zondag 20 april 2008 : Roadbook Dranouter

Na goeie ervaringen met road-books van o2-bikers ( remember Bertrix ), kozen we deze keer voor een road-book, ditmaal een GPS-versie, in een ons beter bekende streek.

8 Steenbakkers durfden dit nieuwe avontuur aan, Nick : de GPS- gids , Yoerik, Berre, Bruno, Siegfried, Dries, Philip en ikzelf.

Toen we ’s ochtends uit Moen vertrokken was het mistig, maar eenmaal in Heuvelland aangekomen begon de zon al goed te schijnen. We parkeren de wagen aan de kerk van Dranouter, maken ons klaar en iets na half negen kunnen we vertrekken.

En nu maar hopen dat da GPS toestelleke ons de juiste weg toont !

Ja hoor, na enkele honderden meters presteren we het van te misrijden ?? Efkes terugkeren en al vlug zijn we vertrokken voor wat een mooie tocht zal worden ( althans voor 7 onder ons ! )

De eerste off-road stroken liggen er nog redelijk goed nat bij, de regen van de voorbije dag heeft zo zijn werk gedaan !
Na een ommetje rond Dranouter, maken we ons op voor de eerste moeilijkheid van de dag, de Kemmelberg. Eerst op asfalt de Monteberg op, dan off-road naar het Franse militaire kerkhof, en dan het steilste stuk op de kasseien naar het monument boven op de kemmelberg. Helaas was die klim er teveel aan voor de mekaniek van Berre zijnen bike, den body ‘German bike Tech’ was kapot, gelukkig voor Berre was Dranouter nie ver af!

Wij dus zonder Berre verder, richting Wulvergem, eerst via asfalt, maar plots draaien we achter een huis een lange veldweg in : mooi stuk!

Nu biken we richting Mesen, maar niet tot in het dorp zelf, we slaan ergens een kriere rechts in om zo naar de Ploegsteertse bossen te biken. Deze bossen doorkruisen we via brede gravelpaden, maar eenmaal we het ‘bois de la Hutte’ is het gedaan met de leute : na het oversteken van een weg moet iedereen van de bike en te voet naar boven, onmogelijk om naar boven te biken.

Nu gaat het richting Nieuwkerke, waar we nog enkele mooie stukken off-road voorgeschoteld krijgen, maar het venijn van de tocht zit em in de staart!

Nu biken naar het gehucht ‘ Zwartemolenhoek ‘ alwaar we de Papestraat ( wat ze daar al straat noemen ???? )omhoog. Ook met de bike aan de hand kunnen we ons met moeite staande houden, de slechte kasseien liggen er nat bij maar met enige moeite geraakt iedereen toch boven.

Vervolgens moesten we echt goed zoeken om het paadje te vinden dat we moesten hebben : prachtig avontuurlijk stukje naar beneden, waar we verschillende keren onze bike over de hekkens moeten hijsen! Die mannen van O2 bikers weten de mooie stukjes wel te vinden! Eenmaal beneden efkes de weg volgen om dan terug een serieuse off-road klim aan te vatten.

Het laatste stuk van de tocht biken we nog efkes een stukje door Frankrijk ( via de Coin Perdu ) om zo terug naar Dranouter te rijden, alwaar Berre ons stond op te wachten, de sukkelare !

Na 3 uur fietsen en 43.5 Km staan we dus terug waar we vertrokken.

Die road-books van O2 bikers zijn dus zeker de moeite waard, je komt op plaatsen waar je tijdens toertochten nooit zou komen, en wat zoekwerk om de juiste weg te vinden maakt het allemaal wat avontuurlijker.

Op naar de volgende zou ik zeggen !

Natuurlijk konden we het niet laten om nog eentje te gaan drinken in het plaatselijke ‘ beroemde’ cafeetje ‘ De Zonne’

Steven