zaterdag 6 oktober 2007 : TT Beveren-Leie
Vandaag voorzien met een paar steenbakkers op draai te gaan in en rond Beveren Leie... Daar startte vandaag een toertochtje dat ik vorig jaar afhaspelde met een ondertussen ex-collega...Ter Varent was de plek waar we hadden afgesproken. Toen ik toekwam ter plaatse zag ik Slijkcrosserke... Hopelijk zou het weertje deze voormiddag beter zijn dan de donderwolk die hij precies was. Achteraf bleek zijn gezicht een logisch gevolg te zijn van een probleem met de bike... Fiets gaan afhalen bij fietsenmaker en de schijfrem helemaal scheef gemonteerd. Bike moest dus terug naar de LBS... zonder gebruikt te zijn.
Soit, dank voor de inschrijving. Ondertussen kwamen de andere steenbakkers ook aan. Birger, Bruno, Nico, Steve, Bart, nen collega van Bart en twee maten, Nick (Petanker) en ikzelf konden dan ook vertrekken.
Efkes na de start bleek mijnen kilometerteller niet te werken... Wiel verkeerd ingestoken bleek een beetje verder. Dan maar gestopt en wiel juist gestoken. Mij daarna efkes in het wiel gezet van twee laagvliegers om de groep weer bij te halen. Ondertussen begonnen we de gavers te naderen. Daar bleek het dat het toch wel redelijk vettig zou worden op bepaalde stukken.
We kregen zo goed als direct het "crossparcourske" voorgeschoteld. Redelijk sompig en vuil, maar geen probleem, in tegenstelling tot vorige week lag ik met winterbanden, gelukkig...
In al mijn geweld was ik een maat van Bart aan het volgen en reden we beiden verkeerd ter hoogte van het voetbalveld... Geen probleem, efkes de anderen achtervolgen en dan weer eens doortrekken. Dan eventjes wachten op de rest, blijkbaar niemand echt in de problemen op deze stroken.
Daarna redelijk op 't gemakske een stukske baan afgebold... Steve deed teken dat we zeker niet moesten wachten, dus reden we maar door... Birger bleef nog efkes aan de rekker hangen, maar dan was het ik samen met mijn naamgenoot. En ik zal het geweten hebben! Hij trok na een voor mij wreed ambetante grasstrook efkes door... Ik kon niet meer volgen. Daarbovenop reed ik net voor het klimmeke naar het Banhoutbos ook nog eens verkeerd. De zon verblindde mij en ik zag het pijlke niet... Soit, dan maar alleen doorgereden tot aan de bevoorrading. Daar stond Nick te wachten...
Na de bevoorrading kwam het hele leuke gedeelte eraan! Tiegem! Hopelijk kon ik mij hier goed uitleven en hopelijk zouden de benen het niet begeven midden de "heuvelzone". Net na Ingooigem en voor de eerste helling vanuit de Tsjampenstraat bleek ik Nick kwijtgespeeld te zijn... De zone rond Tiegem moet je op je eigen tempo doen, dus deed ik dat ook... Mijn tempo lag hier redelijk hoog, ik reed precies op wolken... Leuk om dat gevoel te hebben! Heel leuk zelfs... Efkes probeerde er nog iemand in mijn wiel te blijven tijdens de beklimming van de Hellestraat, maar dat bleef niet duren. Tegen dat we het paadje als verlengde van de Tsjampenstraat en den Boomgaard achter de rug hadden, bleek ik precies alleen op de wereld... Na Tiegem ging het dan weer richting Otegem voor de tweede bevoorrading.
Net voor die bevoorrading nog eens verkeerd gereden waardoor Nick mij net weer bijhaalde. De bevoorrading was op dezelfde plaats als de eerste, achter de kerk in Otegem. Wel handig, zo spaar je nogal redelijk wat volk uit...
Na de bevoorrading gaf Nick er een goede snok aan, ik moest sprinten om in zijn wiel te blijven... Tijdens de eerste stukken baan richting Sint Lodewijk, nam ik de kop om op bepaalde stukken tegen de wind in te gaan beuken... Tja, ge kunt soms ne keer goed zot zijn hé... Op een bepaald moment kwam Nick naast me rijden en meldde hij me dat hij zou plooien als het zo zou blijven. Die snok na de bevoorrading was dus een laatste wapenfeit? Een stuiptrekking vooraleer gans te begeven?
Enkele kilometers verder, rond Sint Lodewijk, ter hoogte van het Zonnebos, bleek ik hem kwijtgespeeld te zijn. Ik speelde vanaf nu haasje over met twee andere bikers... Geleidelijk aan kwamen de Gavers weer dichter. Via Gaverzicht, dan de grote baan over, om dan via de autosnelweg naar de Gavers te vliegen... Den entree van het domein langs hier lag heel mooi, iets verder bleek het dan wel wat vettiger te liggen. Amaai, de vuilste stukken gehouden tot het laatst...
Voor mij iemand aan het vloeken op zijnen derailleur, de versnellingen wilden niet mee... Hem iets verder dan laten weten dat zijn derailleur achteraan redelijk scheef stond... Best eens controleren achteraf...
Het laatste wapenfeit werd dan uiteindelijk een veld dat redelijk in de benen kroop... Als er één soort offroad is die ik niet zo graag doen, dan is het dat wel, door velden en grote graszoden... Nu ja, ik nam het er deze keer met plezier bij... De benen waren iets minder content.
