zaterdag 12 april 2008 : Parijs-Roubaix laatste 100 km

Welke wielerliefhebber droomt er van om ooit eens de legendarische kasseien van ‘Parijs-Roubaix’ te rijden?

Enkele Steenbakkers hadden er reeds mee kennisgemaakt via andere organisaties, maar onder impuls van John namen we dit jaar alles zelf in handen. De laatste 100Km van de beroemde helletocht, dat zou ons doel zijn.

Wij zorgden voor vervoer, bevoorradingen, en een perfect uitgepijld parcours!

Een 20-tal Steenbakkers ( John, Wouter, Philip, Hans, Werner, Kurt, Filip, Kevin, Dirk, Giovanni, Yoerik, Steven, Dries, Klaas, Rik en maat, Martijn, Frederik, Pascal en ikke, Nick zorgt voor de Bv en de schitterende fotoreportage) zagen deze uitdaging wel zitten en zaterdag 12 april, 7.00U ’s ochtends verzamelen we om alle bikes en materiaal in de camionetten te krijgen.

Na wat puzzelwerk lukt dat vrij vlot en vertrekken we met z’n allen richting Wallers, waar we de tocht zouden aanvatten.

De GPS leidde ons niet naar Wallers, wel naar Arenberg, alwaar we ons klaar maakten voor onze eigen helletocht, te beginnen met de fameuse strook ‘bois de Wallers’, direkt enkele kilometers dokkeren over die dekselse kasseien !

De kasseistroken volgen malkander vlot op, en het zijn niet de kortste : 2,4 Km – 1,6Km – 3,7Km ( de langste ) – 2.4 Km …. En telkens gaat bij het naderen van elke strook de nervositeit in de groep omhoog, en dus halen we op de kasseien serieuse snelheden!

Net na de ‘Secteur Marc Madiot’ ( net voor Orchies ) staat Nick klaar met de camionette voor de 1ste bevoorrading, drank, wafels, banaan, lekkere vers gebakken rijsttaart….. alles staat klaar!

We vervolgen onze tocht en maken ons zo stilaan klaar voor een van de zwaarste stroken van Parijs – Roubaix : Mons en pevèle, 3 Km dokkeren over wat je nog kasseien kan noemen. 2de Bv na de beruchte strook komt meer dan welgekomen.

We hebben er nu reeds meer dan 60Km op zitten en na enkele kleinere stroken rond Templeuve, en na de 3de Bv te Cysoing, maken we ons op voor de echte ‘ finale ‘ met de stroken van Camphin en pevèle – Carrefour de l’arbre en Gruson als scherprechter. Hier wordt het kaf van het koren gescheiden en gaan de sterksten door tot de finish!

De laatste ‘echte’ strook kassei te Hem voelen we bijna niet, we naderen de beruchte wielerpiste van Roubaix, waar menig wielergeschiedenis is geschreven. En ja hoor, we kunnen er op en houden ons even voor echte kampioenen die zopas de helleklassieker hebben gewonnen; maar zijn we dat ook niet ???

Het was 100Km genieten, kasseivreten, afzien, dokkeren, weer afzien, stof vreten ……….. maar zeker de moeite, dit zou wel eens een Steenbakkersklassieker in wording kunnen zijn!

Op naar volgend jaar zekers ?


Gr,
Steven


Door Steven