zondag 10 februari 2008 : TT Waregem
Amaai, februari en zo'n schitterend weer... Gisteren in T shirt buiten staan werken, vandaag zou het een leuke voormiddag op de bike worden. Ik had me voorgenomen om te vertrekken in korte broek, maar de -3° deden me toch anders beslissen... Ik vertrok dan maar met lange broek.
Samen met Yoerik vertrokken vanuit Elsegem naar Waregem met de bike. Efkes goed doorgereden om warm te krijgen. Toen we na een goede 10.5 km toekwamen in Waregem zaten John en Rik Denys al te wachten. Rik Deryckere en Bruno waren ondertussen al weg. Pascal, zijne pa en Wim kwamen iets later toe.
Eens allemaal ingeschreven gingen we op baan. Van in het begin lag de pees er goed op... Het bleek een snel tochtje te gaan worden. Wat ook direct duidelijk werd, dat was da Pascal goede benen had.
Gisteren hadden we het nog over nen anderen Pascal, den Gothbiker... We hadden hem al lang nie meer gezien en pats, vandaag stond hij er weer... Aangenaam om hem nog eens terug te zien...
We gingen dus op stap... Het eerste stuk offroad was langs de oude spoorwegberm te Waregem. Het ging nogal snel... Wel soms moeilijk rijden omdat de zon soms het zicht nogal wat belemmerde.
Daarna kwam wat draaien en keren in en rond Waregem om aan het "hersteloord" te komen. Mooie verwoording voor een revalidatiecentrum... De Karmel werd een kort stukje bos. Daarna ging het richting Flanders Field om daarna aansluiting te vinden met de Wortegemse Bossen oftewel de Spitaalbossen. Daar bleek al snel dat er redelijk veel ongeoefende bikers op de weg waren. John, Yoerik en Pascal waren iets voor mij. Door wat tragere bikers voor mij werd ik gedwongen om iets trager te rijden. Nu, misschien niet zo slecht, anders ging ik mij misschien weer naar de knoppen rijden...
Na deze bossen kregen we een stuk stapsteentjes voorgeschoteld die ons de aansluitingen bezorgden met "Den Heirweg", een deelke van Anzegem. Daar kregen we onze bevoorrading. De eerste 17 km zaten er al op.
John en Rik zouden kiezen voor een kortere versie van de tocht (35km), met de overige drie gingen we resoluut voor de 55 km. De grote vraag was: "Zouden we Rik en Bruno nog bijhalen?" Ze waren een goede 45 minuten voor ons vertrokken... We'll see...
Na de bevoorrading was het onmiddellijk splitsing, wij dus nog met drie op baan.
Via den Engelhoek gingen we richting Vichte. Veel noemenswaardige stukken zaten er niet in, het zijn de meest gekende stukjes uit de streek. Vanuit Vichte gingen we redelijk snel richting Saint Louis ofte Sint Lodewijk Deerlijk. Daar lag immers het Banoutbos. Hopelijk konden we ons efkes gaan uitleven in het bos zelf.
Ondertussen liet ik mij effen uitzakken, want het tempo van Pascal lag iets hoger dan ik aankon. Ik wou mij nog wat sparen voor de laatste kilometers zunne... Nu volgen zou wel gelukt zijn, maar da zou goed geweest zijn om mij kapot te rijden...
Nadat ikzelf de kop een tijdje had genomen en er naar mijn mening ook nogal redelijk de pees op had gelegd, deed Pascal er nog een schepje bij...
Het Banoutbos werd jammergenoeg niet aangedaan, maar het gekende toerke errond wel. Pascal was iets verder doorgegaan, maar ook Yoerik besloot (wijselijk) om zijn eigen tempo te rijden. Na de "klimmekes" kwam er een snelle afdaling gevolgd door heel wat stapsteentjes tot aan de bevoorrading.
Genietend van de zon dronken we onzen sportdrank uit en gingen we weer op weg. Het werd een snel begin na de bevoorrading. Deze snelle stapsteenjes en stroken brachten ons weer naar Zwevegem toe waar de gekende strook gras in de woonwijk voor de wielen geschoven werden. Pascal gaf er weer een lap op, met het gekraak van zijne versleten grote plateau tot gevolg. Ondertussen plaatste ik mij effen achter een schoon madammeke dat ook aan het biken was op nen merida (net gelijk hare compagnon die iets verder was).
