waren ze in het draaike onderaan toch nogal rap op elkaar volgend...

Wat ik naar het einde toe vreesde, kwam er niet echt... De man met de hamer had blijkbaar Petanker uitgekozen vandaag... In de laatste kilometers zat er iets meer baan, maar niet getreurd want de stukken offroad waren wel niet de minste. Het stukje langs het veld met de rood witte linten was ook redelijk zuigend... Daarna nog een klimmeke om dat iets verder weer dwars door een land te moeten... De benen voelden het toch efkes hier...

Daarna in gestrekte draf naar den finish, hier wel nog even bijgehaald en achtergelaten door een sneltrein van Krierecrossers, maar kom... Was heel tevreden van vandaag! Had goede benen en het koppeke zat ook zeer fris... Misschien het "thuisvoordeel" en parcourskennis? Aan den arrivée zat Q-Bix mij op te wachten... Na een 45 minuten kwam Petanker ook binnen. Daarna nog effen wachten op Nico en dan uiteindelijk ook Kurt, die blijkbaar last had van krampen....

Na nen après dan toch tegen 14 u thuis gekomen...

Door Nick

Read more...

zondag 24 juni 2007

17.06.2007 : TT Kluisbergen

Den dag begon zeer vroeg voor mij na amper 4 uurkes slaap (gelukkig had ik al mijn mtb kleren aan). Alles lag al klaar maar moest nog achter ontbijt gaan voor madam waardoor ik niet kon mee rijden met john en co, weer een afspraak die de lucht in ging eenmaal op de kluis werd ik zelfs niet opgejaagd. Ik stond daar al in schuim en zweet maar ge kon dat niet zien want het was tussen mijn vore ... En we zijn vertrokken.
Den TT begon slecht voor Iceman kettingbreuk, die nog rap hersteld was. Alles liep vlot voor mij tot na de eerst bevoorrading. Ik begon pijn in mijne binnekant knie en onderrug te voelen en dat zal waarschijnlijk liggen aan de fiets liggen waar ik me reed. Daar zag ik de rest alsmaar verder en verder weg rijden van mij totdat iedereen foetsie was.

Uiteindelijk op eigen tempo verder gereden, maar kwaad was geschied den Bruno en Rik nog opgeraapt en bijgebleven tot op een paar km van het einde, dan nog eens alles uit de kast gehaald en daar zag ik de zerogirl staan, dat blikje vacuum gezogen en vlug naar de aprés want mijn benen gingen ontploffen, ik kon er bijna niet meer op staan. Ik was vergeten dat ik nog naar huis moest rijden ook ...
Nog ne toffe babelgehad met "ben zijne naam kwijt", Katrien20, Dingo, Moonie, Rik en Brunoo. Dan huiswaarts gereden fietske gekuist, gegeten, badje, zetel en lichtje uit.

Heb mij goed geamuseerd , ja het was al een tijdje geleden dat ik nog ne keer met de club ben meegegaan en telkens dat ik dan ne keer kan meegaan heb ik spijt dat ik niet eerder kon want tes toch zo een leuke bende !
door Koen aka The Beast

Read more...

woensdag 20 juni 2007

09.06.2007 : TT Gullegem

De 55km deze morgen gereden. Gestart met de forumbende maar het heeft nauwelijks 100 m geduurd ... op dat bergske net na de start op mijn bakkes gegaan in het naar beneden rijden. Gevolg, knie open (is maar een klein wondeke) en pijnlijke nek. De rest van de tocht alleen verdergereden want de forummers waren gaan "vliegen".

Na een kleine 2,5u toch binngebold, na een tocht met toch redelijk wat asfalt in. Maar denk dat we beginnen verwend te raken met die mega-%-off-road-tochten in het noorden van Frankrijk.
Vorige week (woensdagavond) ook nog een toerke gereden naar de Kluis, en terug in Sint-Denijs nog een deel van de rode en groene Westtoerroute gevolgd om op ongeveer 47 km (bijna 2u gereden) uit te komen.

door John

Read more...

