06.05.2007 : TT St.-Lievens-Houtem

Vandaag waren we maar met twee Steenbakkers die naar Sint Lievens Houtem trokken, dachten we... Een paar waren er naar Luxemburg voor een marathon, een paar zieke, een paar die gewoon geen tijd hadden...

Om 7u30 kwam Yoerik mij thuis oppikken voor een tochtje in de laatste zomerzon in deze vroege lente... Vanaf morgen zou het immers gaan regenen. Toen we in Sint Lievens Houtem aankwamen zagen we Rik Denys al staan, die daar dus ook naartoe gekomen was. Hij was aan het wachten op een compagnon.

Wij ons ingeschreven en on track... Velen vlogen ons in de eerste kilometers voorbij, maar we zouden ze later wel weer bijhalen. Deze streek is mij niet onbekend na de regiotoer van vorig jaar en enkele tochten uit het Zottegemse. Het zou er eentje worden om niet te onderschatten naar mijn mening. Alhoewel dat de droogte het toch wel een snel parcours zal maken...

Al vanaf de eerste meters was het duidelijk dat het parcours niet plat zou zijn en dat de wind ook wel zou meespelen. De bepijling was schitterend, al was het op bepaalde plaatsen soms onduidelijk door de ongeveer dezelfde bepijling van een andere organisatie, maar kom, we gaan niet muggeziften...

De streek ken ik wel redelijk qua offroad, maar de namen van die gemeentes kan ik dus niet onthouden, gelukkig brengt de gps op zo'n momenten enig soelaas... We gingen dus vanuit Sint Lievens Houtem richting Kottem om via de flanken van Hillegem richting Oombergen te rijden.

Na een goede 10 tal kilometer en reeds heel wat stof en offroad, kregen we de eerste bevoorrading, allez, de aquarius-tussenstop. Het deed deugd om het stof effen door te spoelen. Hier zagen we voor de eerste keer nog een "cube-ploeg", een afdeling van de Buddybikers als ik het goed voor heb, uit Sleidinge. Enen duidelijk met nen nieuwen Granville, schitterende bike trouwens, en een paar Cubes. Een goed bikende vrouw was ook in hun gezelschap! We zouden dat meer moeten zien, van da vrouwelijk schoon op de bike! We zouden hen nog regelmatig eens tegenkomen... (en haasje over spelen...)

Na de aquarius weer de weg op voor de rest van het glooiende parcours met onderweg wat extra hindernissen zoals een wegrit voor beloften, draaien en keren tussen geparkeerde auto's,...

Zowel Yoerik als ikzelf hadden zeker onze slechtste dag niet en konden er nu en dan wel eens een lap op geven... Toch kwam er voor mij op een bepaald moment een fameuze ommekeer tijdens de rit. Bij het verlaten van Oosterzele en het naderen van de eerste stop aan de bevoorrading interpreteerde ik een "nee" van voorgangers als een "ok"... Bij ons roepen we luid "auto" of "ok" dus door die é-klank dacht ik te mogen doorrijden... Niet dus! Een auto moest bruusk in de remmen, net zoals ik, met alle gevolgen van dien. Ik over mijn stuur gecatapulteerd en op mijn knieën en buik op het asfalt terechtgekomen. Gelukkig zonder veel erg. De chauffeur had duidelijk ook verschoten, want hij zei dat zijn hartslag aan minimuum 180 sloeg. De mijne maar aan 119 na die val dan nog... Trouwens, bedankt aan diegenen die spontaan stopten!

Na dit oponthoud weer onderweg tot aan de eerste stop (waar ook de Buddybikers weer waren), waar een ei op mijn knie tevoorschijn kwam. Effen vlug een inventaris maken van de opgelopen schade om tot de beslissing te komen dat we niet wilden plooien en verder zouden gaan voor de grote afstand...

Na de bevoorrading werd het verder stof eten! Mooie stukken offroad waar je in de verte de stofwolken zag van hen die voor je uit reden of achter kwamen! Weer precies het zuiden van Frankrijk zoals vorige week...

De grote toer maakte hier een extra lus richting Gontrode, Bottelare en het idyllisch dorpje Munte. We genoten van de uitzichten! Na dit extra lusje kwamen we dan weer aan hetzelfde plaatsje voor de tweede bevoorrading. (weer met buddybikers...)

Nu en dan begon ik toch de gevolgen te voelen van de valpartij. De rechterknie en de rechterkuit begonnen nu en dan eens wat pijnlijke trekken te geven... We zullen wel zien...

Na de bevoorrading ging het dan weer via de stoffige stukken richting Gijzelkouter en Moortselbos. Onderweg was het effen stoppen voor de beloften hun wielerwedstrijd en dan een groepsstart mede mogelijk gemaakt door de vriendelijke politieman (De politie uw vriend!) die het verkeer nog iets langer ophield... Het was echt gokken waar je reed, want het stof was niet te doen! Amaai zunne! Schitterend gevoel, maar niet helemaal veilig... Ik liet enige afstand (kon ook niet beter op da moment) tussen Yoerik en mezelf. Yoerik had zijn karretje aan een treintje gehangen en ik zat op de Chasse patate zoals ze da zo mooi zeggen... Yoerik liet zich weer uitzakken en liet de rest maar gaan! We zouden ze wel nog oprapen...

Gedurende een paar kilometers hadden we het gevoel helemaal alleen te zijn... Zo stil, zo mooi, schitterende natuur! Daar staan we toch voor op zunne!Via Bavegem, Vlierzele, Zonnegem en dergelijk reden we dan weer naar Sint Lievens Houtem. Een tiental kilometer voor het einde efkes wat kalmer aan gedaan door de kniepijn en er dan nog eens een goede lap op gegeven... Nog heel wat bikers van de beginkilometers opgeraapt vooraleer we weer terecht waren...

Soit, fameus genoten van de tocht en daarna nog een Tongerlo'tje in de zon en de zondagvoormiddag was weer geslaagd!

door Nick