Geleidelijk aan naderden we Harelbeke en dus ook de Gavers. Eerst nog van aan de vaart naar de baan op... Pascal en Yoerik namen de trap, ik wou kost wat kost naar boven rijden. Dat lukte ook langs de rechterkant van de trap.
Dan den afzink naar de Gavers... Ze zijn nogal wat aan het kappen in de Gavers en dat was ook duidelijk, want heel wat mooie stukken waren niet meer aan te doen.
Jammer ook dat het crossparcours er niet meer in zat... Da's nochtans ook leuk...
Na de Gavers reden we richting Gaverzicht... Op de laatste stapsteentjes er juist voor kregen we Bruno en Rik in het vizier. Nog ne lap erop en we hadden ze voor de rode lichten... Zo gezegd zo gedaan...
Dan efkes langs de grote baan, nog altijd met die kerel met nen Merida in ons wiel. Zijn madam zat heel wat verder achter ons...
Op een bepaald moment kon Pascal zich niet meer inhouden en de vogel was gaan vliegen. We probeerden hem nog bij te halen, maar niets hielp meer... Ik reed ook redelijk rap, maar blijkbaar niet rap genoeg... Het was nie meer goed te maken, ons verlies, maar ja... Pascal was de beste vandaag.
Aan het industrieterrein in Waregem bleek Yoerik blijkbaar heel wat achter te zijn... Ook een klopke? Na een tijdje reed ik, en den eeuwige merida-biker met mij, verkeerd. We hadden een pijlke gemist... Da vlug rechtgezet en dan weer de gas open draaien... Nog efkes het boske aan de hondeschool en dan waren we er bijna... Nog een paar kilometers baan en da was het...
Snelle tocht, maar nie veel speciaals qua parcours. Er zijn veel mooiere tochten in het Waregemse... Mij toch wel geamuseerd en in totaal 78.1 km in de benen toen we thuis kwamen, genoeg dus...
Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo
Door Nick
Samen met Yoerik vertrokken vanuit Elsegem naar Waregem met de bike. Efkes goed doorgereden om warm te krijgen. Toen we na een goede 10.5 km toekwamen in Waregem zaten John en Rik Denys al te wachten. Rik Deryckere en Bruno waren ondertussen al weg. Pascal, zijne pa en Wim kwamen iets later toe.
Eens allemaal ingeschreven gingen we op baan. Van in het begin lag de pees er goed op... Het bleek een snel tochtje te gaan worden. Wat ook direct duidelijk werd, dat was da Pascal goede benen had.
Gisteren hadden we het nog over nen anderen Pascal, den Gothbiker... We hadden hem al lang nie meer gezien en pats, vandaag stond hij er weer... Aangenaam om hem nog eens terug te zien...
We gingen dus op stap... Het eerste stuk offroad was langs de oude spoorwegberm te Waregem. Het ging nogal snel... Wel soms moeilijk rijden omdat de zon soms het zicht nogal wat belemmerde.
Daarna kwam wat draaien en keren in en rond Waregem om aan het "hersteloord" te komen. Mooie verwoording voor een revalidatiecentrum... De Karmel werd een kort stukje bos. Daarna ging het richting Flanders Field om daarna aansluiting te vinden met de Wortegemse Bossen oftewel de Spitaalbossen. Daar bleek al snel dat er redelijk veel ongeoefende bikers op de weg waren. John, Yoerik en Pascal waren iets voor mij. Door wat tragere bikers voor mij werd ik gedwongen om iets trager te rijden. Nu, misschien niet zo slecht, anders ging ik mij misschien weer naar de knoppen rijden...
Na deze bossen kregen we een stuk stapsteentjes voorgeschoteld die ons de aansluitingen bezorgden met "Den Heirweg", een deelke van Anzegem. Daar kregen we onze bevoorrading. De eerste 17 km zaten er al op.