09.06.2007 : Regiotour

Vandaag van plan om samen met Rudy, Yoerik en Steve te starten. Toen ik op stond regende het pijpestelen, hoorde ik den donder en zag ik den bliksem... Niet echt het perfecte bike weer dus... Bij mijn ontbijt kreeg ik een sms van Steve die het momenteel niet zag zitten om in zo'n weer te starten... wou niet plooien en vertrok in de regen richting Zottegem.
ik daar toekwam stonden Petanker (Nick) en Vommie (brecht), de twee broers, al te wachten. Ook Lichterveldenoare (Siegfried) kwam nog toe. Na een tijdje kwam er een rode ferrari afgesjeesd... den Rudy was er ook...
ook nergens te bespeuren, maar was een misverstand achteraf gezien... Hij was sowieso van plan op iets later te starten dan wij. Hij ging voor de 70 wij waren ingeschreven voor de 130 km.
kozen we door het weer voor de 100 km. Het regende geen pijpestelen meer, maar het zag er toch niet echt veelbelovend uit... Rudy had nog last van een valpartij van de afgelopen week. Hij viel en had last van de lies. Het was dus afwachten wat het zou geven.
dus met allemaal op weg... Allez, diegenen die er nog waren... Na een viertal kilometer en wat gehobbel over de oostvlaamse bobbelkes, moest Rudy opgeven en keerde hij terug naar de start. De lies zou het zeker zo ver niet uithouden. Jammer... ons vorig jaar samen nochtans goed geamuseerd...
Als het na 4 km al niet meer draaglijk is, dan is het te zot om nog 96 km te rijden... We waren dus nog met 4.... Petanker, Vommie, Lichterveldenoare en ikzelf...
eerste kilometers was het tussen de regenbuien door wel aangenaam en droog weer... Tot en met de bevoorrading in Geraardsbergen was het nogal redelijk nat. Het werd dus de muur beklimmen in de regen. Het ging veel makkelijker dan vorig jaar... Misschien omdat hij nu in het begin zat? Da maakte het natuurlijk veel minder lastig dan na een 80 tal kilometer. Boven op de muur ging ik even tegen de vlakte toen mijn achterwiel bij het opdraaien over een borduur efkes niet mee wou en uitgleed op de kasseien...
de muur kregen we een mooie afdaling offroad die volgens de mannen aan de bevoorrading gevaarlijk was? Gevaarlijk? Tja, te zien zeker wa ge gewoon zijt?
De rest van het parcours is makkelijk samen te vatten, maar niettemin zeer mooi te noemen! Hoogtemeters waren er genoeg... Het parcours bleef constant glooiend, niet echt steil, maar ook niet plat. Misschien daarom dat Vommie zich na de eerste bevoorrading even liet gaan toen we de Muur gepasseerd waren? Een tiental kilometer later kwam hij echter zichzelf tegen, samen met de man met de hamer. Wij liepen dus geregeld wat minuten uit... tot we aan de bevoorrading wachtten op hem.
Tijdens de tocht werd duidelijk dat hij iets minder lastig was dan vorig jaar, misschien vooral door het weer? Vorig jaar enorm warm, waardoor inspanningen allemaal zwaarder doorwogen? Waarschijnlijk wel... Ik vond het alleszins veel aangenamer biken vandaag dan vorig jaar in die immense hitte... Het gevolg van die mindere hitte was ook wel dat je soms de indruk kreeg dat de bevoorradingen elkaar heel vlug opvolgden. Vorig jaar waren ze uiterst nodig, nu iets minder.
Naar het einde toe begon mijnen bike meer en meer lawaai te maken. Toen ik aan het einde keek wat er scheelde bleek mijn cassette los te zitten... Misschien van de val op de muur? Wie weet, maar dan ben ik 80 km met een losse cassette aan het rijden geweest... Gelukkig liep alles goed af...Ik heb mij vandaag voor de verandering eens goed geamuseerd en zal volgende week weer voor de lange afstand gaan...

door Nick

Read more...

vrijdag 8 juni 2007

03.06.2007 : TT Beuvrages (Fr.)

Vandaag voor de verandering eens naar Frankrijk... Het begint een goede gewoonte te worden om nu en dan eens de grens over te steken...

Beuvrages was
deze keer aan de beurt. Dit kleine dorpje, gelegen aan het Domein van Raismes, was dit keer het mekka voor mountainbikers die van bos houden... Wij konden daar dus zeker niet ontbreken. In september vorig jaar reden we reeds de rit van Bleharies (Brunehaut) waar we 30 km onafgebroken door dit domein reden. Hopelijk werd het dit keer niet minder...

