zondag 4 januari 2009 : TT Roubaix
Naar jaarlijkse gewoonte werd de TT van Roubaix m’n eerste afspraak van het jaar 2009 ! We hadden met een groepke bij mij thuis afgesproken voor de koffie; de anderen zouden rechtstreeks naar ginder gaan.
Om 7 u 45 aangezet met Berre, Bikske, Ricardo, Wouter, Filtie, Fred en Ice. Klein halfuurke later vervoegden we de anderen : Pascal, Nick, Bart, Steve en Siegfried. Pascal had nog 2 maten mmegebracht en zodoende met 15 op pad !
De Fransen slagen er in ieder geval in om de inschrijvingen nodeloos ingewikkeld te maken. Wij daarna dan maar de bike op. We nemen een oude spoorweg die bezaaid ligt met heel wat glas om Roubaix te verlaten. Resultaat : veel lekke banden. Ook de buren “Krierecrossers” vallen in de prijzen ; wij voorlopig nog niet, al duurde het niet lang eer Nick wat verder die eer te beurt viel. De Krierecrossers en ook de Rakketmannen van Wervik passeren ons. Even later de omgekeerde situatie, want Rakketmannen blijven evenmin van tegenslag gespaard. Ook zij ervaren wat het betekent lekke banden te rijden. Dat beloofde dus al vanaf de eerste kilometers, maar al bij al bleken dat de enige problemen die ons “hinderden”.
Het parcours was compleet vernieuwd in vergelijking met de vorige jaren. We reden voor het eerst het grootste stuk van de tocht in omgekeerde richting. Er werden wat kasseistroken weggelaten, wat dan weer gecompenseerd werd door meer offroad. Gelukkig lag de ondergrond keihard, zo niet was het één serieuse ploetertocht geworden.
Na 16 km diende zich reeds de eerste uitgebreide bevoorrading aan. Tot dusver waren we allemaal samen gebleven. Dat zou veranderen want na de versterking van de inwendige mens want enkele “straffe mannen” zetten zich op kop tijdens de lange offroad stroken. Na een tijdje had ik in de mot dat er iemand niet meer aan de Steenbakkerstrein hing. Steve, Ice en ik wachtten op Fred, die na een tijdje kwam aanrijden . . . zijne kop zag al even oranje als onzen nieuwen outfit ! Hij zat er compleet door en besloot om samen met Ice de 40 km te bollen.
Daarnaa samen met Steve in de achtervolging op de rest. We passeerden nog mooie stroken met als topper “Carrefour de l’arbre”. Berre en Wouter stonden wachtten ons op, de rest van de groep deed dat nog wat verderop. Eens opnieuw allemaal samen dan in gestrekte draf naar de tweede bevoorrading die iets langer op zich liet wachten dan de eerste. Ze kwam pas na 40 km, na “Galette des rois”.
Via veelal brede offroad terug naar Roubaix, met naar het einde toe nog de 2 “butten” van Hem. Vanaf dan duwden de meesten het gaspedaal goed in maar ikke niet, na weken van inactiviteit kon ik ook nie. Een slotrondje op de legendarische wielerpiste van Roubaix deed bij velen de adrenaline nog eens ne keer flink stijgen.
Ook douchen heeft hier iets speciaals. ’t Was eigenlijk nie nodig want nie vuil, maar toch waande ik me heel eventjes . . . Eric Vanderaerden, ex-winnaar van Parijs-Roubaix !
Dan nog nen leuken après met heel de bende met al dan niet gekende “Belgische” streekbieren en gemerkt dat we met de Steenbakkers de vierde best vertegenwoordigde club waren met een 16-man sterke delegatie . . . mooi zo ! Zo hebben we het nieuwe bike-jaar goed ingezet en hopelijk volgen er nog veel zo’n ritjes !
Door Steven
Om 7 u 45 aangezet met Berre, Bikske, Ricardo, Wouter, Filtie, Fred en Ice. Klein halfuurke later vervoegden we de anderen : Pascal, Nick, Bart, Steve en Siegfried. Pascal had nog 2 maten mmegebracht en zodoende met 15 op pad !
De Fransen slagen er in ieder geval in om de inschrijvingen nodeloos ingewikkeld te maken. Wij daarna dan maar de bike op. We nemen een oude spoorweg die bezaaid ligt met heel wat glas om Roubaix te verlaten. Resultaat : veel lekke banden. Ook de buren “Krierecrossers” vallen in de prijzen ; wij voorlopig nog niet, al duurde het niet lang eer Nick wat verder die eer te beurt viel. De Krierecrossers en ook de Rakketmannen van Wervik passeren ons. Even later de omgekeerde situatie, want Rakketmannen blijven evenmin van tegenslag gespaard. Ook zij ervaren wat het betekent lekke banden te rijden. Dat beloofde dus al vanaf de eerste kilometers, maar al bij al bleken dat de enige problemen die ons “hinderden”.
Het parcours was compleet vernieuwd in vergelijking met de vorige jaren. We reden voor het eerst het grootste stuk van de tocht in omgekeerde richting. Er werden wat kasseistroken weggelaten, wat dan weer gecompenseerd werd door meer offroad. Gelukkig lag de ondergrond keihard, zo niet was het één serieuse ploetertocht geworden.
Na 16 km diende zich reeds de eerste uitgebreide bevoorrading aan. Tot dusver waren we allemaal samen gebleven. Dat zou veranderen want na de versterking van de inwendige mens want enkele “straffe mannen” zetten zich op kop tijdens de lange offroad stroken. Na een tijdje had ik in de mot dat er iemand niet meer aan de Steenbakkerstrein hing. Steve, Ice en ik wachtten op Fred, die na een tijdje kwam aanrijden . . . zijne kop zag al even oranje als onzen nieuwen outfit ! Hij zat er compleet door en besloot om samen met Ice de 40 km te bollen.
Daarnaa samen met Steve in de achtervolging op de rest. We passeerden nog mooie stroken met als topper “Carrefour de l’arbre”. Berre en Wouter stonden wachtten ons op, de rest van de groep deed dat nog wat verderop. Eens opnieuw allemaal samen dan in gestrekte draf naar de tweede bevoorrading die iets langer op zich liet wachten dan de eerste. Ze kwam pas na 40 km, na “Galette des rois”.
Via veelal brede offroad terug naar Roubaix, met naar het einde toe nog de 2 “butten” van Hem. Vanaf dan duwden de meesten het gaspedaal goed in maar ikke niet, na weken van inactiviteit kon ik ook nie. Een slotrondje op de legendarische wielerpiste van Roubaix deed bij velen de adrenaline nog eens ne keer flink stijgen.
Ook douchen heeft hier iets speciaals. ’t Was eigenlijk nie nodig want nie vuil, maar toch waande ik me heel eventjes . . . Eric Vanderaerden, ex-winnaar van Parijs-Roubaix !
Dan nog nen leuken après met heel de bende met al dan niet gekende “Belgische” streekbieren en gemerkt dat we met de Steenbakkers de vierde best vertegenwoordigde club waren met een 16-man sterke delegatie . . . mooi zo ! Zo hebben we het nieuwe bike-jaar goed ingezet en hopelijk volgen er nog veel zo’n ritjes !
Door Steven
0 reacties:
Een reactie posten