John en Rik zouden kiezen voor een kortere versie van de tocht (35km), met de overige drie gingen we resoluut voor de 55 km. De grote vraag was: "Zouden we Rik en Bruno nog bijhalen?" Ze waren een goede 45 minuten voor ons vertrokken... We'll see...
Na de bevoorrading was het onmiddellijk splitsing, wij dus nog met drie op baan.
Via den Engelhoek gingen we richting Vichte. Veel noemenswaardige stukken zaten er niet in, het zijn de meest gekende stukjes uit de streek. Vanuit Vichte gingen we redelijk snel richting Saint Louis ofte Sint Lodewijk Deerlijk. Daar lag immers het Banoutbos. Hopelijk konden we ons efkes gaan uitleven in het bos zelf.
Ondertussen liet ik mij effen uitzakken, want het tempo van Pascal lag iets hoger dan ik aankon. Ik wou mij nog wat sparen voor de laatste kilometers zunne... Nu volgen zou wel gelukt zijn, maar da zou goed geweest zijn om mij kapot te rijden...
Nadat ikzelf de kop een tijdje had genomen en er naar mijn mening ook nogal redelijk de pees op had gelegd, deed Pascal er nog een schepje bij...
Het Banoutbos werd jammergenoeg niet aangedaan, maar het gekende toerke errond wel. Pascal was iets verder doorgegaan, maar ook Yoerik besloot (wijselijk) om zijn eigen tempo te rijden. Na de "klimmekes" kwam er een snelle afdaling gevolgd door heel wat stapsteentjes tot aan de bevoorrading.
Genietend van de zon dronken we onzen sportdrank uit en gingen we weer op weg. Het werd een snel begin na de bevoorrading. Deze snelle stapsteenjes en stroken brachten ons weer naar Zwevegem toe waar de gekende strook gras in de woonwijk voor de wielen geschoven werden. Pascal gaf er weer een lap op, met het gekraak van zijne versleten grote plateau tot gevolg. Ondertussen plaatste ik mij effen achter een schoon madammeke dat ook aan het biken was op nen merida (net gelijk hare compagnon die iets verder was).
Geleidelijk aan naderden we Harelbeke en dus ook de Gavers. Eerst nog van aan de vaart naar de baan op... Pascal en Yoerik namen de trap, ik wou kost wat kost naar boven rijden. Dat lukte ook langs de rechterkant van de trap.
Dan den afzink naar de Gavers... Ze zijn nogal wat aan het kappen in de Gavers en dat was ook duidelijk, want heel wat mooie stukken waren niet meer aan te doen.
Jammer ook dat het crossparcours er niet meer in zat... Da's nochtans ook leuk...
Na de Gavers reden we richting Gaverzicht... Op de laatste stapsteentjes er juist voor kregen we Bruno en Rik in het vizier. Nog ne lap erop en we hadden ze voor de rode lichten... Zo gezegd zo gedaan...
Dan efkes langs de grote baan, nog altijd met die kerel met nen Merida in ons wiel. Zijn madam zat heel wat verder achter ons...
Op een bepaald moment kon Pascal zich niet meer inhouden en de vogel was gaan vliegen. We probeerden hem nog bij te halen, maar niets hielp meer... Ik reed ook redelijk rap, maar blijkbaar niet rap genoeg... Het was nie meer goed te maken, ons verlies, maar ja... Pascal was de beste vandaag.
Aan het industrieterrein in Waregem bleek Yoerik blijkbaar heel wat achter te zijn... Ook een klopke? Na een tijdje reed ik, en den eeuwige merida-biker met mij, verkeerd. We hadden een pijlke gemist... Da vlug rechtgezet en dan weer de gas open draaien... Nog efkes het boske aan de hondeschool en dan waren we er bijna... Nog een paar kilometers baan en da was het...
Snelle tocht, maar nie veel speciaals qua parcours. Er zijn veel mooiere tochten in het Waregemse... Mij toch wel geamuseerd en in totaal 78.1 km in de benen toen we thuis kwamen, genoeg dus...
Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo
Door Nick
1 reacties:
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Smartphone, I hope you enjoy. The address is http://smartphone-brasil.blogspot.com. A hug.
Een reactie posten