Aan de grensovergang hing ik mijn wagonnetje aan de forumtrein op de autostrade. Soms leek het wel of de forumbikers rapper reden met hun bike dan met de wagen, maar soit, we geraakten er. En wees maar gerust, die Fransen zullen het geweten hebben. Toen ik uit de wagen stapte kwam er direct iemand op mij af die mij vroeg het het kwam dat wij met zovele Belgen naar ginder gingen. Hij vroeg ons van waar we kwamen. Hem duidelijk gemaakt dat er veel West Vlamingen zijn die van Frankrijk houden op vlak van MTB'en. Hij bleek immens trots te zijn en te groeien... Volgend jaar ongetwijfeld meer reclame in Vlaanderen.

Eenmaal we ingeschreven waren op de ouderwetse manier, onze naam invullen op een lijst aan de inschrijvingstafel, konden we starten. Eerst kregen we een stukje van een paar honderden meters over het gras op het plaatselijke sportdomein. Daarna kregen we een strook asfalt van een tweetal kilometer om dan het bos in te duiken... Dat we pas een goede 48 km later weer uitreden...

Daar werd het een waar paradijs voor bikers! Niet te doen! We kregen daar alles voorgeschoteld wat een biker maar wil! Droge singletracks, plassen, modder, zand, grint, brede stroken,...
Het werd constant het goede spoor kiezen, kijken waar je reed, draaien, keren,... Er kwam geen einde aan. Na een tijdje lieten we bewust de forumtrein gaan, want de leuze onder de Steenbakkers is nog steeds "Samen uit, samen thuis", dus wachten we regelmatig elkaar op onderweg. Dit parcours maakte het er natuurlijk niet makkelijker op. Door het constant draaien en keren was het overzicht over wie waar zat soms ver te zoeken, maar dat hadden we er natuurlijk voor over op zo'n mooi parcours.

Te midden den bos zagen we plots een schitterende bult tevoorschijn komen. Zoals Berre zei, het moment van de waarheid was aangebroken. Berre en ikzelf hadden een kleine voorsprong op de rest van de Steenbakkers. Rudy kwam ons nogal vlug bijhalen, maar geraakte ook niet helemaal boven door problemen met zijn versnellingen. Ik moest efkes voet aan grond zetten op het laatste steile stuk. Mijn voorwiel ging van de grond tijdens de klim... Tja, een lichte bike vergt blijkbaar nogal wat aanpassing om te klimmen...

Na deze klim, waar ondertussen ook John (Zanneis) en Steven (Casper) ons hadden ingehaald, werd het puur genieten. Een vergezicht waar je in de verste verte nog geen boerderij zag staan, niets, buiten bomen, bomen en nog eens bomen!

Dan maar draaien en keren en dalen. Soms op smalle richeltjes, dan weer draaien tussen de boompjes, afdalen om direct weer immens steil omhoog te gaan in de "putten" van het maanlandschap. Eén werd voor ons, gebroeders Valcke, bijna fataal als we bijna in elkaar bleven haken en in achteruit naar beneden dreigden te glijden...

Na de snelle en steile afdaling, met hier en daar een bedriegelijke bocht, was het even wachten op Yoerik, die blijkbaar een stukje achter was. Bleek dat hij ergens een stukje extra had gedaan op den Terril... Ondertussen had hij ook heel wat gefilmd (komt vast en zeker op de steenbakkerssite www.steenbakkers.be...).

Wat volgde was weer genieten van het eerste tot het laatste moment. Bos, bos en nog eens bos... Eén plas was bijna een zwembad, temidden een singletrack, met alle gevolgen van dien...

Op de laatste bevoorrading, beloofde men ons dat er nog een terril volgde. Deze jammergenoeg niet meer gezien... Ze hadden ons dus blaaskes wijsgemaakt. Ik had hem nochtans bijna gedaan... Ik had een kleine voorsprong een vijftal kilometer voor het einde en reed in mijn enthousiasme dan ook verkeerd en zat bijna weer op het parcours van in het begin... Dus mijn kar gekeerd en dan de achtervolging ingezet.
Toen ik bijna aan den arrivée was, nog VTT'tje tegengekomen die al huiswaarts reed met de wagen... Moest op tijd thuis zijn hé...

Tijdens den après kregen de forumbikers nog de beker voor de grootste groep buitenlanders (klopt niet echt want het is geen echt club... :-) ).

Van Nebraz ook nog mijn traktatie gehad voor een gps file in het verleden. Na de gezellige après in het zonnetje dan richting huis om in de namiddag nog een fietstochtje te doen met Yoerik samen met zijn gezin en ikzelf met mijn gezin...
Het werd dus een echte "buitendag".

Read more...