Dan maar gestart met den après... Steve en Bart zater er nog, samen met Birger. Efkes daarna kwam Nick toe, nog heel wat later uiteindelijk ook nog Bruno... Nog Pascal (Rhumboy) gezien die nog moest starten, net zoals Rudy die toekwam om te starten als ik naar huis vertrok... Mij geamuseerd vandaag! Leuke tocht gereden, schoon weer, redelijk schoon parcours en leuk gezelschap...
Door Nick
Soit, dank voor de inschrijving. Ondertussen kwamen de andere steenbakkers ook aan. Birger, Bruno, Nico, Steve, Bart, nen collega van Bart en twee maten, Nick (Petanker) en ikzelf konden dan ook vertrekken.
Efkes na de start bleek mijnen kilometerteller niet te werken... Wiel verkeerd ingestoken bleek een beetje verder. Dan maar gestopt en wiel juist gestoken. Mij daarna efkes in het wiel gezet van twee laagvliegers om de groep weer bij te halen. Ondertussen begonnen we de gavers te naderen. Daar bleek het dat het toch wel redelijk vettig zou worden op bepaalde stukken.
We kregen zo goed als direct het "crossparcourske" voorgeschoteld. Redelijk sompig en vuil, maar geen probleem, in tegenstelling tot vorige week lag ik met winterbanden, gelukkig...
In al mijn geweld was ik een maat van Bart aan het volgen en reden we beiden verkeerd ter hoogte van het voetbalveld... Geen probleem, efkes de anderen achtervolgen en dan weer eens doortrekken. Dan eventjes wachten op de rest, blijkbaar niemand echt in de problemen op deze stroken.
Daarna redelijk op 't gemakske een stukske baan afgebold... Steve deed teken dat we zeker niet moesten wachten, dus reden we maar door... Birger bleef nog efkes aan de rekker hangen, maar dan was het ik samen met mijn naamgenoot. En ik zal het geweten hebben! Hij trok na een voor mij wreed ambetante grasstrook efkes door... Ik kon niet meer volgen. Daarbovenop reed ik net voor het klimmeke naar het Banhoutbos ook nog eens verkeerd. De zon verblindde mij en ik zag het pijlke niet... Soit, dan maar alleen doorgereden tot aan de bevoorrading. Daar stond Nick te wachten...
Na de bevoorrading kwam het hele leuke gedeelte eraan! Tiegem! Hopelijk kon ik mij hier goed uitleven en hopelijk zouden de benen het niet begeven midden de "heuvelzone". Net na Ingooigem en voor de eerste helling vanuit de Tsjampenstraat bleek ik Nick kwijtgespeeld te zijn... De zone rond Tiegem moet je op je eigen tempo doen, dus deed ik dat ook... Mijn tempo lag hier redelijk hoog, ik reed precies op wolken... Leuk om dat gevoel te hebben! Heel leuk zelfs... Efkes probeerde er nog iemand in mijn wiel te blijven tijdens de beklimming van de Hellestraat, maar dat bleef niet duren. Tegen dat we het paadje als verlengde van de Tsjampenstraat en den Boomgaard achter de rug hadden, bleek ik precies alleen op de wereld... Na Tiegem ging het dan weer richting Otegem voor de tweede bevoorrading.
Net voor die bevoorrading nog eens verkeerd gereden waardoor Nick mij net weer bijhaalde. De bevoorrading was op dezelfde plaats als de eerste, achter de kerk in Otegem. Wel handig, zo spaar je nogal redelijk wat volk uit...
Na de bevoorrading gaf Nick er een goede snok aan, ik moest sprinten om in zijn wiel te blijven... Tijdens de eerste stukken baan richting Sint Lodewijk, nam ik de kop om op bepaalde stukken tegen de wind in te gaan beuken... Tja, ge kunt soms ne keer goed zot zijn hé... Op een bepaald moment kwam Nick naast me rijden en meldde hij me dat hij zou plooien als het zo zou blijven. Die snok na de bevoorrading was dus een laatste wapenfeit? Een stuiptrekking vooraleer gans te begeven?
Enkele kilometers verder, rond Sint Lodewijk, ter hoogte van het Zonnebos, bleek ik hem kwijtgespeeld te zijn. Ik speelde vanaf nu haasje over met twee andere bikers... Geleidelijk aan kwamen de Gavers weer dichter. Via Gaverzicht, dan de grote baan over, om dan via de autosnelweg naar de Gavers te vliegen... Den entree van het domein langs hier lag heel mooi, iets verder bleek het dan wel wat vettiger te liggen. Amaai, de vuilste stukken gehouden tot het laatst...
Voor mij iemand aan het vloeken op zijnen derailleur, de versnellingen wilden niet mee... Hem iets verder dan laten weten dat zijn derailleur achteraan redelijk scheef stond... Best eens controleren achteraf...
Het laatste wapenfeit werd dan uiteindelijk een veld dat redelijk in de benen kroop... Als er één soort offroad is die ik niet zo graag doen, dan is het dat wel, door velden en grote graszoden... Nu ja, ik nam het er deze keer met plezier bij... De benen waren iets minder content.
Dan maar gestart met den après... Steve en Bart zater er nog, samen met Birger. Efkes daarna kwam Nick toe, nog heel wat later uiteindelijk ook nog Bruno... Nog Pascal (Rhumboy) gezien die nog moest starten, net zoals Rudy die toekwam om te starten als ik naar huis vertrok... Mij geamuseerd vandaag! Leuke tocht gereden, schoon weer, redelijk schoon parcours en leuk gezelschap...
Door Nick
0 reacties:
Een reactie posten