zaterdag 10 mei 2008 : TT Merelbeke

Voila ze, mijne proza is klaar.

Zaterdagmorgen heel laat vertrokken, door omstandigheden, naar Merelbeke met de bedoeling om een 60-tal kms te rijden.
Echter, ter plaatse aangekomen - na wat zoeken, wegens wegenwerken in de omgeving van de startplek - om 9h55, was er nog de mogelijkheid te starten voor de twee grote afstanden.
En aangezien ik vandaag eens met niemand rekening moest houden, heb ik me ingeschreven voor, jawel….. , de 110km.
’t Was warm, erg warm en ik zou wel zien hoe het me onderweg zou vergaan.
De splitsingen waren, volgende de beschrijving ter plaatse een beetje verdeeld over het parkoers, maar ze hadden alles in tekstvorm gegoten, er was dus geen kaart met het parkoers.
Als de 110 niet ging, zou ik nog altijd kunnen kiezen voor de kortere afstanden, dacht ik....

De eerste kilometers waren wat je kan noemen een vlakke aanloop met behoorlijk veel off-road tussen merelbeke en gavere, in de wijde omgeving van de schelde. ’t Was genieten van de schaduwplekken onderweg, want de zon was genadeloos aan het branden (getuige daarvan de stukjes vel die ik niet genoeg had voorzien van zonnecreme Embarassed ).
Naarmate we Gavere aan het naderen waren was het parkoers aan het overgaan naar glooiend, met hier en daar een toch wel fikse afdaling.
Ondertussen was de eerste bevoorrading reeds gepasseerd, en behalve wat droge cake en een of ander soort sportdrank was er niet veel keuze meer (al kan dat ook aan het late startuur gelegen hebben).
Vanuit gavere verder getrokken richting Mater, om dan tenslotte via talrijke krieren en prachtige singletracks in de zwalmstreek terecht te komen.
Wat volgende was een opeenvolging van klimmen en afdalen, met tot de verbeelding sprekende beklimmingen als de molenberg (waar ik twee “ koersjanetten” den indruk heb gegeven dat ze stilstonden halverwege de beklimming Twisted Evil ), de leberg en een dubbele beklimming van de berendries, waar de organisatie er toch in was geslaagd om wat modder in het parkoers te krijgen. Alle beklimmingen vlot kunnen rijden, de benen waren blijkbaar goed. Enige spelbreker was een kanjer van een boom die zich dwars over het parkoers had genesteld waardoor je noodgedwongen voet aan de grond moest zetten en over den boom klimmen.
Ondertussen was er een probleem Confused opgedoken met mijn middenblad vooraan (een van de bevestigingen was losgekomen en het blad stond scheef, waardoor ik de nog enkel kon kiezen tussen de grote of de kleinste plateau. Op een paar pittige beklimmingen na zou ik de rest van de rit dus op de grote plateau afwerken.
Verder passeerden we in dorpen als Elst, michelbeke, st-maria-horebeke, st-kornelius-horebeke, st-goriks-oudenhove, zegelsem, zottegem, strijpen… enz. Na dik 2,5 uur fietsen en een niet meer bij te houden resem beklimmingen en afdalingen kwam de twee bevoorrading eraan. Meer dan hoog tijd trouwens, want ik zat al een 5-tal km’s zonder drank, en dat hou je bij dit weer niet lang uit.
Met de tweede ravito was ook het zwaarste gedeelte van het parkoers voorbij, althans dat dachten ze aan de bevoorrading.
Tussen de tweede en de derde bevoorrading werd het parkoers weer glooiend, met de uitlopers van de zwalmstreek. Onderweg een duo opgepikt dat van zwalm afkomstig was.
Bij de derde bevoorrading kwamen de 40, de 60, de 90 en de 110 weer samen, om dan gezamenlijk via vurste (met nog enkele korte klimmetjes) richting merelbeke te rijden. Ondertussen de mannen van zwalm achtergelaten.
De laatste splitsing moet vlakbij merelbeke geweest zijn, maar hebben ons (de 60 en de 110km) daar nog een 20-tal kms laten in de buurt van lemberge en gontrode laten rondcrossen, op voornamelijk verharde paden, met hier en daar nog een kriere en af en toe een beetje schaduw Razz om dan uiteindelijk de allerlaatste kms tussen de villa’s van merelbeke af te werken.

’t Was een mooie ervaring, en dit is zeker voor herhaling vatbaar, toch in deze omstandigheden.

Op mijn tellerke stond uiteindelijk 115km, en ik zat 5 uur op de fiets.


Door Philippe