zondag 24 november 2007 : TT St.-Baafs-Vijve
Sint-Baafs-Vijve.... Vier jaar geleden stond ik hier ook voor mijn eerste échte toertocht. Man, man, man, wat vliegt den tijd toch!. Om 0800 uren reeds ter plaatse. Allereerst de handen uit de mouwen gestoken om den toertocht van de Steenbakkers zo goed mogelijk onder de aandacht te brengen. Flyerkes verdeeld over de vele tafelkes, enkele affiches zo goed mogelijk in het vizier gehangen en de rest van de strooibriefkes mooi verdeeld tussen de vele andere 'toertochtpamfletjes'. Daarna inschrijven en hup, den bike op richting 'moddergem'.
En de eerste strook langs het water en de autostrade was het al van dadde: modder, modder en nog eens modder. Gelukkig waren dit nog maar de eerste kilometers en verteerde het vele baggerwerk nogal vlot.
Daarna volgden enkele minder moeilijke stroken van 'bruin verhard' (bemodderd asfalt) over 'bruin verhard' (vuil gesteente) tot 'bruin onverhard' (pure modder). Maar daarna volgde het hoogtepunt: de passage door een bos waarvan ik de naam intussen al vergeten ben. Maar da doet er niet toe. Een pracht van een parkoer met heel veel vals plat of beter gezegd 'plat omooge' in de modder. Een prachtig zicht: één lange rij bikers die voor je uit omhoog rijden en zo nu en dan zie je een wiel de lucht ingaan. Spectaculair maar minder goed voor diegenen die het ondergingen.
En daar kan ik van meespreken. Zo halverwege het bos een putteke te laat gezien, voorwiel zei van "ik doe nie meer mee" en bikske maakte een voorwaartse salto alover zijn stuur en voor ik het wist had ik een gratis modderbad! Gelukkig was het een tuimelperte zonder veel erg. Misschien wat blauwe plekken tegen morgen, maar daar kunnen we mee leven.
Na het onbekende bos nog wat kleinere zware en minderzware stroken + een kort privé parkoerke in één of ander domein. De zwaardere stroken zorgden ervoor dat mijn stalen ros zo nu en dan weigerde maar gelukkig kreeg ik hem altijd weer aan de praat. Er zijn in ieder geval een hoop kosten aan ...
Onderweg nog nen vriendelijke goeiendag gekregen van een -voor mij- onbekende bikster en tot slot nog een oude kennis tegen het lijf gereden, figuurlijk dan wel. Jammergenoeg geen andere steenbakkers tegengekomen en na 41 km tevreden huiswaarts gekeerd. Misschien kom ik hier volgend jaar nog eens ...
Door Bikske
En de eerste strook langs het water en de autostrade was het al van dadde: modder, modder en nog eens modder. Gelukkig waren dit nog maar de eerste kilometers en verteerde het vele baggerwerk nogal vlot.
Daarna volgden enkele minder moeilijke stroken van 'bruin verhard' (bemodderd asfalt) over 'bruin verhard' (vuil gesteente) tot 'bruin onverhard' (pure modder). Maar daarna volgde het hoogtepunt: de passage door een bos waarvan ik de naam intussen al vergeten ben. Maar da doet er niet toe. Een pracht van een parkoer met heel veel vals plat of beter gezegd 'plat omooge' in de modder. Een prachtig zicht: één lange rij bikers die voor je uit omhoog rijden en zo nu en dan zie je een wiel de lucht ingaan. Spectaculair maar minder goed voor diegenen die het ondergingen.
En daar kan ik van meespreken. Zo halverwege het bos een putteke te laat gezien, voorwiel zei van "ik doe nie meer mee" en bikske maakte een voorwaartse salto alover zijn stuur en voor ik het wist had ik een gratis modderbad! Gelukkig was het een tuimelperte zonder veel erg. Misschien wat blauwe plekken tegen morgen, maar daar kunnen we mee leven.
Na het onbekende bos nog wat kleinere zware en minderzware stroken + een kort privé parkoerke in één of ander domein. De zwaardere stroken zorgden ervoor dat mijn stalen ros zo nu en dan weigerde maar gelukkig kreeg ik hem altijd weer aan de praat. Er zijn in ieder geval een hoop kosten aan ...
Onderweg nog nen vriendelijke goeiendag gekregen van een -voor mij- onbekende bikster en tot slot nog een oude kennis tegen het lijf gereden, figuurlijk dan wel. Jammergenoeg geen andere steenbakkers tegengekomen en na 41 km tevreden huiswaarts gekeerd. Misschien kom ik hier volgend jaar nog eens ...
Door Bikske
0 reacties:
Een reactie posten