12.05.2007 : TT Reningelst
Oef eindelijk tijd voor een verslagsken van een tochtje van meer dan een week geleden.
Ik had afgesproken met John en Yoerik om te gaan biken in Reningelst. De streek leent zich echt wel tot schitterende tochten! We hadden genoten van de tocht in Ieper op 1 mei, dus konden we hier niet ontbreken.
Op het laatste moment liet Yoerik weten dat Hugo ook weer zou meegaan en dat hij via Deerlijk ging rijden. Ik had beloofd om John op te halen, dus spraken we af aan de start.
Eenmaal in Reningelst leek het ons daar wel heeeeeeeel kalm. Misschien had het slechte weer van de voorbije week daarmee te maken. Na meer dan een maand warm weer was het nu toch wel weer redelijk fris... Wat zou dat geven, weer in de modder biken? De modder in combinatie met mijn nieuwe bike die voor het eerst dienst deed... Samen met Yoerik had ik een fiets in elkaar gebokst: een witte Flanders FXT Forza 2006 , een witte Fox F80 RL 2007, gripshifters SRAM X0 met achterderrailleur en een XTR voorderailleur... Da kon niet mis gaan dacht ik...
Soit, wij na de inschrijvingen op weg en het leek direct een weertje van mijn voeten te zijn. Geen regen, maar een fameuze wind! Die zou ons zeker parten spelen.
John wist van in het begin al te melden dat hij hun uitstap in Luxemburg nog voelde in de benen. Ikzelf leek ook niet direct over schitterende benen te beschikken vandaag. Tja, de ene dag is de andere niet! Dat was duidelijk.
De beklimmingen volgden elkaar redelijk vlug op... Boeschepeberg, De Zwarte, De Rode, de Catsberg, de Scherpeberg,... We deden ze allemaal, behalve de Kemmelberg, maar dat was zeker niet erg...
Op de flanken van de Catsberg (denk ik), leed ik kettingbreuk. Ik moest dus jammergenoeg de beklimming te voet afleggen omdat de man met het materiaal mij voorbij gereden was. Ik had immers gezegd dat alles in orde was... Dacht dat hij gewoon afgevallen was, die ketting...
Na het monteren van de powerlink konden wij dan weer op weg. Aan de splitsing kozen John en ik voor de 40 km, want John had de benen niet (bij mij waren ze ook minder...) en ik moest nog wennen aan de nieuwe houding op de bike. Door de andere geometrie leek ik veel agressiever op de bike te zitten.
Yoerik en Hugo gingen voor de grotere toer...
De laatste 15 kilometer bleken constant inbeuken tegen de wind die nog wat meer was komen opzetten! In de afzink naar Reningelst was het zelfs zo dat we tijdens een afdaling fameus mochten meetrappen om vooruit te gaan! Nie te doen!
Redelijk moe, maar voldaan van de rit en tevreden van de bike, kwamen we weer aan op de startplaats. De bike vlug wat afgespoten, nen Duvel gedronken (merci John!) en dan naar Avelgem, waar een moederdagmenu op ons stond te wachten bij onze ouders...
door Nick
Ik had afgesproken met John en Yoerik om te gaan biken in Reningelst. De streek leent zich echt wel tot schitterende tochten! We hadden genoten van de tocht in Ieper op 1 mei, dus konden we hier niet ontbreken.
Op het laatste moment liet Yoerik weten dat Hugo ook weer zou meegaan en dat hij via Deerlijk ging rijden. Ik had beloofd om John op te halen, dus spraken we af aan de start.
Eenmaal in Reningelst leek het ons daar wel heeeeeeeel kalm. Misschien had het slechte weer van de voorbije week daarmee te maken. Na meer dan een maand warm weer was het nu toch wel weer redelijk fris... Wat zou dat geven, weer in de modder biken? De modder in combinatie met mijn nieuwe bike die voor het eerst dienst deed... Samen met Yoerik had ik een fiets in elkaar gebokst: een witte Flanders FXT Forza 2006 , een witte Fox F80 RL 2007, gripshifters SRAM X0 met achterderrailleur en een XTR voorderailleur... Da kon niet mis gaan dacht ik...
Soit, wij na de inschrijvingen op weg en het leek direct een weertje van mijn voeten te zijn. Geen regen, maar een fameuze wind! Die zou ons zeker parten spelen.
John wist van in het begin al te melden dat hij hun uitstap in Luxemburg nog voelde in de benen. Ikzelf leek ook niet direct over schitterende benen te beschikken vandaag. Tja, de ene dag is de andere niet! Dat was duidelijk.
De beklimmingen volgden elkaar redelijk vlug op... Boeschepeberg, De Zwarte, De Rode, de Catsberg, de Scherpeberg,... We deden ze allemaal, behalve de Kemmelberg, maar dat was zeker niet erg...
Op de flanken van de Catsberg (denk ik), leed ik kettingbreuk. Ik moest dus jammergenoeg de beklimming te voet afleggen omdat de man met het materiaal mij voorbij gereden was. Ik had immers gezegd dat alles in orde was... Dacht dat hij gewoon afgevallen was, die ketting...
Na het monteren van de powerlink konden wij dan weer op weg. Aan de splitsing kozen John en ik voor de 40 km, want John had de benen niet (bij mij waren ze ook minder...) en ik moest nog wennen aan de nieuwe houding op de bike. Door de andere geometrie leek ik veel agressiever op de bike te zitten.
Yoerik en Hugo gingen voor de grotere toer...
De laatste 15 kilometer bleken constant inbeuken tegen de wind die nog wat meer was komen opzetten! In de afzink naar Reningelst was het zelfs zo dat we tijdens een afdaling fameus mochten meetrappen om vooruit te gaan! Nie te doen!
Redelijk moe, maar voldaan van de rit en tevreden van de bike, kwamen we weer aan op de startplaats. De bike vlug wat afgespoten, nen Duvel gedronken (merci John!) en dan naar Avelgem, waar een moederdagmenu op ons stond te wachten bij onze ouders...
door Nick
0 reacties:
Een reactie posten